Πιστός στο καθήκον!

23:46 25/5/2011 - Πηγή: Gazzetta

Από τη στιγμή που του έκλεψαν τη δυνατότητα να διεκδικήσει (και να πάρει) το πρωτάθλημα, ο στόχος για τον Παναθηναϊκό δεν μπορούσε να είναι άλλος από το να βγει τουλάχιστον δεύτερος. Να κουνήσει ξανά το σεντόνι όπως ΜΟΝΟ αυτός ξέρει. Το χρωστούσε στην ιστορία του και ήταν το… λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει.
  Επί της ουσίας το καθήκον τους έκαναν οι «πράσινοι» και τίποτα παραπάνω. Επειδή ωστόσο, ένα ολόκληρο σύστημα τους είχε «έτοιμους» όχι απλά για να μη βγουν δεύτεροι αλλά για να μείνουν ακόμη και εκτός Γιουρόπα Λιγκ, η αντίδραση της ομάδας στα τρία τελευταία παιχνίδια είναι άξια αναφοράς

και δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Mέχρι εκεί φυσικά και τίποτα παραπάνω, για να μην τρελαθούμε κιόλας...  Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε ως το απόλυτο φαβορί, στην πορεία από τρεις αστείες εμφανίσεις και ισάριθμες διαιτητικές σφαγές είδε το φάντασμα του… Κουτσουπιά να έρχεται, ωστόσο… τέλος καλό όλα καλά. Οι «πράσινοι» μάζεψαν τα κομμάτια τους, έφτασαν στην κατάκτηση του στόχου τους και πλέον δεν είναι να στεκόμαστε άλλο σε αυτό, ούτε και να πανηγυρίζουμε. Το παιχνίδι με την ΑΕΚ ήταν όπως ακριβώς το περιμέναμε. Με τον Παναθηναϊκό να κυριαρχεί και το θέμα να είναι απλά μέχρι να βάλει το πρώτο. Από εκεί και μετά τα πάντα θα τελείωναν, από τη στιγμή μάλιστα που μέσα στο γήπεδο δεν υπήρχε και καμία ΑΕΚ, αλλά ένας εντελώς ακίνδυνος αντίπαλος. Η τραγική ειρωνεία στα τελευταία αυτά παιχνίδια ήταν ότι τα γκολ ήρθαν από παίκτες που είτε χαιρετάνε οριστικά είτε η παραμονή τους θα είναι εξαιρετικά αμφίβολη. Μία ο Λέτο, μία ο Ζιλμπέρτο, να τος και ο Σισέ με το δίμπαλο να σε κάνει να αναρωτιέσαι αν όλες αυτές οι τεράστιες μορφές θα είναι και του χρόνου μαζί μας. Θα το μάθουμε σύντομα, αν και δεν είναι και για να αισιοδοξούμε τα πράγματα. Το «καλό καλοκαίρι» που είπαν όλοι τους πριν μπουν στο πούλμαν, δεν ξέρουμε κατά πόσο θα είναι καλό ή κακό τελικά.   Για τον Φερέιρα το θέμα θα ξεκαθαρίσει τις επόμενες μέρες και όλα είναι ανοιχτά. Προσωπικά έχω καταθέσει την άποψή μου περί της «δεύτερης ευκαιρίας» που πρέπει να πάρει ο Πορτογάλος (υπό ΚΑΝΟΝΙΚΕΣ συνθήκες ομάδας), αλλά την απόφαση θα την πάρουν άλλοι και δεν νομίζω πως κι αυτοί έχουν καταλήξει. Δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να τον συγκρίνω με τον Δώνη, διότι δεν βλέπω καμία απολύτως σχέση ανάμεσά τους. Όπως δεν έβλεπα και με τον Νιόπλια, ούτε εν συγκρίσει με τον Φερέιρα ούτε φυσικά με τον μεγάλο Χενκ. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να τρέξει είναι το διοικητικό. Να δούμε ποιοι και με πόσα θα είναι στη νέα μετοχική σύνθεση, ώστε να λυθούν και τα χέρια του Γόντικα και να κάνει ό,τι αυτός κρίνει σκόπιμο. Δεν έχω ξεκάθαρη πληροφόρηση, αλλά κάτι μου λέει ότι όλη αυτή η «σιγή ασυρμάτου» δεν μπορεί να είναι τυχαία και ίσως κάτι μάθουμε τις επόμενες μέρες. Ίσως… Για να μην παρεξηγηθώ, ξεκαθαρίζω πως δεν μου αρέσει να δημιουργώ ελπίδες ούτε να παίζω με την ηρεμία του κόσμου. Μια απλή εκτίμηση απλά καταθέτω και ο καιρός θα δείξει πού θα πάει η ιστορία. Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν θα χρεοκοπήσει. Α