Λιθουανικές ιστορίες!

03:21 20/9/2011 - Πηγή: Gazzetta

O Βασίλης Παπαθεοδώρου επέστρεψε από τη Λιθουανία και γράφει τον επίλογο του Ευρωμπάσκετ με 20 εξωαγωνιστικές ιστορίες μικρού μήκους που σημάδεψαν το τουρνουά και τις αναμνήσεις του... Πάει λοιπόν κι αυτό. Το Ευρωμπάσκετ έφυγε, μα οι αναμνήσεις μένουν. Ξέχωρα από το αποτέλεσμα ή τον στόχο, υπάρχουν πολλά περιστατικά που χαράσονται ανεξίτηλα στο μυαλό όσων έχουν την τύχη να δίνουν το παρών σε τέτοιες αποστολές. Τι θα θυμόμαστε

λοιπόν από το δικό μας ταξίδι στη Λιθουανία που διήρκεσε 11 μέρες, δηλαδή από το τζάμπολ της δεύτερης φάσης μέχρι το φινάλε; *Πριν και πάνω απ’ όλη τη... λόξα των Λιθουανών για το μπάσκετ. Αυτό πρέπει να το δεις για να το πιστέψεις. Όσες διηγήσεις και να σου κάνουν είναι αδύνατον να συνειδητοποιήσεις ότι αυτοί οι άνθρωποι ζουν για το μπάσκετ. Μπασκέτες δίπλα στο ποτάμι, ένα φωτεινό διχτάκι να τυλίγει τον πύργο τηλεπικοινωνιών, οι λάμπες στις κολόνες σε σχήμα πορτοκαλί μπάλας, οι σερβιτόρες σε όλα τα εστιατόρια ντυμένες με μπλουζάκια Ευρωμπάσκετ. Αδιανόητο... *Το Kaunas Arena και το Siemens Arena του Βίλνιους. Γήπεδα που πιθανότατα δεν θα δούμε ποτέ ξανά στην Ελλάδα καθώς το ΟΑΚΑ, θα αποτελεί το τελευταίο προπύργιο σύγχρονης κλειστής κατασκευής. Το ένα πιο μοντέρνο από το άλλο, εξέδρες δίπλα στις γραμμές, ανέσεις, πάρκινγκ, εστιατόρια, μεσοτοιχία σχεδόν με εμπορικά κέντρα που προσφέρουν τα πάντα. *Τον ωραίο καιρό. Όταν στην Αθήνα έσκαγε ο τζίτζικας μέσα Σεπτέμβρη, στο Βίλνιους θέλαμε... μπουφάν. Όχι όμως το σύνηθες κρύο της Λιθουνίας που δεν σε αφήνει να κουνήσεις ρούπι, αλλά μια... ωραία δροσούλα, ιδανική για βόλτα και καφέ. * Καφέ; Α ναι! Μπορεί να ήπιαμε μόνο δύο αλλά τους εκτιμήσαμε... έξι φορές περισσότερο από την Ελλάδα. Όσο ακριβώς και η τιμή που προσφέρεται ο καφές στη Λιθουανία. Στα 0,70 λεπτά ο καπουτσίνο, κύριοι... καφετζήδες. Η κλεψιά έχει και όρια... *Βεβαίως, η λαμογιά δεν είναι αποκλειστικό ελληνικό προνόμιο. Οι Λιθουανοί ταξιτζήδες καλή ώρα, είναι από άλλο ανέκδοτο. Γύριζαν τις ταρίφες χωρίς να το πάρεις χαμπάρι και πλήρωνες τα μαλλιοκέφαλά σου. Μέχρι που τους ανακάλυψε ο... Ασπρούλιας και έκανε τον ταξιτζή, υπό την απειλή της κλήσης αστυνομίας, να ζητήσει να του δώσει ό,τι έχει εκείνος ευχαρίστηση. Η δικαίωση των... Ασπρουλίστας χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια και ως “οδηγός” για τους υπόλοιπους... *Την ατάκα του Μπουρούση όταν το σκορ με τους Σέρβους άνοιγε ολοένα και περισσότερο. Το γήπεδο ήταν άδειο και οι δημοσιογράφοι στα τρία μέτρα. Γυρνώντας λοιπόν, στον πάγκο με μάτι που γυάλιζε και τον γνωστό αυθορμητισμό που τόσο του έχει κοστίσει στο παρελθόν φώναξε: “πάμε, πάμε, δεν σταματάμε τώρα. Θα φάνε... 50 πόντους”. Σε ένα σημείο από αυτή την πρόταση λείπει μια λέξη. Ήταν αυτή που δε γράφεται αλλά έκανε όλους τους παγκίτες αλλά και εκπροσώπους του Τύπου να... λυθούν από τα γέλια! *Το θέμα που δημιουργήθηκε με τον Ελληνιάδη. Το λάθος της Ομοσπονδίας ήταν η έκδοση διαπίστευσης. Ευτυχώς εξαντλήθηκε εκεί και με τους σωστούς χειρισμούς δεν πήρε διαστάσεις. Η FIBA, στελέχη της οποίας έχουν στοχοποιήσει την Ελλάδα λόγ