Έρευνα: Η Κύπρος “παγίδα” για τους αναγνωρισμένους πρόσφυγες

14:20 1/8/2013 - Πηγή: OnlyCY

Η Κύπρος αποτελεί “παγίδα” για τους αναγνωρισμένους πρόσφυγες, οι οποίοι δηλώνουν ότι δεν τους διασφαλίζονται τα δικαιώματά τους και δεν τους επιτρέπεται να αναζητήσουν καταφύγιο αλλού, αφού έχουν ήδη αποκτήσει καθεστώς στην Κύπρο, σύμφωνα με τα ευρήματα έρευνας που ανατέθηκε από την Υπηρεσία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) στον μη κυβερνητικό οργανισμό “INDEX: Research and Dialogue” (ΙΝΤΕΞ:

Έρευνα και Διάλογος).

Σήμερα βρίσκονται στην Κύπρο 3.631 άτομα με το καθεστώς του αναγνωρισμένου πρόσφυγα, με επικουρική προστασία και ανθρωπιστικό στάτους, και η έρευνα με θέμα “Οι ανάγκες των προσώπων με διεθνή προστασία και η διαδικασία ένταξής τους στην Κύπρο” κατέδειξε ότι οι τάσεις όσον αφορά την ανεργία και την περιθωριοποίησή τους χειροτερεύουν όσο διαρκεί η οικονομική κρίση στη χώρα.

Οι άνθρωποι αυτοί αποτελούν μία από τις πιο ευάλωτες ομάδες στην Κύπρο και, όπως αναφέρθηκε από τους ερευνητές, αρκετά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες αντιμετωπίζονται και από ευάλωτες ομάδες Κυπρίων.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, που βασίστηκε σε στοιχεία από 192 ερωτηματολόγια και 40 εις βάθος συνεντεύξεις αναγνωρισμένων προσφύγων, καθώς και ευρήματα από άλλες ομάδες, οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες είναι περιθωριοποιημένοι από την υπόλοιπη κοινωνία και ζουν σε όλο και πιο ευάλωτες και ανασφαλείς συνθήκες.

Τα στοιχεία που παρουσίασαν οι ερευνητές Dr. David Officer και Δρ. Γιούλη Τάκη δείχνουν ότι πάνω από το ήμισυ αυτής της ομάδας είναι σήμερα χωρίς εργασία, έχοντας έτσι σχεδόν τετραπλάσιες πιθανότητες να είναι άνεργοι παρά οι Κύπριοι πολίτες.

Επίσης, ενώ οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης είναι αισθητές σε ολόκληρη της Κύπρο, είναι ακόμη πιο σοβαρές και δυσανάλογες για τα πρόσωπα με διεθνή προστασία, και όσοι εξακολουθούν να εργάζονται, βρίσκονται κατά κανόνα σε ανασφαλείς και χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας.

Συμπεριφορές και πρακτικές διακρίσεων φαίνεται να είναι διαδεδομένες στον εργασιακό χώρο και οι ευκαιρίες κατάρτισης των ατόμων αυτών περιορισμένες. Ο αυξημένος ανταγωνισμός για τις λιγοστές θέσεις εργασίας στις υπηρεσίες και τον κατασκευαστικό τομέα αποτελούν τα μεγάλα εμπόδια που τίθενται στη διαδικασία εξασφάλισης της οικονομικής τους ανεξαρτησίας.

Η πρακτική βοήθεια από το κράτος για την αντιμετώπιση αυτών των συνθηκών είναι πολύ περιορισμένη, ενώ πολλές φορές φαίνεται να υπάρχει μια άτυπη ιεραρχία στην κατανομή των ευκαιριών απασχόλησης που τοποθετεί τους Κύπριους πρώτους στη σειρά.

Επίσης, υπάρχουν λιγοστές ενδείξεις ότι το Σχέδιο Ένταξης 2010-2012 σε γενικό επίπεδο είχε οποιοδήποτε απτό αποτέλεσμα για την προώθηση της ένταξης ή προσέφερε τη δυνατότητα σε άτομα με διεθνή προστασία να ενταχθούν ευκολότερα.

Ανεξάρτητα από τον χρόνο παραμονής τους στην Κύπρο, οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες παραμένουν αποκλεισμένοι από την ενεργό συμμετοχή στην πολιτική ζωή.

Οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες δήλωσαν έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους κρατικούς θεσμούς, αλλά αντίθετα οι σχέσεις τους με τους γείτονές τους είναι σε γενικές γραμμές θετικές και βασίζονται στην εμπιστοσύνη και στην αίσθηση ότι υπάρχει δίκαιη προσέγγιση προς αυτούς.

Οι ερευνητές εισηγούνται το επικείμενο σχέδιο ένταξης να λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες των αναγνωρισμένων προσφύγων, να δραστηριοποιηθούν οι κρατικές υπηρεσίες για να μετρήσουν τον αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, να γνωρίζει το προσωπικό πρώτης γραμμής στις δημόσιες υπηρεσίες τα δικαιώματα των ατόμων με διεθνή προστασία, να ενημερώνονται σημαντικοί φορείς για τα δικαιώματα των ατόμων αυτών, να υπάρχει πρόσβαση σε ευκαιρίες εκπαίδευσης και κατάρτισης, να αναπτυχθούν πρακτικά μέτρα για να εκπροσωπεί η ομάδα τα συμφέροντά της και να διαδραματίζει ενεργό ρόλο στην κοινωνικοπολιτική ζωή του τόπου, να είναι διαφανής η βάση πάνω στην οποία μπορεί να αποκτηθεί κυπριακή υπηκοότητα, και να αποτελεί σημαντικό σημείο αναφοράς ο ρόλος των Γραφείων Επιτρόπου Διοικήσεως και Καταπολέμησης Διακρίσεων.

Στη συζήτηση που διεξήχθη στο πλαίσιο της παρουσίασης, αναφέρθηκε ότι το κράτος θα πρέπει να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις που θα επιτρέψουν αλλαγές στην αντιμετώπιση των αναγνωρισμένων προσφύγων και κατ` επέκταση το σεβασμό των δικαιωμάτων τους, και σημειώθηκε ότι μπορούν και πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα στον τομέα ευαισθητοποίησης του κοινού.