Πάλι καλά να λες…

01:56 1/9/2011 - Πηγή: Gazzetta

Να ξεκινήσουμε από τα θετικά της ιστορίας με τον Ούγγρο; Ο Παναθηναϊκός είχε ανάγκη από έναν περιφερειακό επιθετικό γιατί η χρονιά με Τοτσέ και Πετρόπουλο δεν βγαίνει. Αυτό νομίζω έχει ήδη φανεί, από τη στιγμή μάλιστα που ο πρώτος ακόμη ψάχνεται και ο δεύτερος δεν «ψήνει» με τίποτα τον προπονητή. Ο Φερέιρα ζήτησε ως γνωστόν τον Βιέιρα, ο Γόντικας ήθελε αλλά δεν μπορούσε να του τον πάρει, αλλά τουλάχιστον δεν τον άφησε πάλι

με την όρεξη. Έδειξε αντανακλαστικά και πήρε στο ’90 έναν παίκτη «περίπου» σαν αυτό που είχε ζητήσει ο κόουτς. Πάλι καλά να λέμε, διότι μάλλον έχουμε ξεχάσει τι συμβαίνει στην ομάδα, άσχετα αν και οι τρεις επιθετικοί μαζί δεν κάνουν ούτε το ένα πόδι του Τζιμπρίλ. Σίγουρα ο Ούγγρος διεθνής εκ πρώτης άποψης δεν είναι για «πολλά – πολλά» και δεν κλαις από χαρά στο άκουσμά του ονόματός του. Θα έλεγε κανείς πως περισσότερη ώρα στο youtube θα την βγάλεις για να δεις από που μας ήρθε αφού ελάχιστοι είχαν εικόνα. Στην τελική βέβαια ότι πληρώνεις παίρνεις, οπότε ας μην... ξανοιγόμαστε και πολύ. Μπορεί να παίξει στα άκρα, να χρησιμοποιηθεί και ως δεύτερος επιθετικός, αν πάει ποτέ ο Φερέιρα στο 4-4-2, είναι γρήγορος με σχετικά καλή τεχνική κατάρτιση αλλά δεν βάζει εύκολα γκολ. Κι αυτό είναι πρόβλημα. Εσχάτως σε συλλογικό επίπεδο δεν είναι και στα καλύτερά του, παραμένει ωστόσο βασικός στην Εθνική. Στον Παναθηναϊκό του δίνεται η ευκαιρία να ανέβει σκαλοπάτι, θα το καταφέρει; Από το να πήγαιναν πάντως τα (όποια) λεφτά στον Ανάκογλου, χίλιες φορές σε αυτόν... Το τριφύλλι άλλαξε πορεία τις τελευταίες μέρες και πήγε αλλού από εκεί που στην αρχή έψαχνε. Ο προπονητής αρχικά ήθελε ένα 8άρι, εξ ου και το σίριαλ με τον Κάστρο, στη συνέχεια έφυγε ο βασικός τερματοφύλακας αλλά δεν αντικαταστάθηκε ποτέ και τελικά τη μία και μοναδική μεταγραφή που μπορούσε να κάνει η ομάδα την έκανε στην επίθεση. Η λέξη «σχεδιασμός» πιθανότατα και μοιάζει άγνωστη, ωστόσο ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Στην ερώτηση «αν σου λέγαμε για μια μεταγραφή, τι θέση θα διάλεγες;» ο κόουτς απάντησε «επιθετικός» και έτσι φτάσαμε στον Ρούντολφ. Δεν τον λέω Γκέργκελι γιατί μου θυμίζει… Τόργκελε και δεν είναι να θυμόμαστε το παλικαράκι αυτό που δεν σκόραρε ούτε στα διπλά της Παιανίας! Σε κάθε περίπτωση δεν είναι ο Γκέργκελι το πρόβλημα του Παναθηναϊκού ούτε ο Τοτσέ. Για να μην λέμε τα ίδια και το τι φταίει και τι πρέπει να γίνει μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στην τελευταία ανακοίνωση του Φορέα και θα καταλάβετε. Με μια μικρή αναζήτηση θα την βρείτε στο Ίντερνετ. Ακόμη κι αν για τις περισσότερες εφημερίδες η θέση του πιο δυναμικού κομματιού της πράσινης κερκίδας δεν αποτέλεσε είδηση και την έφαγε η μαρμάγκα, νομίζω όμως ότι το μήνυμα πέρασε. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι ΣΥΜΦΩΝΩ στο… 100% με το περιεχόμενό της. Τίποτα άλλο...