H Ευρώπη, το παρελθόν της και το χαμένο παρόν

00:52 8/7/2012 - Πηγή: Opinion Post

Και όμως το όνειρα των πρώτων ευρωπαϊστών πολιτικών δεν είναι αυτό που ζούμε σήμερα. Η κοινή μοίρα της Ευρώπης αποτελούσε ένα ιδεώδες συμφιλίωσης και κοινής πορείας και όχι δημοσιονομική μέγγενη και κοινωνική διάλυση των αδυνάτων. Μήπως ήρθε να ανατρέξουμε στο παρελθόν και να επανεξετάσουμε τις χαμένες αξίες;

Ιδίως η Ελλάδα χρειάζεται απεγνωσμένα έναν τρόπο να συνδέσει το παρελθόν της με το μέλλον της, ελλείψει μοναρχών. Εξάλλου, ως το λίκνο της δημοκρατίας, η Ελλάδα

χρειάζεται άλλα σύμβολα εθνικής ανανέωσης από σκήπτρα και ρόμπες. Είναι μέσω του Ομήρου που σχεδόν όλοι οι δυτικοί αναγνώστες πρωτογνώρισαν τον μεσογειακό κόσμο: αυτά τα νησιά και οι ακτές συνδέθηκαν χάρη στην διπλωματία, το εμπόριο, τους γάμους, το λάδι, το κρασί και τα μεγάλα καράβια. Η Ελλάδα θα μπορούσε εκ νέου να γίνει πυλώνας ενός παρόμοιου κόσμου, αν αξιοποιούσε την τρέχουσα κρίση για να σμιλέψει το νέο της μέλλον.

Αυτό το όραμα είναι πολύ πιο ρεαλιστικό από ότι θα πίστευε κανείς. Τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της ανατολικής Μεσογείου εκτιμάται πως περιλαμβάνουν 3.5 τρις m3, αρκετά για να καλύψουν την παγκόσμια ανάγκη για ενέργεια επί ένα έτος. Περισσότερο φυσικό αέριο και μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου βρίσκονται στα ανοικτά των ελληνικών ακτών και είναι εις θέση να μεταμορφώσουν την οικονομία της Ελλάδας και ολόκληρης της περιοχής. Το Ισραήλ και η Κύπρος ετοιμάζουν σχήματα κοινής τους εκμετάλλευσης• το Ισραήλ και η Ελλάδα συζητούν τη δημιουργία ενός νέου αγωγού• η Τουρκία και ο Λίβανος σχεδιάζουν το μέλλον• η Αίγυπτος σκοπεύει να αδειοδοτήσει την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της.

Αλλά όπως πάντα, η πολιτική παρεμβαίνει. Όλα τα εμπλεκόμενα κράτη έχουν μεταξύ τους συνοριακές διαφορές και πολιτικές διαφωνίες. Οι Τούρκοι συνεργάζονται με τη Βόρειο Κύπρο, το κράτος που μόνο εκείνοι αναγνωρίζουν, και θορυβούν τακτικά για τη συνεργασία του Ισραήλ με την ελληνοκυπριακή κυβέρνηση της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας Οι ελληνοκύπριοι τακτικά κρατάνε όμηρο την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) όσον αφορά τις σχέσεις της με την Τουρκία, όπως το έκανε άλλοτε η Ελλάδα. Οι Τούρκοι δεν ελλιμενίζουν κυπριακά πλοία στα λιμάνια τους και διαπληκτίζονται με το Ισραήλ από τότε που εννέα Τούρκοι σκοτώθηκαν όταν επιχείρησαν να σπάσουν το θαλάσσιο αποκλεισμό που έχουν επιβάλλει οι Ισραηλινοί στη Λωρίδα της Γάζας. Όσο για το Λίβανο και το Ισραήλ, δεν έχουν καν διπλωματικές σχέσεις.

Κοντολογίς, τα πλούτη, οι δουλειές και η ανάπτυξη που μπορούσαν να ρεύσουν προς όλες αυτές τις χώρες χάρη στην υπεύθυνη εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων τους μπορεί να ακυρωθούν από την εμμονή όλων να αξιοποιήσουν ό,τι θεωρεί ο καθένας μερίδιό του, αρνούμενοι ταυτόχρονα να επιτρέψουν το ίδιο στους εχθρούς τους.

Το όραμα μιας μεσογειακής ενεργειακής κοινότητας μοιάζει ως εκ τούτου καταδικασμένο να παραμείνει απραγματοποίητο.

Αλλά αυτόν τον Ιούλιο θα τιμήσουμε την επέτειο της έναρξης της ισχύος της συνθήκης των Παρισίων που υλοποίησε την «ευρωπαϊκή κοινότητα άνθρακα και χάλυβ