Το όνειρο του Καλάθη

10:28 15/5/2011 - Πηγή: Gazzetta

Ο Νικ Καλάθης μίλησε για την κατάκτηση του τροπαίου της Ευρωλίγκα με τον Παναθηναϊκό, για τον στόχο του τριπλ κράουν, αλλά και για το ΝΒΑ το οποίο είναι ένα μεγάλο όνειρο.   Αναλυτικά τα όσα δήλωσε στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»: Ας πάμε λίγο πίσω. Αλήθεια ένιωσες καθόλου απογοήτευση, σκέφτηκες να τα παρατήσεις τότε που ο Ομπράντοβιτς σε είχε καθίσει στον πάγκο και σε υποχρέωνε να παρακολουθήσεις με φόρμα παιχνίδια με πολύ πιο αδύναμους αντιπάλους από την Μπαρτσελόνα; Ούτε στιγμή. Κατ' αρχήν γιατί πίστευα στον εαυτό μου και ήξερα ότι μπορούσα

να προσφέρω αυτό που μου ζητούσε ο προπονητής μου. Άλλωστε, μέσα από αυτή τη διαδικασία είχα την ευκαιρία να συνειδητοποιήσω και να τοποθετήσω στα σωστά κουτάκια πολλά χρήσιμα στοιχεία, που τα αξιοποίησα στη συνέχεια, μέσα και έξω από το παρκέ. Έβαλα το κεφάλι κάτω και δούλεψα όσο σκληρά μπορούσα. Μιλώντας με τους συμπαίκτες μου και ξέροντας ότι ο κόουτς είναι δίκαιος, ήξερα πως ό,τι κάνει το κάνει για το καλό μου. Για να με βοηθήσει να γίνω καλύτερος.   Τελικά αυτή η μέθοδος έπιασε. Με μένα ναι, δεν ξέρω αν το ίδιο θα συνέβαινε με κάποιον άλλον. Ενδεχομένως ο τρόπος για τον καθένα είναι διαφορετικός. Μην ξεχνάμε ότι εγώ έμαθα το μπάσκετ και έπαιξα τα περισσότερα χρόνια μου στις ΗΠΑ. Εκεί όπου ο τρόπος σκέψης και στυλ είναι τελείως διαφορετικά. Από πέρυσι που υπέγραψα στον Παναθηναϊκό, βρίσκομαι σε μία διαδικασία εκπαίδευσης. Κάθε μέρα που περνάει, σε κάθε προπόνηση, σε κάθε αγώνα, το καλοκαίρι με την Εθνική, εμπεδώνω και νέα δεδομένα που με αλλάζουν και ως παίκτης και ως άνθρωπο. Είμαι τυχερός  ότι όλο το χρόνο κάνω προπόνηση μαζί με τους καλύτερους. Και στην ομάδα μου, και στην Εθνική. Πιστεύω ότι ένα οικογενειακό διπλό με αντίπαλο τον Διαμαντίδη, τον «Ντρου», τον Σάτο, ή πέρυσι τον Βασίλη Σπανούλη, τον Σάρας είναι πολλές φορές πιο ζόρικο από ένα επίσημο παιχνίδι.   Ποιοι σε στήριξαν σε στιγμές που ένιωθες ανασφάλειες;   Εκτός από τους προπονητές μου, όλοι οι συμπαίκτες μου. Η ατμόσφαιρα μεταξύ μας είναι τρομερή. Ο ένας βοηθάει τον άλλον, γιατί  έχουμε έναν κοινό σκοπό και στόχο. Εγώ δεν θα έλεγα μόνο ότι στηρίζει ο ένας τον άλλον, αλλά και ότι ο ένας στηρίζεται στον άλλον.   Θα κουραστείς αν σε ξαναρωτήσω για τον Δημήτρη Διαμαντίδη; Μπα, εκείνος πάντως πρέπει να κουράστηκε να κουβαλάει τόσα βραβεία, την παραμονή του τελικού. Ήρθε πίσω από το γκαλά και τα έκρυψε, λες και τα είχε. κλέψει.   Ναι, αλλά την άλλη μέρα σας ξύπνησε, εσένα , τον Μπόγρη, τον Ζούμπο και τον Καραμολέγκο, και πριν το πρωινό σας πήγε για σουτ στο «Παλάου Σαν Τζόρντι». Αν πηγαίνει εκείνος στις οκτώ, εμείς πρέπει να πηγαίνουμε από τις έξι. Ποια είναι η βασικότερη αλλαγή που παρατηρείς στον εαυτό σου, εσύ που τον ξέρεις. καλύτερα; Ότι προσπαθώ να μην είμαι τόσο παρορμητικός στις αποφάσεις μου. Στη Φλόριντα παίζαμε με πιο γρήγορο στιλ. Στην Ευρώπη και ειδικά στον Παναθηναϊκό, το βασικότερο που πρέπει να μπορείς να κάνεις είναι να διαβάζεις τη φάση. Και όχι μόνο την πρώτη πάσα, αλλά και δυο τρεις πάσες μετά, όταν αρχίσουν οι περιστροφές.