Τελευταίο «κανονάκι»!

03:32 14/5/2011 - Πηγή: Gazzetta

Ο Νικόλας Βασιλαράς γράφει για την επιστροφή στην εσωστρέφεια, την παράνοια να αποδοκιμάζονται πράσινοι ποδοσφαιριστές και να επιδοκιμάζονται αντίπαλοι και στέκεται στην τελευταία ευκαιρία πριν το παιχνίδι γράψει «game over».
  Να πω την αλήθεια και επειδή δεν έχουν αλλάξει και πολλά τις τελευταίες μέρες περισσότερο γράφω από… συνήθεια και καθήκον και λιγότερο επειδή έχουμε κάτι σοβαρό να συζητήσουμε. Το μόνο νεότερο που προέκυψε ήταν οι αντιδράσεις εκ μέρους των οργανωμένων οπαδών του Παναθηναϊκού

στο φινάλε του αγώνα με την ΑΕΚ και τα «πολυμετοχικά» συνθήματα. Αν θέλετε τη γνώμη μου ακόμη μεγαλύτερο νέο από το ματς αυτό είναι τα οκτώ χιλιάδες εισιτήρια που έκοψε ο περσινός νταμπλούχος και η (και με τη βούλα) επιστροφή στη μιζέρια. Ένα μόλις χρόνο μετά την κατάκτηση του νταμπλ, την επιστροφή της υγείας και της θετικής αύρας ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει να βυθιστεί και πάλι στη μιζέρια, την εσωστρέφεια, την γκρίνια και την κακομοιριά. Όποιος δεν το βλέπει μάλλον σε άλλο κόσμο ζει ή απλώς το αγνοεί για… ευνόητους λόγους. Διότι είναι αλήθεια πως ζουν και τέτοιοι τύποι ανάμεσά μας και μέσα από την συρρίκνωση του συλλόγου και τη μετατροπή του σε κλειστό κλαμπ επιβιώνουν και αισθάνονται (τάχα μου) ισχυροί. Eίναι αυτοί που προφανώς τα είχαν βάψει μαύρα στην περσινή φιέστα... Δεν ξέρω αν το καταλάβατε αλλά περνάμε ξανά σε εποχές που τουλάχιστον το υγιές κομμάτι του κόσμου του Παναθηναϊκού ήθελε να τις θυμάται μονάχα σαν ένα κακό εφιάλτη. Η καχυποψία χτυπάει κόκκινο, ο ένας κοιτάζει τον άλλον με μισό μάτι, το μότο «ο εχθρός είναι εντός» γίνεται και πάλι επίκαιρο, γενικώς είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα… Φτάσαμε στο σημείο μέχρι και να χειροκροτείται στην αλλαγή του ο Μπλάνκο και να αποδοκιμάζεται ο Λάζαρος. Που αν (πλην Σισέ) υπάρχει ένα αγωνιστικό κέρδος από τη φετινή σεζόν αυτό είναι το συγκεκριμένο παιδί και τίποτα άλλο. Για τέτοια παράνοια μιλάμε. Με περισσότερο κόσμο έξω από το γήπεδο παρά μέσα σε αυτό «παρέδωσε» η οικογένεια Βαρδινογιάννη τον Παναθηναϊκό, κάπως έτσι τον έχει και τώρα. Εκτός κι αν πιστέψει κανείς ότι για όλα όσα βλέπουμε φέτος φταίνε μονάχα ο Πατέρας με τον Βγενόπουλο και πως ο Παναθηναϊκός καταστράφηκε στους τρεις μήνες που κράτησε η επιστροφή τους. Αυτό είναι μεγαλύτερο ανέκδοτο και από αυτό τις χρεοκοπίας, άσχετα αν από το «λέγε – λέγε» των παπαγάλων υπάρχει κόσμος που το έχει φάει αμάσητο και το αναπαράγει. Δεν μπορεί να μην το έχετε ακούσει… Αλλωστε, γνώμη μου είναι πως ελάχιστοι είναι αυτοί που πραγματικά έχουν καταλάβει τι έχει παιχτεί. Η πλειοψηφία των οπαδών είναι μπερδεμένοι, κουρασμένοι και άνθρωποι που στην τελική δεν τους ενδιαφέρει και τόσο να μάθουν τι έγινε αλλά το τι θα γίνει. Δεν βλέπω παράλογο ότι ακούστηκαν συνθήματα για τον Πατέρα και τον Βγενόπουλο, ούτε ακόμη και για τους Γιαννακόπουλους. Αργά ή γρήγορα θα γινόταν. Από αυτούς είχε και έχει απαιτήσεις ο κόσμος, αυτούς εγκαλεί. Τι να του πει του Βαρδινογιάννη και τι να περιμένει κανείς; Χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει. Κι ας έχει η συγκεκριμένη οικογένεια