Αξιοποίηση εμπλεκομένων συμφερόντων στην περιοχή εισηγείται ο Βάσος Λυσσαρίδης

15:54 18/5/2013 - Πηγή: OnlyCY

Η Κύπρος πρέπει να αξιοποιήσει στο έπακρο τα εμπλεκόμενα συμφέροντα στην περιοχή της, χωρίς αποστασιοποίηση επί θεμάτων αρχών, όπως δήλωσε σήμερα ο Επίτιμος Πρόεδρος του ΚΣ ΕΔΕΚ, Βάσος Λυσσαρίδης, εισηγούμενος τον καθορισμό ενιαίας πανεθνικής με την Ελλάδα στρατηγικής και αμυντικής πολιτικής, χωρίς οι νέες συνεργασίες να αλλάζουν τις παραδοσιακές σχέσεις της με τους Άραβες,

για να μην υπάρξουν δυσάρεστες εξελίξεις, όπως για παράδειγμα το ενδεχόμενο μαζικής αναγνώρισης του ψευδοκράτους από κράτη – μέλη του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης.

Σε διάλεξη – εισήγησή του με θέμα “Η παγκόσμια τάξη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο”, σε Ημερίδα για τη Σύγχρονη Ιστορία της Κύπρου που διοργάνωσε σήμερα η ΕΔΕΚ και το Ίδρυμα Βάσου Λυσσαρίδη στη Λευκωσία, ο κ. Λυσσαρίδης αναφέρθηκε και στην οικονομική κρίση, ζητώντας την ενοποίηση δυνάμεων στην Κύπρο “για ταχεία απεμπλοκή από απεχθείς μνημονιακούς όρους και αξιοποίηση των εθνικών πόρων”.

“Η γειτονία με μιαν Τουρκία με επεκτατική πολιτική”, δήλωσε ο κ. Λυσσαρίδης, “δημιουργεί κινδύνους και επιβάλλεται η ενίσχυση του εθνικού φρονήματος, πανεθνική στρατηγική και αξιοποίηση των απανταχού Ελλήνων”.

Σε αναφορά του στις εξελίξεις της Μέσης Ανατολής και της ευρύτερης περιοχής της Κύπρου, ο κ. Λυσσαρίδης δήλωσε ότι η Αραβική Άνοιξη εκκρεμεί, η αραβική αφύπνιση μαζών είναι σε εξέλιξη με απρόβλεπτα τα πρώτα αποτελέσματα, με την αστάθεια στη Συρία, δημιουργούνται νέες προϋποθέσεις εμπλοκής Ρωσίας και ΗΠΑ και ο ρόλος της Κύπρου βγαίνει στην επιφάνεια, ενώ και η Τουρκία αξιοποιεί με επιτυχία τις νέες εξελίξεις, προσεγγίζοντας φιλικά το Ισραήλ, αναλαμβάνοντας ρόλο προστάτη των μουσουλμάνων της περιοχής και με το Κουρδικό να προκαλεί νέα προβλήματα.

Με τη σημερινή εκδήλωση στη Δημοσιογραφική Εστία, στην οποία, εκτός από στελέχη της ΕΔΕΚ, παρέστη και ο Βουλευτής Αμμοχώστου Ζαχαρίας Κουλίας, εγκαινιάζεται, όπως είπε σε χαιρετισμό του ο Αναπληρωτής Πρόεδρος της ΕΔΕΚ, Μαρίνος Σιζόπουλος, μία σειρά από Ημερίδες -πέντε ή έξι συνολικώς- οι οποίες πραγματεύονται τη σύγχρονη Ιστορία της Κύπρου.

“Θα επιχειρηθεί”, είπε ο κ. Σιζόπουλος, “με τη βοήθεια εγνωσμένου κύρους ομιλητών, να καλυφθεί με αντικειμενικότητα αλλά και διεισδυτικότητα, η περίοδος 1948 – 1974″ και, όπως εισηγήθηκε ο συντονιστής της Ημερίδας και καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης Θέμης Πολυβίου, οι εισηγήσεις και πορίσματα των Ημερίδων θα εκδοθούν με τη μορφή βιβλίου το οποίο θα είναι διαθέσιμο προς πώληση σε κάθε ενδιαφερόμενο και θα σταλεί στα σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης για να αξιοποιηθεί ως εκπαιδευτικό υλικό.

Ο κ. Σιζόπουλος, καλωσορίζοντας τους συμμετασχόντες στην Ημερίδα με τη ρήση του Ιπποκράτη – πατρός της Ιατρικής: “Μελέτησε το παρελθόν, Διάγνωσε το παρόν, Πρόλαβε το μέλλον”, δήλωσε πως “η διαχρονική αυτή ρήση του Ιπποκράτη βρίσκει την εφαρμογή της και στην πολιτική”.
“Ο κυπριακός ελληνισμός”, είπε ο κ. Σιζόπουλος, “διέρχεται ίσως την κρισιμότερη περίοδο της σύγχρονης ιστορίας του και οι κίνδυνοι για τη φυσική και εθνική του επιβίωση είναι υπαρκτοί”.

“Σήμερα, μάλιστα”, πρόσθεσε, “μεγιστοποιούνται, λόγω της οικονομικής κρίσης και των μνημονιακών όρων, οι οποίοι κολοβώνουν ακόμα περισσότερο τα εθνικά και κρατικά μας κυριαρχικά δικαιώματα”.

“Ο τουρκικός επεκτατισμός”, όπως ανέφερε ο Αναπληρωτής Πρόεδρος της ΕΔΕΚ, “καραδοκεί για να ολοκληρώσει τους στρατηγικούς του στόχους για την ολική κατάληψη της Κύπρου, με ενδιάμεσο σταθμό τη διζωνική ομοσπονδία με γεωγραφικό διαχωρισμό”.

Παραθέτοντας εν συντομία τους λόγους, για τους οποίους ο κυπριακός ελληνισμός δοκιμάζεται ποικιλοτρόπως κατά τις τελευταίες δεκαετίες, ο κ. Σιζόπουλος δήλωσε ότι “η ιστορική αυτογνωσία οδηγεί στην εθνική επιβίωση” και “η ιστορική αυτογνωσία αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο για την αποφυγή παραχάραξης της ιστορικής πραγματικότητας, για αποφυγή διάπραξης ή επανάληψης λαθών, για τη δημιουργία προϋποθέσεων της ενότητας του λαού και για τη χάραξη εθνικής στρατηγικής, ειδικώς όταν η πατρίδα ευρίσκεται σε μίαν περιοχή γεωστρατηγικώς ευαίσθητη και ασταθή”.

Το πρόγραμμα της Ημερίδας, που συνεχίσθηκε και μετά το μεσημέρι, περιλάμβανε επίσης διαλέξεις/ εισηγήσεις από τον Καθηγητή Ευρωπαϊκού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Πέτρου Στάγκου, για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα μετά τον εμφύλιο και για τις νέες προοπτικές της Ευρώπης, καθώς και του Αναπληρωτή Καθηγητή Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, Γιώργου Γεωργή, για τη Διασκεπτική του 1948.

Υπήρξαν επίσης διαλέξεις/ εισηγήσεις από τον Ιστορικό – Ερευνητή Άντρο Παυλίδη για το ρόλο της Εκκλησίας της Κύπρου στο πολιτικό ζήτημα και από τον Αναπληρωτή Καθηγητή Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, Πέτρο Παπαπολυβίου, για την προετοιμασία του ένοπλου αγώνα.

Στην ομιλία του, ο κ. Λυσσαρίδης έκανε αναφορά στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος, όπως είπε, “διεξήχθη, πέραν του άμεσου στόχου της αντιμετώπισης της ναζιστικής απειλής, με το σύνθημα της αυτοδιάθεσης των λαών” και “ο Τσέρτσιλ στην Κύπρο υπεσχέθη ουσιαστικά αυτό το δικαίωμα που ισοδυναμούσε με Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα”.

“Η συμμετοχή των Κυπρίων στο πόλεμο ήταν μαζική και μετά τον πόλεμο η απογοήτευση για τα δικαιώματα των λαών καθολική”, είπε ο κ. Λυσσαρίδης, δηλώνοντας ότι, “με το τέλος του πολέμου, αντιμετωπίσαμε το διαμελισμό της Ευρώπης σε σφαίρες επιρροής, τη δημιουργία του νατοϊκού και του σοβιετικού μπλοκ και την γνωστή αντιπαράθεση του ψυχρού πολέμου”, ενώ, “όπου υπήρξε αντίδραση στο φαινόμενο, είχαμε εσωτερικές ανωμαλίες και συγκρούσεις”, όπως “τον εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα και αργότερα τις επεμβάσεις στην Ουγγαρία και την Τσεχοσλοβακία και τις πολλαπλές ΝΑΤΟϊκές επεμβάσεις”.

“Είναι γεγονός ότι η Βρετανική αυτοκρατορία διελύθη, όμως όχι χωρίς συνέπειες για μερικούς λαούς”, είπε ο κ. Λυσσαρίδης. “Η Μεγάλη Βρετανία για να συνεχίσει διεθνή ρόλο”, πρόσθεσε, “αποφάσισε να συντηρήσει πολιτικο-στρατιωτική παρουσία στην Κύπρο, εκμεταλλευόμενη το μικρό της μέγεθος και την ύπαρξη της τουρκικής μειονότητας”.

“Επεχειρήθη το ίδιο και στη Μάλτα, όμως απεφεύχθη ίσως λόγω της ομογένειας του πληθυσμού”, συνέχισε ο κ. Λυσσαρίδης, διευκρινίζοντας ότι, “για αυτό η Τουρκία είχε εμπλέξει, για μια επίλυση ενός ενδοαποικιακού προβλήματος, την Ελλάδα, αφελώς, παρά τις Συμφωνίες της Λωζάνης, που απαγόρευαν οιανδήποτε παρέμβαση της Τουρκίας στις κυπριακές υποθέσεις, με τον Μακάριο, τότε, ως ηγέτη του εθνικο-απελευθερωτικού αγώνα, να διαφωνεί”.

Αυτό, δήλωσε ο κ. Λυσσαρίδης, “υπήρξε η αρχή των δεινών, της εγκατάλειψης της αυτοδιάθεσης, της εγκατάλειψης της Ένωσης, διότι, με την εμπλοκή της Τουρκίας πλέον, η Αυτοδιάθεση – Ένωση, όπως ήταν το σύνθημα, θα ήταν δυνατή μόνον κατόπιν πολέμου με την Τουρκία”.

“Για αυτό και εγώ”, συνέχισε ο Επίτιμος Πρόεδρος της ΕΔΕΚ, “θεωρώ ότι την απαρχή των δεινών για την Κύπρο την έχουμε με την Τριμερή του Λονδίνου, κατά τη διάρκεια του εθνικο-απελευθερωτικού αγώνα”.

Τώρα, πρόσθεσε, “μπήκαμε στο στάδιο της χρηματοκρατίας, με κηδεμονία του οικονομικού επί του πολιτικού, με προσπάθεια μετατροπής Κυβερνήσεων σε όργανα του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου” και “στην Κύπρο αντιμετωπίζουμε το φαινόμενο αυτό πιο έντονα”.

“Με ωμό εκβιασμό”, είπε ο κ. Λυσσαρίδης, “επιβάλλουν πρόνοιες (κούρεμα) που οδηγούν την οικονομία σε κατάρρευση, με υποθήκευση του εθνικού πλούτου και της εθνικής κυριαρχίας, με δυνατότητα έστω έμμεσα πώλησης σε άλλους των δανείων και στη δική μας περίπτωση στην Τουρκία”. Επίσης, συνέχισε, με προσπάθεια επιβολής πολιτικών αποφάσεων (αγωγός μέσω Τουρκίας και νεο-Ανανική λύση του Κυπριακού.
Αναφερόμενος στη δυνατότητα ανατροπής αυτής της πορείας στην Κύπρο, ο κ. Λυσσαρίδης εισηγήθηκε να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες συνεργασίας με άλλες χώρες, όχι στη βάση ελεημοσύνης αλλά αλληλοεξυπηρέτησης εθνικών συμφερόντων, όπως με τη Ρωσία.

Επιβάλλεται, επίσης, πρόσθεσε, μια ριζική αναδιάρθρωση της κυπριακής οικονομίας, με τον τομέα υπηρεσιών να τίθεται σε καινούργια βάση, με τεχνολογικά εξελιγμένες βιομηχανικές μονάδες και αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, με αξιοποίηση των εθνικών πηγών, ιδιαιτέρως του υποθαλάσσιου πλούτου και με ευρύτητα συμμαχιών.
Επιβάλλεται και αναδιάρθρωση του ΟΗΕ, είπε ο κ. Λυσσαρίδης, προκειμένου να αποβεί ο Οργανισμός αυτός η φωνή των μη ισχυρών και όχι όργανο πλανηταρχών και περιφερειαρχών.