Το τεράστιο φάουλ της Χατζίδου: «Ένα κομμάτι μου έδωσε… βαρέθηκα να μιλάω για τον Παντελίδη»

23:09 27/10/2013 - Πηγή: OnlyCY

Έτσι είναι αυτός ο χώρος… σου δίνουν ένα τραγούδι βγαίνεις σε 2-3 εκπομπές και νομίζεις πως έγινες όνομα. Ξαφνικά δεν δέχεσαι να τραγουδήσεις δεύτερη-λες και ήσουν ποτέ πρώτη-και δείχνεις τη μέγιστη αγνωμοσύνη και αχαριστία σε όσους σε «έσπρωξαν» και σε έβγαλαν από την αφάνεια…

Ο λόγος για την Νίτσα Χατζίδου! Δεν το παρατηρήσατε και λογικό αλλά η Ελένη δεν πάτησε το πόδι της στην πρεμιέρα του Παντελή Παντελίδη ο οποίος κακά τα ψέματα είναι υπεύθυνος που τη γνωρίσαμε.

Και θα μου πεις «και τι έγινε το έχει ανάγκη ο Παντελίδης;». Όχι φυσικά αλλά

καλό θα είναι να τα παρατηρούμε και αυτά γιατί δείχνουν και αποδεικνύουν πολλά…

Το «Χειρότερα» ήταν μια ακόμα μεγάλη επιτυχία του Παντελίδη που έπαιζε πολλά χρόνια στο διαδίκτυο με την υπογραφή του και ήταν ένα από τα δικά του κορυφαία άρα μιλάμε για δεδομένη και σίγουρη επιτυχία για όποιον και αν το τραγουδούσε.

Τώρα τι απαντάει για εκείνον σε δημοσιογράφους που την ρωτούν; «Δεν μπορώ να μιλάω άλλο για τον Παντελή. Τα έχω πει όλα δεν υπάρχει λόγος να λέω τα ίδια. Άλλωστε ένα τραγούδι μου έδωσε μην το κάνουμε και θέμα»…

Μετά τα 3000 ευρώ, τη θέση πάρκινγκ για το αμαξάκι της και το ύφος της Μαντόνα απέναντι στην Παπαϊωάννου που την πρότεινε κιόλας στο μαγαζί, η Ελένη-που μέχρι πέρυσι δεν την ήξερε κανείς και τραγουδούσε σε καφετέριες-αντί να κάνει εικόνισμα στον Παντελίδη, βαρέθηκε κιόλας! Είναι απίστευτο αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα.

Ο θάνατος σου η ζωή μου και πάει λέγοντας! Το κακό είναι πως τέτοιες κυρίες δεν έχουν συνειδητοποιήσει πως όσο γρήγορα ανέβηκαν τόσο γρήγορα θα πέσουν κιόλας. Άπειρες τραγούδησαν ένα κομμάτι και χάθηκαν και η αχαριστία πληρώνεται και μάλιστα ακριβά. Ο κόσμος βλέπει και κρίνει….

Άλλαξες σχήμα στη μύτη, δεν πας να αλλάξεις και ύψος κορίτσάκι μου; Ελπίζω τώρα με την επιστροφή σου στο Ποσειδώνιο και στον Κοντόπουλο να χαμηλώσεις λίγο… διότι έτσι όπως το πάς το «Θέμα» το βλέπω σε τοίχο… Και ο τοίχος του Βασίλη είναι μεγάλος και ζόρικος!

Του Νάσου Γουμενίδη