Spiegel: Πώς η Γερμανία αποδυνάμωσε το ευρώ

10:02 18/7/2012 - Πηγή: Opinion Post

Και η άπειρη υποκρισία του Βερολίνου…

Μπορεί να έχουμε χιλιάδες λόγους να βρίζουμε τον Γιώργο Παπανδρέου για τα αλλεπάλληλα επικοινωνιακά και κυβερνητικά λάθη του που χαντάκωσαν την πατρίδα μας. Όσοι όμως  είχαν παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια τις εξελίξεις της Ευρωζώνης, τού αναγνωρίζουν τουλάχιστον ένα ελαφρυντικό για την αδράνειά του να πάρει μέτρα λιτότητας αμέσως μετά τη νίκη του στις εκλογές. Ότι εκείνη την εποχή, Οκτώβριος

του 2009 ακόμη, παρέμεναν ισχυρές οι μνήμες των προσπαθειών της Γερμανίας για χαλάρωση των όρων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, έτσι ουδείς μπορούσε να φανταστεί το Βερολίνο σε ρόλο κατήγορου των εταίρων του και να τους επιβάλλει σαρωτική λιτότητα εν μέσω ύφεσης.

Η Γερμανία διατείνεται σήμερα πως η ευρωπαϊκή κρίση οφείλεται στο ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης δεν εφαρμόστηκε τόσο αυστηρά όσο έπρεπε. Παράλληλα το Βερολίνο αυτοπροβάλλεται ως η κατεξοχήν δημοσιονομικά ενάρετη δύναμη της Ευρωζώνης και καταδικάζει σε άγρια λιτότητα με ύφεση, κάμψη της παραγωγής και ανεργία όλα τα κράτη της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Η γερμανική θέση όμως κρύβει άπειρη υποκρισία. Καταρχήν επειδή ήταν η ίδια η Γερμανία η χώρα που διεκδίκησε και επέβαλε τη χαλάρωση των όρων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης όταν αντιμετώπιζε υφεσιακές πιέσεις το 2005 και κατά δεύτερον, επειδή ως εκ τούτου δεν θέλει και πολύ μυαλό για να αντιληφθεί κανείς πως η γερμανική ρητορική περί δημοσιονομικής αρετής έχει επιλεγεί επειδή  εξυπηρετεί τα γερμανικά συμφέροντα εδώ και τώρα… Διαφορετικά γιατί πριν εφτά χρόνια το Βερολίνο έκανε κι έλεγε τα ανάποδα;

Το θέμα της ‘εθνικής ασυνέπειας’ της γερμανικής κυβέρνησης και, συνάμα, των πολυδιάστατων γερμανικών ευθυνών για την κρίση είναι γνωστό, όμως του πρόσθεσε νέες διαστάσεις χτες το περιοδικό Der Spiegel με ένα άκρως αποκαλυπτικό δημοσίευμά του. Σε άρθρο τους με τίτλο “Η κληρονομιά του καγκελάριου Σρέντερ: Ο ηγετικός ρόλος της Γερμανίας στην αποδυνάμωση του ευρώ”, δύο Γερμανοί δημοσιογράφοι, ο Christian Reiermann και ο Klaus Wiegrefe, βασίστηκαν σε έγγραφα της Καγκελαρίας προερχόμενα από την περίοδο 2003-2005 και έδειξαν πώς η κυβέρνηση Σρέντερ δρομολόγησε την αποδυνάμωση των όρων του Συμφώνου Σταθερότητας για το όριο ελλείμματος στο 3% και  χρέους στο 60% με στόχο να εξυπηρετήσει τις μεγάλες τότε ανάγκες δημόσιας χρηματοδότησης της γερμανικής οικονομίας η οποία αντιμετώπιζε ισχυρές υφεσιακές πιέσεις εξαιτίας της εμπλοκής της σε δύο διαδοχικές φούσκες αξιών: πρώτη τη φούσκα των κρατικών περιουσιακών στοιχείων της Ανατολικής Γερμανίας που εκποιήθηκαν από τον Τρόινχαντ κατά τη δεκαετία του 1990 και δεύτερη την αμερικάνικης προέλευσης φούσκα των εταιριών .com.

«Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 η Γερμανία αγωνιζόταν να τηρήσει τους κανόνες της Ευρωζώνης που αποσκοπούσαν στη σταθερότητα του κοινού νομίσματος. Αντί όμως να εφαρμόσει μια πολιτική λιτότητας ο καγκελάριος Σρέντερ ξεκίνησε μια προσπάθεια αλλαγής των κανόνων», αναφέρει χαρακτηριστικά το άρθρο.

Σύμφωνα με του