Ντούντα μου, Πίξι μου!

Ο Βασίλης Σκουντής ξεσκονίζει τα αρχεία του και θυμάται μια  νύχτα στην... Τρούμπα! Γράφει για τον  (αήττητο επί 32 συναπτά ματς στις διοργανώσεις εγχώριας κατανάλωσης) Ολυμπιακό που αντιμετωπίζει τον “αυτοκράτορα” Αρη, τον πολύφερνο Κώστας Παπανικολάου να βρίσκεται απέναντι στο λίκνον του. Ολα αυτά όμως, ωχριούν μπροστά στην αντιπαράθεση του Ιβκοβιτς με τον Σούμποτιτς! Μια διευκρίνιση
που τη θεωρώ απαραίτητη, διότι οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους: σας παρακαλώ πολύ όλους (και δη τους Αρειανούς, τους Παναθηναϊκούς και όποιον άλλον είναι πρόθυμος να εμπλακεί σε αυτό το γαϊτανάκι ) να μην αρχίσουν πάλι να τσακώνονται για το ποιος είναι ο πρίγκιπας, ποιος ο βασιλιάς, ποιος ο αυτοκράτορας και ποιος ο παντοκράτορας του ελληνικού μπάσκετ. Άλλωστε η σημερινή ιστορία δεν έχει καμιά σχέση με τους τίτλους, ούτε καν με το ένα από τα δυο ημιτελικά ζευγάρια, διότι είναι ένα επεισόδιο που συνέβη σε αγώνα ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και στον Ολυμπιακό. Ξηγημένοι; Πέρασαν κιόλας δέκα τέσσερα χρόνια, από εκείνη τη βραδιά, που αν δεν ήμουν παρών για να ξέρω ότι μας βρήκε στο ΟΑΚΑ, θα έβαζα στοίχημα ότι ήμασταν στην παλιά Τρούμπα. Το εννοώ αυτό διότι μόνο εκεί (στην παλιά κακόφημη γειτονιά της Τερψιθέας του Πειραιά) θα μπορούσαν να ακουστούν όσα είπε ο... στόμας του Ιβκοβιτς κι όσα απάντησε ο στόμας του Σούμποτις! Κυριακή, 16 Νοεμβρίου του 1997, στο ΟΑΚΑ, λοιπόν: ο (αποτυχημένος την προηγούμενη σεζόν) Παναθηναϊκός σαρώνει τον (προερχόμενο από το triple crown) Ολυμπιακό με 68-48 και παίρνει μια άτυπη ρεβάνς για το παρεμφερές σκορ με το οποίο είχε ηττηθεί πέντε μήνες νωρίτερα στα πλέι οφς της Ευρωλίγκας (49-69). Ο Ντίνο Ράτζα έπαιξε... αδιανόητη (σύμφωνα με μια δήλωση του Θανάση Γιαννακόπουλου) άμυνα πάνω στον Ντράγκαν Τάρλατς, ο Μπάιρον Σκοτ έβαλε δυο τρίποντα στον αιφνιδιασμό και ενώ το ματς υστέρησε σε ενδιαφέρον, απογειώθηκε από το ντέρμπι των δυο προπονητών... Είκοσι λεπτά μετά τη λήξη του ματς ο Πίξι που εμφανίστηκε πρώτος στην αίθουσα των συνεντεύξεων Τύπου αποχώρησε χωρίς να περιμένει τον Ιβκοβιτς, που καθυστερούσε. Δεν ήταν γραφτό να καθίσουν μαζί στο πάνελ, αλλά η συνάντηση που εξελίχθηκε σε μακελειό, δεν αποφεύχθηκε και ασφαλώς θα κατέληγε είτε στο νοσοκομείο, είτε στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα, εάν δεν επεδείκνυαν τέτοια γενναιότητα οι συνεργάτες τους!  Κατεβαίνοντας, λοιπόν, από τη σκάλα που οδηγεί από την αίθουσα Τύπου προς τα αποδυτήρια, ο Σούμποτιτς και ο Γκέκος έπεσαν πάνω στον Ιβκοβιτς και στον Μπογατσιώτη που εκείνη τη στιγμή ανέβαιναν και ο διάλογος που εκτυλίχθηκε ήταν πράγματι  μοιραίος, ζητώ μάλιστα συγνώμη για την αναδημοσίευση του, έστω και με πολλά αποσιωπητικά και ακόμη περισσότερα “μπιπ”! ΙΒΚΟΒΙΤΣ: Δεν καταλαβαίνω, μπρε, γιατί δεν δίνεις το χέρι σου στον φιλοξενούμενο... ΣΟΥΜΠΟΤΙΤΣ: Ούτε εσύ μου το έδωσες πέρυσι που ήμουν στον Αρη και παίξαμε στην έδρα σου... ΙΒΚΟΒΙΤΣ: “Γα..ώ τη μάνα σου, την καθολικιά! ΣΟΥΜΠΟΤΙΤΣ: Πάρε τώρα τα αρχ...ια μου και βάλ' τα στο στόμα σου”! Με το που ολοκληρώθηκε αυτή η απείρου κάλλους και παροιμ
Keywords
Τυχαία Θέματα