Κι αν δεν πληρώσουμε… μία;

09:25 25/10/2011 - Πηγή: Opinion Post

Το παράδειγμα της Αργεντινής αποδεικνύει ότι υπάρχει ζωή μετά την παύση πληρωμών…

Καλύτερη χρονική συγκυρία δεν μπορούσε να υπάρχει, για να αναδειχθεί η αντίθεση. Όλη η Ελλάδα, έστω το 99%, για να χρησιμοποιήσουμε την πολιτική ορολογία του κινήματος «Καταλάβετε τη Γουόλ Στριτ», βρίσκεται με κομμένη την ανάσα, καθώς συνειδητοποιεί ότι η γερμανική λύση για ένα βίαιο κούρεμα του ελληνικού

δημόσιου χρέους, της τάξης του 60%, που κατά πάσα πιθανότητα έχει συμφωνηθεί, θα έχει τις εξής δραματικές συνέπειες:

Καθεστώς οικονομικής κατοχής, με τεχνοκράτες της Γερμανίας και των Βρυξελλών να στρογγυλοκάθονται σε υπουργεία και υπηρεσίες, έχοντας τον τελικό λόγο για κάθε δαπάνη και όλη την ευθύνη για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και του εθνικού πλούτου.

Αποσάθρωση της μικρής μας δημοκρατίας, καθώς το γερμανικό σχέδιο για το κούρεμα του ελληνικού χρέους θα ψηφιστεί μεν από τη γερμανική Βουλή την Τετάρτη το απόγευμα, όπως ακριβώς πρόσταξε το συνταγματικό δικαστήριο της Καρλσρούης τον Σεπτέμβρη, αλλά ο ελληνικός λαός, τα κόμματα, ακόμη και οι κυβερνητικοί βουλευτές θα μάθουν τις λεπτομέρειές του από Πέμπτη! Εκ των υστέρων!

Αφελληνισμός των ελληνικών τραπεζών, λόγω απωλειών που θα εγγράψουν από την απομείωση των ομολόγων που κατέχουν συνολικού ύψους 45-50 δισ. ευρώ, που μετά από μια σύντομη στάση έως δύο χρόνια στα χέρια του Δημοσίου θα περάσουν στα χέρια της Deutsche Bank.

Διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, καθώς τα ασφαλιστικά ταμεία, εγγράφοντας ζημιές ύψους 11 δισ. ευρώ, από ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου ύψους 21 δισ. ευρώ που έχουν στα χέρια τους με κάθε μορφή, διατηρούν ελάχιστες ελπίδες να εξαιρεθούν του «κουρέματος».

Η πιο βάρβαρη λιτότητα μέχρι το 2021 και στην πράξη εφ όρου ζωής, με ένα και μοναδικό στόχο: τη δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων. Σε αυτό το βωμό θα κλείσουν σχολεία, πανεπιστήμια και νοσοκομεία.

Το χειρότερο απ’ όλα, μια λύση μεταβατική, όπως και αυτή του Ιουλίου, καθώς μετά από ένα κούρεμα της τάξης του 50%, το χρέος θα μειωθεί στο 120% του ΑΕΠ. Μα, όταν ανέλαβαν να μας «σώσουν», το χρέος ήταν χαμηλότερα, στο 115%, και η οικονομία χαρακτηρίστηκε «Τιτανικός» από τον τότε υπουργό Οικονομικών. Τώρα, γιατί να θεωρείται βιώσιμο το χρέος σε αυτό το ύψος; Μεταβατική είναι η λύση και για τις ευρωπαϊκές τράπεζες, καθώς τα 100 δισ. ευρώ που φημολογείται ότι θα δοθούν (με άγνωστο τρόπο ακόμη) για αναπλήρωση κεφαλαίου αντιστοιχούν στο ένα τρίτο των κεφαλαίων που απαιτούνται και ανέρχονται σε 300 δισ. ευρώ, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη (18 Οκτώβρη 2011) εκτίμηση του ΔΝΤ.

Τέλος, προλαβαίνοντας προσπάθειες να παρουσιαστεί η λύση ως μία ακόμη επιτυχία της κυβέρνησης, να μεταφέρουμε την εκτίμηση των Financial Times της Δευτέρας, όπως γράφτηκε από τον ανταποκριτή τους στις Βρυξέλλες, ο οποίος σημείωνε πως «είναι μια νίκη των πιστωτών των βόρειων χωρών με επικεφαλής τη Γερμανία, οι οποίοι πίεζαν τους Έλληνες ομολογιούχους να δεχτούν μια επιβάρυνση πολύ μεγαλύτερη από το δεύτερο πακέτο διάσωσης». Καθ