Γνωστός οικονομολόγος εισηγείται περίοδο χάριτος 20 ετών για το ελληνικό χρέος

23:00 29/8/2011 - Πηγή: Opinion Post

Ο Ντένις Σνόουερ παρατηρεί ότι δόθηκε πολύ λίγος χρόνος στην Ελλάδα για την εφαρμογή των μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής.«Περίοδο χάριτος» 20 ετών, προκειμένου η Ελλάδα να μειώσει το χρέος στο 60% του ΑΕΠ, προτείνει ο γνωστός οικονομολόγος και διευθυντής του διεθνώς αναγνωρισμένου Ινστιτούτου Διεθνούς

Οικονομίας του Κίελου της Γερμανίας, Ντένις Σνόουερ.Ο κ. Σνόουερ τονίζει ότι κάτι τέτοιο θα έπειθε τις χρηματαγορές και θα έπεφταν τα επιτόκια, αλλά και πως η Ελλάδα θα μπορούσε να τονώσει την οικονομία της, για να εξέλθει από την κρίση, αντί να ακολουθεί πολιτική λιτότητας. Ταυτόχρονα, υποστηρίζει πως κάθε χώρα – μέλος της ευρωζώνης θα πρέπει να καθορίζει μόνη της τους δημοσιονομικούς κανόνες και παρατηρεί πως αυτό δεν συνέβη στην περίπτωση της Ελλάδας, στην οποία επιβλήθηκαν τα μέτρα λιτότητας -και μάλιστα με πολύ περιορισμένο χρόνο εφαρμογής.Ο γνωστός οικονομολόγος προτείνει στη συνέντευξή του τη σύσταση ανεξάρτητης επιτροπής χρέους στην ευρωζώνη, που θα υποδεικνύει σε κάθε κυβέρνηση το πόσο υψηλό μπορεί να είναι το έλλειμμα της χώρας και πόσο τα πλεονάσματα. Με τον τρόπο αυτό, όπως υποστηρίζει, κάθε κυβέρνηση θα μπορεί να δίνει αξιόπιστα το μήνυμα για μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση του χρέους της χώρας και όχι μόνο από έτος σε έτος.Σημειώνοντας ότι οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να χαράξουν αξιόπιστη πολιτική χρέους, θεωρεί πως το πρόβλημα της κρίσης χρέους είναι ανάλογο με την καταπολέμηση της κρίσης πληθωρισμού της δεκαετίας του 1970 και του 1980, όταν, εξαιτίας της αδυναμίας των κυβερνήσεων στα χρηματοοικονομικά, είχαν συσταθεί ανεξάρτητες κεντρικές τράπεζες.Ο κ. Σνόουερ απορρίπτει εμμέσως τη σύσταση οικονομικής κυβέρνησης, την οποία πρότειναν πρόσφατα οι Άνγκελα Μέρκελ και Νικολά Σαρκοζί, εκτιμώντας ότι, σίγουρα, κανείς Ευρωπαίος δεν θα ήθελε μακροπρόθεσμα τη μεταφορά πόρων στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τη μία χώρα στην άλλη για τη λύση προβλημάτων χρέους, και τονίζει πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή από τη μέριμνα, ώστε κάθε κράτος να συμπεριφέρεται το ίδιο, δημοσιονομικά υπεύθυνα.