Είναι η οικονομία των Παπούα το νέο μοντέλο για την Ελλάδα;

19:50 15/9/2011 - Πηγή: Opinion Post

Η συρρίκνωση του ΑΕΠ είναι τόσο μεγάλη, που κατατάσσει την Ελλάδα στη 212η χειρότερη θέση μεταξύ των 215 κρατών του κόσμου. Υπάρχει ελπίδα;Τα τελευταία δύο χρόνια η Ελλάδα τρέχει έναν εξαντλητικό μαραθώνιο, με στόχο την εξυπηρέτηση του χρέους της και τη μείωση των ελλειμμάτων της. Μισθοί και συντάξεις κόβονται, έμμεσοι φόροι αυξάνονται, έκτακτες εισφορές επιβάλλονται, η ανεργία απογειώνεται, τα εισοδήματα και οι καταθέσεις μειώνονται, ενώ η συρρίκνωση του ΑΕΠ είναι τόσο μεγάλη που κατατάσσει τη χώρα στη 212η χειρότερη θέση μεταξύ των 215 κρατών του κόσμου.Έχοντας πλέον γίνει απ’ όλους κατανοητό και παραδεκτό πως το χρέος θα παραμείνει, στην καλύτερη περίπτωση, δυσβάσταχτο για πολλά χρόνια και με το πρόβλημα της εξυπηρέτησης του να επιδιώκεται να λυθεί μέσω των δύο πακέτων ‘διάσωσης’, από τα οποία το δεύτερο συμπεριλαμβάνει και μέτρα εθελοντικής αναδιάρθρωσης, το βάρος μοιάζει να πέφτει όλο και περισσότερο σε μια, πάση θυσία, προσπάθεια επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος. Με αυτόν τον τρόπο πιστεύεται πως η χώρα θα οχυρωθεί απέναντι σε κάθε μελλοντική εξωτερική απειλή, ακόμη και αν αυτή μεταφραστεί σε άρνηση της τρόικας να προχωρήσει στην καταβολή μίας δόσης κάτι που θα οδηγούσε μοιραία σε πτώχευση.“Αν περάσουμε σε πρωτογενή πλεονάσματα, αν τα έξοδα του κράτους είναι λιγότερα από τα έσοδα του, τότε θα είμαστε αυτόνομοι, θα έχουμε πάρει τη μοίρα μας στα δικά μας χέρια, θα μπορούμε ό,τι και αν γίνει να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις και να αποφύγουμε τα χειρότερα ακόμη και αν μας εγκαταλείψουν οι εταίροι μας”, είναι η νέα πολιτική φωνή που προωθείται ως η συνετότερη.Είναι, όμως, πράγματι έτσι;Κατ’ αρχήν και σύμφωνα με ανεξάρτητες εκθέσεις διεθνών τραπεζών και οικονομικών ιδρυμάτων, με τη δυναμική της ελληνικής κρίσης να ενισχύεται, η όποια προσπάθεια περαιτέρω δραστικής μείωσης των ελλειμμάτων θα επιφέρει ό,τι και οι προηγούμενες προσπάθειες, δηλαδή περισσότερη ύφεση. Αυτό συνεπάγεται περισσότερο απ’ όσα δεινά έχουμε βιώσει μέχρι στιγμής κάτι που θα κάνει την ελληνική οικονομία ακόμη πιο αδύναμη και που θα σπρώξει την ελληνική κοινωνία ακόμη πιο κοντά στα όρια της και πιθανόν πέρα από αυτά.Κατά δεύτερον, μετά τον Γολγοθά για την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος ακολουθεί αυτός για τη διατήρηση του κάτι που θα δημιουργήσει την ανάγκη για μία παρατεταμένη, σχεδόν μόνιμη, περίοδο λιτότητας η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα μειώσει ακόμη περισσότερα τα κρατικά έσοδα και θα δημιουργήσει την ανάγκη για περαιτέρω εισπρακτικά μέτρα, όταν κάτι τέτοιο θα είναι, πια, πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί τόσο για πρακτικούς όσο για και πολιτικούς λόγους.Τρίτον, οι κίνδυνοι από το διεθνές περιβάλλον της Ελλάδας δεν πρόκειται να υποχωρήσουν αν και εφόσον η ίδια έχει περάσει σε πρωτογενές πλεόνασμα. Μία ενδεχόμενη ευρωπαϊκή τραπεζική κρίση, μία διεθνής ύφεση, μία σημαντική αύξηση των τιμών πετρελαίου, μία κρίση πτώχευσης ευρωπαϊκών κρατών ή του ευρωπαϊκού νομίσματος ή μία μεγάλη αύξησης στις τιμές τροφίμων και εμπορευμάτων θα επηρεάσουν άμεσα την Ελλάδα και θα κάνουν εξαιρ