Επικρίσεις Βγενόπουλου για την κατάσταση στη Λαϊκή

20:02 23/1/2013 - Πηγή: OnlyCY

Ο Πρόεδρος του Επενδυτικού Ομίλου της Μαρφίν (MIG), Ανδρέας Βγενόπουλος, μιλώντας στους δημοσιογράφους στην Αθήνα, έκανε εκτενή αναφορά σε στοιχεία τα οποία – σύμφωνα με τον ίδιο – τεκμηριώνουν τις «παραβάσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας, που οδήγησαν στην κρατικοποίηση της Λαϊκής Τράπεζας, αλλά και των ζημιών που έχουν επέλθει σε

αυτήν και τους μετόχους από τη στιγμή που αντικαταστάθηκε αυτόνομα και παράνομα η εκλεγμένη από τους ιδιώτες μετόχους Διοίκηση της και τον έλεγχο της τράπεζας ανέλαβε η Κυπριακή Δημοκρατία, τα όργανα της και οι προστηθέντες της».

Στη διάσκεψη Τύπου, ο κ. Βγενόπουλος ανακοίνωσε επίσης την πρόθεση της MIG να αποχωρήσει άμεσα από την Κύπρο, αποσύροντας τις επενδύσεις της. Όπως είπε, η αρχή έγινε με την πώληση του μεριδίου της εταιρίας στη γαλακτοβιομηχανία Κρίστης – Χαραλαμπίδης, προσθέτοντας ότι στον Όμιλο υπάρχουν επίσης δύο νοσοκομεία τα οποία αν δεν πουληθούν θα γίνει προσπάθεια με οποιοδήποτε τρόπο η MIG να αποχωρήσει. Σχετικά με το Χίλτον, είπε ότι έχει επίσης βγει προς πώληση.

Ο κ. Βγενόπουλος – μεταξύ άλλων – έκανε αναφορά στην επιτροπή διαφάνειας που συστάθηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων και τον κάλεσε να καταθέσει το 2009, σχετικά με την «ελληνοποίηση» της Λαϊκής Τράπεζας, η οποία θα κρατούσε στην Κύπρο μόνο υποκαταστήματα, σημειώνοντας τις αντιδράσεις του τότε Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αθανάσιου Ορφανίδη, ο οποίος είχε ταχθεί κατά της αποχώρησης της τράπεζας από την Κύπρο, λέγοντας ότι δεν βλέπει σχετικό συμφέρον, προδικάζοντας – σύμφωνα με τον κ. Βγενόπουλο – την απόφαση, ο οποίος και έδωσε τα σχετικά πρακτικά στους δημοσιογράφους, λέγοντας ότι ο κυπριακός Τύπος δεν έκανε ποτέ καμία αναφορά σε αυτά.

Αναφερόμενος στον όμιλο της MIG και την παραμονή της Λαϊκής Τράπεζας στην Κύπρο, ο κ. Βγενόπουλος ισχυρίστηκε ότι αυτό έγινε «υπό το καθεστώς απειλής και παραπλάνησης», λέγοντας ότι συγκεκριμένη κίνηση «ήταν μέγα λάθος», αλλά η απόφαση ελήφθη κατόπιν αφόρητων πιέσεων.

Παράλληλα στην εισαγωγή του ο κ. Βγενόπουλος μίλησε για δυσφημιστική εκστρατεία εναντίον της Λαϊκής Τράπεζας, η οποία ξεκίνησε το δεύτερο εξάμηνο του 2011 «από κέντρα εξουσίας και άλλους», όπως υποστήρικε, οι οποίοι ενορχήστρωσαν μία συντονισμένη διάδοση φημολογίας που υποστήριζε ότι «η τράπεζα έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα και δεν αποκλείεται να κλείσει και να χαθούν καταθέσεις», κάτι που σύμφωνα με τον Πρόεδρο της MIG δεν ίσχυε, καθώς σύμφωνα με τον ίδιο τότε η Λαϊκή είχε καταθέσεις και κέρδη ρεκόρ. Για συμμετοχή στη δυσφήμιση της Λαϊκής ο κ. Βγενόπουλος κατηγόρησε ξεκάθαρα την ίδια την Κεντρική Τράπεζα, λέγοντας ότι αυτό αποδεικνύεται εξ εγγράφων που είναι στη δικογραφία, αναφέροντας ότι υπάλληλοι της Κεντρικής Τράπεζας διέδιδαν ότι η Λαϊκή έχει σοβαρά προβλήματα.
Σύμφωνα με τον κ. Βγενόπουλο, η Διοίκηση της Λαϊκής κατέθεσε έγγραφη διαμαρτυρία προς τον κ. Ορφανίδη και ζήτησε καθησυχαστική δήλωση, η οποία δεν έγινε ποτέ, με αποτέλεσμα η τράπεζα να αρχίσει να ακολουθεί πτωτική πορεία και στο τέλος του χρόνου να αναγκαστεί να ζητήσει Emergency Liquidity Assistance (ELA). Ο κ. Βγενόπουλος έκανε λόγο για «δυσμενή έως προσβλητική μεταχείριση» της Λαϊκής εκ μέρους του κ. Ορφανίδη, λέγοντας ότι άρχισε να προσπαθεί να επιβάλλει χειρισμούς στην τράπεζα και έκανε επίσης έναν κοινό εκβιασμό, καθώς σύμφωνα με τον κ. Βγενόπουλο φώναζε μετόχους και μέλη του ΔΣ, όπου τους έλεγε αν θέλετε βοήθεια με το ELA, αν θέλετε να κρατήσετε την τράπεζα ανοιχτή θα πρέπει να παραιτηθεί ο Βγενόπουλος. Στη συνέχεια, ο κ. Βγενόπουλος είπε ότι αποφάσισε να παραιτηθεί χωρίς να μπορεί να αποκαλύψει τα διαδραματισθέντα.
Ο κ. Βγενόπουλος αναφέρθηκε επίσης σε παρεμβάσεις του κ. Ορφανίδη, που όπως είπε υποχρέωσαν σε παραίτηση του διευθύνοντος συμβούλου, με πρόφαση ότι δεν έκανε καλή διαχείριση και χάθηκε η φήμη της τράπεζας και ότι η αλλαγή του θα επιλύσει το θέμα της αξιοπιστίας.
Συνεχίζοντας ο πρόεδρος της MIG χαρακτήρισε επίσης ως παρέμβαση την τοποθέτηση στη θέση του προέδρου της Λαϊκής, του Μιχάλη Σαρρή, τον οποίο επίσης κατηγόρησε ότι συνέβαλε στη δυσφημιστική εκστρατεία εναντίον της Λαϊκής, με αφορμή τη συνέντευξη του στο πρακτορείο Ρόιτερς, που αναφέρθηκε γενικώς σε ελέγχους και έρευνες στην τράπεζα.

Αναφερόμενος στο θέμα της αγοράς ελληνικών ομολόγων, ο κ. Βγενόπουλος είπε ότι η Κύπρος είναι η μόνη χώρα που αγόρασε ελληνικά ομόλογα και ξεκίνησε ποινικές διαδικασίες για την απόδοση ευθυνών για την αγορά τους, μιλώντας για άγνοια του πώς λειτουργεί το σύστημα και κάνοντας λόγο για λαϊκισμό ο οποίος ακολούθησε.

Ο κ. Βγενόπουλος απέδωσε ευθύνες προσωπικά στον Πρόεδρο Χριστόφια, λέγοντας ότι είπε ναι στο ελληνικό κούρεμα, μία κίνηση πολιτικά σωστή – σύμφωνα με τον ίδιο – χωρίς να ξέρει ωστόσο – όπως υποστήριξε – ότι αυτό είναι καταστροφή για το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου και χωρίς – όπως ισχυρίστηκε – να ζητήσει να καταγραφούν κάποιες δεσμεύσεις για την προστασία της κυπριακής οικονομίας, στο Eurogroup.

Ο κ. Ορφανίδης, όπως είπε ο Α. Βγενόπουλος, όταν κατάλαβε ότι είχε ευθύνες ο Πρόεδρος Χριστόφιας, υποστήριξε ότι ο ίδιος προσπάθησε να τον προειδοποιήσει, προσπαθώντας να αποποιηθεί τις δικές του ευθύνες, οι οποίες είναι επίσης υπαρκτές, προσθέτοντας ότι δεν έστειλε καμία ενημερωτική επιστολή, ούτε επικοινώνησε σχετικά με τον Υπουργό Οικονομικών, ως Διοικητής Κεντρικής Τράπεζας, για να εκφράσει τις ανησυχίες του.
Ο κ. Βγενόπουλος επέκρινε επίσης τον Πρόεδρο Χριστόφια αφού – όπως υποστήριξε – στο εσωτερικό λέει ότι για την οικονομική κατάσταση της χώρας φταίνε οι τράπεζες και στο εξωτερικό ότι η Κύπρος είναι θύμα του κουρέματος των ελληνικών ομολόγων.
Τέλος ο κ. Βγενόπουλος είπε ότι η Λαϊκή Τράπεζα υπήρξε μία άριστα οργανωμένη τράπεζα με στελέχη υψηλού επιπέδου και ηθική, η οποία από τη στιγμή που την ανέλαβε το κυπριακό κράτος εξώθησε σε παραίτηση όλους τους Έλληνες από το ΔΣ, απέλυσε ή εξώθησε σε παραίτηση όλα τα στελέχη υψηλού επιπέδου, της παλιάς διοίκησης και έγινε «σφαγή στο προσωπικό».

Τέλος, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το αν ένας ιδιώτης έχει ελπίδες να δικαιωθεί προσφεύγοντας εναντίον ενός κράτους, ο κ. Βγενόπουλος είπε ότι διοικεί μία μεγάλη εταιρία «που έχει αδικηθεί κατάφορα και έχει δικαίωμα να προσφύγει σε διεθνές δικαστήριο», εκφράζοντας την πεποίθηση ότι θα υπάρξει δικαίωση και λέγοντας ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση.