ΕΠΟΠΑΗ: Αποπροσανατολίζουν από τα αίτια της οικονομικής καταστροφής

15:32 3/8/2012 - Πηγή: OnlyCY

Ερωτήματα για τα αίτια της οικονομικής κατάστασης του τόπου θέτει η Ελεύθερη Παγκύπρια Οργάνωση Προσωπικού ΑΗΚ (ΕΠΟΠΑΗ), θεωρώντας ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οι εδώ θιασώτες του αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη «από τα αίτια της οικονομικής καταστροφής του τόπου».

Οπως αναφέρεται σε ανακοίνωση, «προσπαθούν να περάσουν τη θέση

της εκποίησης των Ημικρατικών Οργανισμών και αφαίμαξης των Ταμείων Συντάξεων».

Η ΕΠΟΠΑΗ διερωτάται κατά πόσο δεν είχαν ευθύνη οι Υπουργοί Οικονομικών και οι Διοικητές της Κεντρικής Τράπεζας, όταν τα προηγούμενα χρόνια ορισμένες τράπεζες ανέβαζαν «προοδευτικά και επιτήδεια τα καταθετικά επιτόκια με σκοπό την απομύζηση των οικονομιών των Κυπρίων», που κατόπιν τις επένδυαν στην Ελλάδα, ενέργειες που είχαν ως συνέπειες την έλλειψη οικονομικής ρευστότητας και την παράλληλη αύξηση των δανειστικών επιτοκίων.

Διερωτάται επίσης για τις ευθύνες των ιδίων, όταν οι τράπεζες απορροφούσαν κεφάλαια, πολλαπλάσια της οικονομικής δραστηριότητας του κράτους και τα επένδυαν στην Ελλάδα, και όταν οι τράπεζες αγόραζαν στη δευτερογενή αγορά χρεόγραφα του Ελληνικού Δημοσίου, στην περίοδο της κρίσης με εμφανές το γεγονός ότι ήσαν επενδύσεις υψηλού κινδύνου.

«Οταν ο Υπουργός Οικονομικών δήλωνε ότι πέτυχε να εξασφαλίσει δάνειο γρήγορα και έγκαιρα με χαμηλό επιτόκιο και ότι έριξε ζεστό χρήμα στην αγορά (έτσι το χαρακτήρισε) για να την κινήσει, μπορεί να μας πει τουλάχιστον σήμερα πού κατέληξαν από τις τράπεζες εκείνα τα δισεκατομμύρια; Μήπως επενδύθηκαν και αυτά στην Ελλάδα;»

Διερωτάται επίσης γιατί ο Διοικητής δεν ενήργησε υπεύθυνα και αποτελεσματικά στην περίπτωση που ισχυρίζεται ότι χάθηκαν δισεκατομμύρια.

«Οι κατά τα άλλα λαλίστατοι για τα οικονομικά και πολυπράγμονες εκλελεγμένοι πολιτειακοί εκπρόσωποι γιατί δεν ενήργησαν έγκαιρα και γιατί δεν προειδοποίησαν το λαό για την αφαίμαξη που θα υφίστατο από το κυπριακό τραπεζικό κατεστημένο;» διερωτάται η ΕΠΟΠΑΗ.

Αναφέρει τέλος ότι είναι πολύ μεγάλη η έκταση και το μέγεθος της υποβάθμισης στην οποία οι πολιτειακοί αρμόδιοι έχουν υποβάλει στους θεσμούς με την ήδη παραδεχθείσα ασυνεννοησία τους και τη δικαιολογία τους ότι δήθεν ο καθένας προειδοποίησε τον άλλο.