Σοκ- Δάσκαλος αυτοκτόνησε ως ένδειξη διαμαρτυρίας για το Μνημόνιο!

15:27 22/4/2012 - Πηγή: OnlyCY

Σοκ προκαλεί η είδηση ότι ένας 45χρονος δάσκαλος αυτοκτόνησε στη Σταυρούπολη το απόγευμα του Σαββάτου σε ένδειξη πολιτικής διαμαρτυρίας.

Πρόκειται για ένα δάσκαλο, ο οποίος υπηρετεί στην Αθήνα και βρέθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του για τις ημέρες του Πασχα. Ο αυτόχειρας Σάββας Μετοικίδης απαγχονίστηκε λίγο μετά τις 5 το απόγευμα σε αποθήκη της πατρικής κατοικίας του στη Σταυρούπολη.

Άφησε πολυσέλιδο σημείωμα στο οποίο εξηγεί ότι οι λόγοι της αυτοκτονίας

του είναι ξεκάθαρα πολιτικοί και ότι διαμαρτύρεται για το μνημόνιο και την οικονομική κατάσταση της χώρας. Aποτελεί ένα μανιφέστο ενάντια στην μνημόνιο και τις επιπτώσεις στην ελληνική κοινωνία.

Είναι η δεύτερη αυτοκτονία Έλληνα που έχει χαρακτήρα πολιτικής διαμαρτυρίας για την κατάσταση στη χώρα και την οικονομική κρίση και σημειώνεται 2 εβδομάδες πριν τις κρίσιμες εθνικές εκλογές. Η είδηση έχει προκαλέσει σοκ στην κοινωνία της Σταυρούπολης και της γύρω περιοχής.Τεράστιος είναι ο αντίκτυπος που έχει προκληθεί από την πολιτική αυτοκτονία του Σάββα Μετοικίδη στη Σταυρούπολη.

Γίνεται εκτενής αναφορά στην πολιτική δράση του αυτόχειρα, που βρέθηκε πάντα στην πρώτη γραμμή, όπως αναφέρουν. Ο αυτόχειρας ίσως και να επέλεξε να «φύγει» σε μια ημερομηνία σημαδιακή, όπως η 21η Απριλίου, θέλοντας να καταδείξει κάτι με αυτό.

O Σάββας Μετοικίδης, με το προσωνύμιο «καπετάν-Νέστος» άφησε το στίγμα του στις κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη του 2008, στις οποίες γίνεται εκτενής αναφορά σε περιστατικό που σημειώθηκε όταν κυκλώθηκε από ΜΑΤ σε πολυκατοικία της οδού Ασκληπιού και, όπως μαρτυρά το σχετικό video, φωνάζει προς την Αστυνομία: «πόσους σας είπαν να πιάσετε σήμερα…εγώ είμαι δάσκαλος…θάρθω εγώ…σας φτάνουν δέκα ; …και πήγε (Όπως ανέφερε το alfavita: «Ο Σάββας ήταν πάντα μπροστά στους αγώνες, στις απεργίες, στις μικρές και μεγάλες καθημερινές μάχες μέσα και έξω από το σχολείο, για το δικαίωμα στη μόρφωση των παιδιών μας, για τη δημόσια δωρεάν παιδεία, για το δάσκαλο, τον εργαζόμενο, τον άνεργο, το μετανάστη, για ένα άλλο αύριο. Ευαίσθητος, κοινωνικά ανήσυχος, ανοιχτός στους ανθρώπους, δίπλα σε όποιον/α είχε ανάγκη, δεν λογάριασε ποτέ προσωπικό κόστος, κούραση, κίνδυνο. Με το δίκιο και την αλήθεια, ταξιδιώτης του ανοιχτού ορίζοντα, πάντα με το γέλιο στα χείλη, άνθρωπος των πράξεων κυρίως, και όχι των λόγων. Αλλά ο λόγος του ήταν πάντοτε «σπαθί».