Γι” αυτό θα περάσει ο ΠΑΟ

21:14 2/8/2014 - Πηγή: Opinion Post

Ο ΠΑΟ θέλει νίκη στη ρεβάνς με τη Σταντάρ για να οδηγηθεί στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ και η «SportDay» αναλύει τους 5 λόγους που μπορούν να τον οδηγήσουν στην επόμενη φάση.

Το άγχος του… πρωτάρη και η νευρικότητα πέρασαν αναίμακτα για τον Παναθηναϊκό στο πρώτο ημίχρονο στο «Σλεσάν». Οι παίκτες του Γιάννη Αναστασίου, που κι αυτός έκανε ντεμπούτο ως προπονητής σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, άντεξαν έως το 45′ και κατόπιν «έχτισαν» αυτοπεποίθηση και φανέρωσαν τη δυναμική τους.

Είχαν την ευκαιρία να σκοράρουν

στο δεύτερο ημίχρονο στη Λιέγη. Από ατυχία κι επιπολαιότητα στην τελική προσπάθεια δεν τα κατάφεραν και ναι μεν το αποτέλεσμα είναι «πονηρό», αλλά ο Παναθηναϊκός έχει αποδείξει ότι μπορεί να λυγίσει οποιαδήποτε ομάδα βρίσκεται στα μέτρα του. Και η Σταντάρ Λιέγης σαφώς διαθέτει ένα καλό σύνολο, όμως, βρίσκεται εντός των δυνατοτήτων του «τριφυλλιού». Οι «πράσινοι» χρειάζεται απλώς να νικήσουν στη ρεβάνς. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Είναι σε θέση να το πετύχουν κόντρα στο συγκρότημα του Γκάι Λουζόν, διότι πλεονεκτούν όπως φάνηκε και στο Βέλγιο σε σημαντικούς τομείς που θα καθορίσουν την πρόκριση. Η «SD» αναλύει ποιοι είναι αυτοί οι λόγοι και γιατί δίνουν το δικαίωμα στον Παναθηναϊκό να πιστεύει ότι θα δει ξανά το «σεντόνι» στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ να τεντώνει και πάλι. Πιθανότατα μάλιστα, στη Λεωφόρο, αφού η ΠΑΕ δίνει μάχη για να πάρει την έγκριση της ΟΥΕΦΑ.

ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΚΑΙ ΧΟΡΤΑΡΙ

Η Λεωφόρος θα «φλέγεται» την ερχόμενη Τρίτη. Περισσότεροι από 15.000 πιστοί, αφού θα υπάρχουν και ζώνες ασφαλείας για τους οπαδούς της Σταντάρ, θα μετατρέψουν το κλουβί σε καμίνι, έτοιμο να λιώσει τη βελγική ομάδα. Ελάχιστοι παίκτες της αντιπάλου έχουν την εμπειρία να αντέξουν σε τέτοιες συνθήκες. Ο αγωνιστικός χώρος επίσης θα είναι χαλί σε σχέση με το χωράφι -σε ορισμένα σημεία- του «Σλεσάν». Οι «πράσινοι» θα παίξουν πιο γρήγορα, ενώ στο Βέλγιο πάτησαν το χόρτο για πρώτη φορά στο ζέσταμα, αφού την Τρίτη γυμνάστηκαν στο βοηθητικό γήπεδο.

ΤΟ ΘΕΛΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

Οι παίκτες του Παναθηναϊκού, το τεχνικό τιμ, ο κόσμος και η διοίκηση της ομάδας θέλουν πολύ αυτή την πρόκριση. Περισσότερο από τους Βέλγους. Το «τριφύλλι» δεν θα πουλούσε ποτέ βασικό παίκτη του, ενδιάμεσα σε προκριματικά Τσάμπιονς Λιγκ, όπως έπραξε η Σταντάρ με τον Εζεκίελ. Οι ποδοσφαιριστές διψούν να αγωνιστούν στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και έβγαλαν πάθος στο δεύτερο 45λεπτο, ενώ ο κόσμος θέλει να δει την αγαπημένη του ομάδα στη φυσική της θέση. Οι Βέλγοι, αντίθετα, είχαν την Τετάρτη λιγότερο κόσμο σε σχέση με την πρεμιέρα του πρωταθλήματος κόντρα στη Σαρλερουά.

ΟΜΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΛΑΝΟ

Ο Παναθηναϊκός είναι ίδια ομάδα με πέρυσι και μοιάζει απίθανο και στη ρεβάνς να δούμε κάποιο νέο πρόσωπο, δηλαδή τους Μπούρμπο, Μπούι ή Στιλ. Εχει ομοιογένεια, ο ένας γνωρίζει το παιχνίδι του άλλου και κυρίως τι πρέπει να κάνει μέσα στο γήπεδο. Ο Γιάννης Αναστασίου παράλληλα έχει δώσει ταυτότητα στην ομάδα. Ζητάει απλά πράγματα, διδάσκει τα βασικά και αυτά φέρνουν και το καλό ποδόσφαιρο. Οι Βέλγοι σε πολλές περιπτώσεις βγάζουν ατομισμό και δείχνουν να βάζουν τον εαυτό τους πάνω από τον σύλλογο. Στο «τριφύλλι» αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.

ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣ

Η Σταντάρ έχει ποιοτικούς παίκτες, αλλά στο σύνολο αποδείχθηκε στο Βέλγιο, ότι ο Παναθηναϊκός υπερτερεί σε ποιότητα. Εχει περισσότερους παίκτες με καλή τεχνική κατάρτιση που μπορούν ανά πάσα στιγμή να κάνουν τη διαφορά. Στον πάγκο παράλληλα, το «τριφύλλι» δείχνει ότι έχει περισσότερες λύσεις. Ολες οι αλλαγές είχαν επιθετικό προσανατολισμό, αφού μπήκαν οι Κλωναρίδης, Καρέλης και ο πολύπειρος Πράνιτς. Ο Λουζόν, αντίθετα, έβαλε δεξί μπακ (Μίλετς), αμυντικό χαφ (Εμποκού) και ακραίο χαφ (Μπομπό). Οι «πράσινες» αλλαγές είναι σε θέση να πάρουν αγώνα, οι βελγικές δεν το έδειξαν…

ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Ενα επίσημο ματς στα πόδια τους και σχεδόν 10-15 μέρες περισσότερο χρόνο προετοιμασίας είχε η Σταντάρ πριν την Τετάρτη. Στο «τριφύλλι» είχαν μία ανησυχία, αλλά δεν διαπιστώθηκε κάποια ανετοιμότητα. Ο Παναθηναϊκός στο δεύτερο ημίχρονο, όταν και ανοίγει κάθε παιχνίδι λόγω της κούρασης, είχε περισσότερη ενέργεια. Αυτός απειλούσε, έτρεχε σε όλο το μήκος και πλάτος του γηπέδου, κόντρα σε μία ομάδα που παίζει σε ανταγωνιστικό πρωτάθλημα και που στηρίζεται στις αντοχές ορισμένων -Αφρικανών ειδικά- παικτών. Και σ” αυτό το κομμάτι ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, είναι καλύτερος.