Οι «ενωμένοι» Ισπανοί ξέρουν!

18:21 11/8/2011 - Πηγή: Gazzetta

Οι Ισπανοί ποδοσφαιριστές απεργούν. Απαιτούν την πληρωμή των δεδουλευμένων. Στο παρελθόν το έκαναν τέσσερις φορές. Ποια είναι οι τωρινές πιθανότητες να δικαιωθούν; Οι «χωρισμένοι» Ελληνες γιατί δεν τους μιμούνται; Στην Ελλάδα το πρόβλημα ανέκαθεν ήταν ότι οι ποδοσφαιριστές δεν ήταν ενωμένοι. Ουδέποτε κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα αρραγές μέτωπο κόντρα στους συλλόγους και να διεκδικήσουν αυτά που τους αναλογούσαν. Τις περισσότερες φορές για αυτό έφταιγαν οι παίκτες των μεγάλων ομάδων που ως πιο... βολεμένοι δεν στέκονταν στο

πλευρό των συναδέλφων τους. Εάν για παράδειγμα δεν απεργήσουν οι του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ, πως θα πετύχει μία κίνηση από τους παίκτες του Παναιτωλικού, του Πανσεραϊκού και της Δόξας Δράμας; Και οι... μεγάλοι στο κόλπο Αυτό το έλυσαν στην Ισπανία, όπου η εμφάνιση του Ικερ Κασίγιας και του Κάρλες Πουγιόλ στη συνέλευση για την απόφαση της απεργίας και η διαβεβαίωση πως οι παίκτες της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα είναι... μέσα σε αυτό, έδωσε αυτομάτως το στίγμα του δυνατού κινήματος. Στην Ισπανία τα πράγματα εργασιακά δεν είναι καλά για τους ποδοσφαιριστές. Πίσω από το φανταχτερό περίβλημα της ωραίας μπάλας, των γεμάτων σταδίων και των σημαντικών ομάδων που πρωταγωνιστούν και στην Ευρώπη, υπάρχει ένα καθεστώς χρεών και μη πληρωμών των μισθών. Το... δικαιωμένο παρελθόν Ανέκαθεν υπήρχαν τέτοιου είδους ζητήματα στην μεγάλη χώρα της Ιβηρικής χερσονήσου. Για του λόγου το αληθές έχουν υπάρξει τέσσερα αντίστοιχα κινήματα στο παρελθόν και ειδικά στις αρχές των '80ς. Τις τρεις φορές οι απεργοί δικαιώθηκαν και τη μία υποχρεώθηκαν σε υποχώρηση. Η πρώτη απεργία έλαβε χώρα το Μάρτιο του 1979 (ζητούσαν να έχουν κοινωνική ασφάλιση και να αυξηθεί το ηλικιακό όριο για να αγωνιστεί κάποιος στην Γ' κατηγορία). Η δικαίωση τους υπήρξε άμεση. Το ίδιο και το Σεπτέμβριο του 1981. Οπως και τώρα η απεργία έγινε στις δύο πρώτες αγωνιστικές. Οι αγώνες βέβαια διεξήχθησαν με τις εφηβικές ομάδες, αλλά η ασήμαντη προσέλευση του κόσμου, οδήγησε σε υποχώρηση τις ομάδες που εξόφλησαν όλα τα χρωστούμενα. Δύο χρόνια αργότερα και πάλι Σεπτέμβριο, η πρώτη αγωνιστική διεξήχθη με πιτσιρικάδες, ενώ η δεύτερη και η τρίτη πήραν αναβολή. Οι παίκτες νίκησαν και πάλι και απέσπασαν το Ναι, στο αίτημα τους να έχουν συμμετοχή στις συζητήσεις για τα τηλεοπτικά δικαιώματα, από τα οποία πλέον έπαιρναν ένα ποσοστό. Αποφασισμένοι μέχρι τέλους Βέβαια τον Απρίλιο του 1982 η προσπάθεια τους πήγε... άκλαυτη και η απεργία λύθηκε έπειτα από λίγες ώρες, ενώ για το ξεκίνημα του 1998 είχε επίσης προκηρυχτεί αντίδραση που ωστόσο, δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Τώρα κανείς δεν ξέρει εάν τελικά θα γίνουν τα ματς των δύο πρώτων αγωνιστικών. Αυτό που όμως βγαίνει είναι ένα υγιές ενωμένο σωματείο που είναι αποφασισμένο να τραβήξει την υπόθεση στα άκρα. Και όταν υπάρχει ένωση, τότε τα αποτελέσματα είναι σχεδόν πάντα θετικά...