Προσκλητήριο ενότητας από τον Υπουργό Παιδείας

13:21 2/6/2013 - Πηγή: OnlyCY

Προσκλητήριο για προβληματισμό και εκ νέου άθροιση δυνάμεων, μακριά από μικροκομματικές σκοπιμότητες, ώστε σαν μια γροθιά να πετύχουμε τη σωτηρία της πατρίδας, απηύθυνε σήμερα ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού Κυριάκος Κενεβέζος.

Σε επιμνημόσυνο λόγο που εκφώνησε στο μνημόσυνο των ηρώων της κοινότητας Παναγιάς, ο Υπουργός Παιδείας έκανε μια αναδρομή στις υπέρ πατρίδος θυσίες των καταγόμενων από τη Παναγιά, από τον πρώτο νεκρό του απελευθερωτικού αγώνα 1955 – 1959 Χαράλαμπο Μούσκο μέχρι τη θυσία του κελευστής Αντώνη Χαραλάμπους στην έκρηξη

που σημειώθηκε στη ναυτική βάση το 2011.

Παράλληλα, επεσήμανε ότι στον 21ο αιώνα της παγκοσμιοποίησης και της ισοπέδωσης ο κυπριακός Ελληνισμός δείχνει πως, παρά τις κοσμογονικές μεταβολές, δεν άλλαξε και η ελληνική του ψυχή, παρά τις προσπάθειες περί του αντιθέτου, εμμένει αλώβητη και άφθαρτη για να τον οδηγήσει πάλι σε νέες θυσίες.

«Ξεκινώντας από το 1955 όταν ξέσπασε ο απελευθερωτικός αγώνας εναντίον των Άγγλων κατακτητών, περνώντας από τη μετα-Ζυριχική, υποκινούμενη από τους Άγγλους, τουρκοανταρσία του 1963 εναντίον του νεοσύστατου κυπριακού κράτους, οδηγούμαστε στο άφρον πραξικόπημα του 1974 που κλόνισε συθέμελα τη Δημοκρατία αφήνοντας πίσω του την κερκόπορτα ανοιχτή για το επόμενο πλήγμα που ξανάφερε τους Τούρκους κατακτητές και φθάνουμε στο 2011, όταν τραγικά λάθη των τότε κυβερνώντων και ανευθυνότητα αρμοδίων έκοψαν το νήμα της ζωής 13 νέων αλλά ταυτόχρονα ακρωτηρίασαν σχεδόν θανάσιμα την κυπριακή οικονομία και κατά συνέπεια την κρατική κυριαρχία», είπε πριν αναφερθεί στον καθένα εκ των νεκρών της Παναγιάς χωριστά.

Η πρώτη μεταξύ των μεγάλων μορφών που γέννησε και ανάθρεψε η Παναγιά είναι αυτή του Εθνάρχη Μακαρίου, θρησκευτικού ηγέτη του Αγώνα του 1955 και πρώτου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, σημείωσε ο κ. Κενεβέζος.

Παρατηρώντας ότι ο Μακάριος είναι από τις μορφές που η ιστορία έκρινε ως ξεχωριστές και εμπνευσμένες, τόνισε ότι η τελευταία του υποθήκη λίγο πριν φύγει στην ομιλία επί των επάλξεων των ενετικών τειχών της Λευκωσίας το 1977, πρέπει να μας οδηγεί ως Έλληνες της Κύπρου, όπως και το κάλεσμά του για μακροχρόνιο αγώνα του κυπριακού λαού μέχρι την επίτευξη της λύσης που να διασφαλίζει την επιβίωση του Ελληνισμού στα πάτρια εδάφη.