Νίκος Κοτζιάς: Να φύγουν όσοι φταίνε και οι πολιτικές που στήριξαν

12:01 6/2/2012 - Πηγή: Opinion Post

Η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε «κουρέψει» το χρέος της το 2009, προτού λάβει το οποιοδήποτε μέτρο. Θα έπρεπε, ταυτόχρονα, να διαγραφεί κάθε παράνομο τμήμα του. Στη συνέχεια, να διαπραγματευόταν, με στόχο το υπόλοιπο χρέος να πληρωνόταν με μικρό επιτόκιο και σε μεγάλο χρονικό διάστημα αποπληρωμής. Μαζί με το «κούρεμα» θα έπρεπε να υπάρξει επίσης συστηματική αναπτυξιακή πολιτική. Να διασυνδεόταν

η αποπληρωμή του χρέους με τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονο­μίας. Όλ’ αυτά, τα οποία είχα προτείνει ήδη πριν από δύο χρόνια, απορρίφθηκαν τότε μετά «υβριστικών επαίνων». Απορρίφθηκαν τόσο από εκείνους που επιμένουν μέχρι σήμερα ότι καλώς έπραξαν όσο κι από εκείνους που συνεχίζουν να παριστάνουν τους «ξύπνιους». Οι τελευταίοι εξακολουθούν να κυριαρχούν στη δημόσια εικόνα των ΜΜΕ, ακριβώς όπως κυριαρχούσαν πριν από δύο χρόνια, όταν παρείχαν πλήρη στήριξη σε αυτό που σήμερα κατακρίνουν άπαντες – από τον Κώστα Σημίτη μέχρι ορισμένους δημοσιογράφους των συγκροτημάτων.

Προκύπτει ένα θεμελιακό ερώτημα: Έχει κανένα νόημα να επιμένει κανείς στην υπενθύμιση μιας συζήτησης που (δεν) έγινε πριν από δύο χρόνια και στις λανθασμένες απόψεις μιας σειράς προσώπων, που σήμερα ανακάλυψαν «το φως το αληθινό»; Νομίζω ότι η απάντηση είναι «ΝΑΙ». Αυτό είναι απαραίτητο προκειμένου να υπάρξει η αναγκαία αλλαγή προσώπων, καθώς και πολιτικής.

Οι άνθρωποι που αποδεδειγμένα λάθεψαν ή οι οποίοι σκοπίμως έπραξαν ό,τι έπραξαν ενάντια στα συμφέροντα της χώρας δεν μπορεί να συνεχίζουν να κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή της. Αυτό αφορά τόσο σε εκείνους που επιμένουν να συνεχίζουν την ίδια πολιτική –πολιτική επικίνδυνη πλέον για την κυριαρχία της χώρας, καθώς και για τη Δημοκρατία– όσο και σε εκείνους, τους πιο καλοπροαίρετους, που κατανόησαν ότι επί χρόνια λάθευαν στα πιο θεμελιακά ζητήματα της χώρας. Οι τελευταίοι οφείλουν να το πάρουν πια απόφαση ότι απέτυχαν. Ότι αποδείχτηκε στην πράξη πως δεν είναι «πλασμένοι για τα μεγάλα», διότι δεν διαθέτουν τα στοιχειώδη εφόδια και προσόντα που απαιτούνται σε τέτοιες δύσκολες στιγμές. Συνολικά, η απομάκρυνση και των μεν και των δε από τις θέσεις-κλειδιά στην πολιτική σκηνή αποτελεί ζωτική ανάγκη για τη χώρα. Αν δεν συμβεί αυτό, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να ξεφύγει από τον καταστροφικό κύκλο στον οποίο την οδήγησαν.

Η απομάκρυνση των προσώπων αυτών είναι αναγκαία διότι πρέπει να σταματήσει, πριν απ’ όλα, η καταστροφική πολιτική που εφάρμοσαν. Με άλλα λόγια, το ζητούμενο σήμερα δεν είναι να βρεθούν πολιτικοί που θα προσβλέπουν στην «ανανέωση» μιας άδικης και αποτυχημένης πολιτικής. Δεν μπορεί να συνεχίσει η Ελλάδα να κυβερνάται από τύπους εξαρτημένους ιδεολογικά, πολιτικά και υλικά από την τρόικα και τη διαπλοκή. Πολιτικούς οι οποίοι είναι συνυπεύθυνοι για το ότι η Ελλάδα έφτασε στην κρίση, την οποία και «μετέπλασαν» σε καταστροφή. Η παραμονή τους στην πολιτική σκηνή θα σημαίνει ότι ως λαός έχουμε πάψει να μαθαίνουμε. Θα σημαίνει ότι τα ΜΜΕ –και οι τράπεζες που τα ελέγχουν– μπορούν και πλασάρουν τις δικές τους ερμηνείες και τα