Γεράσιμος Σκιαδαρέσης: «Πάντα μου άρεσε να παίζω με καλύτερους από μένα»

16:07 4/3/2025 - Πηγή: Real.gr

Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης ακτινογραφεί τη σύγχρονη κοινωνία και αποκαλύπτει τις ισορροπίες που χαρακτηρίζουν την υπέροχη οικογένεια που έχει δημιουργήσει με τη Μπέσσυ Μάλφα

Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης δίνει μια συνέντευξη από καρδιάς για τον ρόλο του στη σειρά «Grand hotel», αλλά και για τη γεύση που του άφησε η συμμετοχή του στη νέα ταινία του Ρομέν Γαβρά που γυρίστηκε στη Δράμα.

Το μεγαλύτερο κομμάτι της τρυφερότητάς του, όμως, το κρατά για τη γυναίκα της ζωής του, την επίσης ηθοποιό Μπέσσυ Μάλφα, και τα τρία παιδιά τους.

Κρατατε έναν βασικό ρόλο στο «Grand hotel» του ΑΝΤ1…

Είναι μια καλοδουλεμένη σειρά. Το πρωτότυπο σενάριο είναι ισπανικό και στην ελληνική εκδοχή αναπτύχθηκε περισσότερο και είχαμε μια ωραία προσθήκη με τους πρόσφυγες. Είμαι φαν των αστυνομικών σειρών, οπότε ήταν μεγάλη χαρά μου και όνειρο μια μεγάλη σειρά, στην οποία να κάνω τον αστυνομικό. Αυτό με ενδιέφερε. Δολοφόνους έχω κάνει πολλούς, αστυνομικό δεν είχα κάνει. Ηταν και μια ευκαιρία να ξαναγυρίσω στα παιδικά μου χρόνια που παίζαμε κλέφτες και αστυνόμους και να με πιάσει αυτό το παιδικό του αστυνόμου που κυνηγάει τους κακούς.

Ποιος είναι ο ρόλος σας; Τι προκλήσεις θα αντιμετωπίσει;

Είναι αυτό που λέμε ένας άνθρωπος ταγμένος στο καθήκον πέρα από προσωπικές απόψεις, κομματικά, πολιτικά, πιστεύει απόλυτα στο δίκαιο και στο δικό του καθήκον. Μακάρι να ήταν έτσι όλοι οι δημόσιοι λειτουργοί. Δεν θα κοιτάξει να κάνει παρεμβάσεις στο έργο του και προσπαθεί να κάνει πολύ σωστά τη δουλειά του σεβόμενος τον μισθό του και το δικό του αξιακό σύστημα, κάτι που δεν βλέπουμε και πολύ εύκολα. Θα έλεγα ότι είναι ένας ιδανικός αστυνομικός. Σταδιακά θα αρχίσουν να ξεδιαλύνουν οι ιστορίες που έχει αναλάβει ο Χρόνης, από τον πρώτο δολοφόνο με το χρυσό μαχαίρι, μέχρι τις άλλες δολοφονίες και τις κλοπές που συνέβησαν στο ξενοδοχείο. Ταυτόχρονα γεννιούνται κάποιες καινούργιες, οπότε χρόνο να έχει να ασχολείται…

Υπάρχει έντονη η αίσθηση ότι υπάρχει κενό στην απονομή δικαιοσύνης στη χώρα.

Όταν ζούμε αυτό που ζούμε με τις αποκαλύψεις με τα Τέμπη, όταν βλέπουμε περίεργες συμπτώσεις, όταν αισθανόμαστε ότι «σκεπάζονται» υποθέσεις και κανένας δεν ενδιαφέρεται ούτε καν να μας πείσει ότι δεν είναι έτσι. Από τη δολοφονία του Καραϊβάζ μέχρι την τελευταία εξαφάνιση του γιου της εισαγγελέως αισθανόμαστε ότι ζούμε σε μια χώρα όπου δεν υπάρχει πραγματικά εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη και στον νόμο και την τάξη. Ότι ανά πάσα στιγμή αυτό μπορεί να είναι κάτι πάρα πολύ επισφαλές και να μη σε καλύπτει τίποτε από όλα αυτά.

Ανησυχείτε;

Φυσικά και ανησυχώ. Θεωρώ αυτή τη στιγμή η φράση από το έργο που με εκφράζει είναι «Η δημοκρατία βρίσκεται σε κίνδυνο». Και το βλέπω παγκοσμίως αυτό. Είδαμε τι γίνεται με τον Τραμπ και τον Ελον Μασκ, είδαμε τις πρώτες του αποφάσεις που είναι στα όρια της δικτατορίας. Βγάζει την Αμερική από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, τη βγάζει από τη Συνδιάσκεψη για το Κλίμα, πράγματα που λες «πού πάμε, τι συμβαίνει αύριο;». Ενας επιχειρηματίας ευχαριστεί τον κόσμο για την εκλογή, σαν πρόεδρος μιας χώρας, και χαιρετά και ναζιστικά. Βλέπουμε απίστευτα πράγματα, οπότε δεν γίνεται να μην τρομάζεις.

Εχετε δημιουργήσει μια καλλιτεχνική οικογένεια μαζί με την επίσης καταξιωμένη ηθοποιό Μπέσσυ Μάλφα. Οι κόρες σας ακολουθούν το μονοπάτι της υποκριτικής και της μουσικής με το συγκρότημα Σκιαδαρέσες.

Μη φανταστείτε… Μια νορμάλ οικογένεια είμαστε, που συζητάει για το τι θα φάει, αν θα στολίσει στις γιορτές, λέμε «τι ώρα θα γυρίσεις το βράδυ, παιδί μου;» κ.λπ. Δεν έχουμε κάποια καλλιτεχνική ενασχόληση. Ο καθένας κάνει τη δουλειά του, σέβεται τη δουλειά του άλλου. Μας αρέσει σε όλους η τέχνη, αλλά θα μπορούσε να μας αρέσει και να κάνουμε άλλα επαγγέλματα. Θέλω να πω ότι δεν μεταφέρονται το κλίμα και η δουλειά μας στις προσωπικές μας σχέσεις.

Πόσα χρόνια είστε ζευγάρι με τη Μπέσσυ Μάλφα; Υπάρχει κάποιος κώδικας επικοινωνίας που ευνοεί τη μακροημέρευση;

Κοντεύουμε τα 30 χρόνια μαζί. Αν τον είχα βρει, θα τον είχα κάνει πατέντα και θα τον πουλούσα (γελάει)! Φαντάζομαι είναι ένα άθροισμα πολλών πραγμάτων, από την αγάπη, τον σεβασμό, τον θαυμασμό, τις προτεραιότητες που βάζει κανείς στη ζωή του.

Υπάρχουν κάποια κολπάκια για να αποφεύγετε συρράξεις;

Οχι καλέ! Και συρράξεις έχουμε και γκάφες κάνουμε, από όλα έχει ο μπαξές, αλίμονο. Εχουμε και συγκρούσεις και διαφωνίες. Θυμάμαι και τον εαυτό μου να έχω κάνει πολλές βλακείες στη σχέση μας, αλλά μετά να έχω μετανοήσει ειλικρινά και να έχω ζητήσει συγγνώμη και να έχω αποδεχθεί το λάθος.

Σκέφτεστε να παίξετε μαζί;

Έχουμε παίξει στο παρελθόν, όχι πάρα πολλές φορές, αλλά αρκετές. Δεν είναι στόχος μας αυτός. Αν προκύψει μια πρόταση που να μας χωράει και τους δύο και να μας συμπεριλαμβάνει και τους δύο, θα το συζητούσαμε, αλλά αν δεν προκύψει, ο καθένας κάνει τα δικά του σχέδια.

Έχετε βιώσει ανταγωνισμό ανάμεσα στους καλλιτέχνες;

Εγώ δεν το είχα ποτέ αυτό και όχι μόνο με τη Μπέσσυ, αλλά και με άλλους συναδέλφους. Δηλαδή πάντα μου άρεσε να παίζω με καλύτερους από μένα, αισθάνομαι ότι με πάνε μπροστά, λειτουργούν σαν το καρότο, με αναγκάζουν να τρέξω για να είμαι και εγώ καλύτερος. Πάντα χαιρόμουν όταν έπαιζα με καλύτερους συναδέλφους, δεν αντιμετώπιζα το θέατρο ως αγώνα δρόμου, ποιος θα βγει πρώτος, Και με αυτή τη λογική δεν με ενδιέφεραν και τα βραβεία, δεν είχα ποτέ τέτοιου είδους εμμονές.

Τι συμβουλή δώσατε στις κόρες σας; Γνωρίζετε ότι ο καλλιτεχνικός δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα.

Το γνώριζαν και οι ίδιες, το είχαν αντιληφθεί, οπότε δεν υπήρχε λόγος για συμβουλές. Το να βιώνεις ένα πρόβλημα είναι πολύ σημαντικότερο και το αντιλαμβάνεσαι καλύτερα από το να σε συμβουλέψει κάποιος. Δεν τους έχουμε δώσει κάποια συμβουλή και βεβαίως δεν θα μπορούσαμε να πάμε και κόντρα σε αυτό που ήθελαν.

Ο γιος σας σπουδάζει στη Θεσσαλονίκη μηχανολόγος-μηχανικός. Πώς είναι αυτή η συνθήκη;

Είναι η δεύτερη χρονιά που λείπει από το σπίτι. Κάνει και αυτός αυτό που του αρέσει και είμαι χαρούμενος που έχει βάλει μπροστά τα όνειρά του. Η Μπέσσυ και εγώ είμαστε δίπλα του όσο μπορούμε να τον στηρίξουμε. Είναι ένας διαφορετικός δρόμος, τον ξέρει καλύτερα αυτός. Μας δημιουργεί και ένα νέο ενδιαφέρον στη ζωή μας, γιατί δεν έχουμε να συζητάμε μόνο καλλιτεχνικά, αλλά συζητάμε μαζί του επιστημονικά θέματα. Οσο ήμουν στη Θεσσαλονίκη για την παράσταση μέναμε μαζί, στο σπίτι του, οπότε είχα την ευκαιρία να τον δω και περισσότερο.

Δεν είναι εύκολο για τους γονείς να συντηρούν έναν φοιτητή σε άλλη πόλη…

Οχι, δεν είναι. Είναι δύσκολη η κατάσταση. Ξέρεις ότι δεν σε παίρνει να μη δουλέψεις, δεν σε παίρνει να πεις «όχι», δεν σε παίρνει να μην πάει καλά ένα σίριαλ και να κοπεί. Το αντιμετωπίζουμε με την ευχή ότι όλα θα πάνε καλά και αν μου τύχει μια στραβή δεν ξέρω τι θα κάνω εκεί. Εύχομαι να μη μου τύχει.

Μόλις ολοκληρώσατε την παράσταση «Εκτός ύλης reloaded».

Ξεκινήσαμε το 2016 και η παράσταση έφτασε στην κορύφωσή της όταν παίξαμε στη Βουλή. Ηταν η πρώτη και μοναδική φορά στα χρονικά που έγινε κάτι τέτοιο σε αίθουσα της Βουλής. Όλα αυτά τα χρόνια ανεβαίνουν αποσπάσματα της παράστασης στο Youtube, γίνονται viral και υπήρχε μια πίεση από τον κόσμο να ξαναδεί το έργο. Ετσι αποφασίσαμε φέτος να το ξαναεπιχειρήσουμε και ο Κώστας Λεϊμονής, που το έχει γράψει, επικαιροποίησε το κείμενο, προσθέτοντας καινούργια πράγματα, μια που η πραγματικότητα μας τροφοδότησε αυτά τα χρόνια με πολλά γεγονότα. Πραγματικά, δεν το περίμενα ότι θα υπάρχει τόσο μεγάλη ανταπόκριση και χαίρομαι. Το πολιτικό κείμενο δεν είναι ένα εύκολο κείμενο, αυτό που λέμε της ψυχαγωγίας, και χαίρομαι γιατί ο κόσμος το επιλέγει. Μεσολάβησαν γεγονότα όπως τα Τέμπη, το Μάτι, οι γυναικοκτονίες, οι δημόσιες δολοφονίες του Ζακ Κωστόπουλου και του Αντώνη Καρυώτη, που τον πέταξαν στη θάλασσα στο λιμάνι του Πειραιά, υποκλοπές, είχαμε πολλά γεγονότα. Θα παίζουμε στο ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης», σε σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη μέχρι τις 2 Μαρτίου και μετά η παράσταση θα πάει περιοδεία ταξιδεύοντας σε όλη την Ελλάδα.

Κεντρικό πρόσωπο είναι ένας διεφθαρμένος υπουργός, ο οποίος δίνει την τελευταία ομιλία του. Μιλήστε μας για τον ρόλο σας.

Βρίσκεται στο βήμα της Βουλής και δίνει την ομιλία παραίτησής του. Αποφασίζει να μιλήσει στην Ολομέλεια με έναν διαφορετικό τρόπο από αυτόν που έχουμε συνηθίσει, μιλά από καρδιάς και κάνει την αυτοκριτική του δημόσια. Θέλει να φύγει με μια συγγνώμη. Βέβαια, δεν του δικαιολογούνται τα πάντα, αλλά προσπαθεί να φύγει με μια συγγνώμη και με ήσυχη τη συνείδησή του, έως έναν βαθμό.

Πώς αντέδρασαν οι εκπρόσωποι του πολιτικού στίβου όταν την είδαν;

Τα σχόλια ήταν όλα θετικά. Βέβαια, οι περισσότεροι πολιτικοί δίνουν συγχαρητήρια σαν το θέμα να μην αφορά αυτούς, σαν να μιλάς για άλλους. Αυτοί έχουν συνηθίσει, θωρακίζεται το δέρμα, γίνεται πιο χοντρή η πέτσα και δεν τους αγγίζουν πολύ εύκολα τέτοια πράγματα. Εκπαιδεύονται και αυτοί, γιατί δεν είναι εύκολο πράγμα να τρυπήσεις το δέρμα αυτό και να αγγίξεις πιο βαθιά συναισθήματα. Υπήρξαν αντιδράσεις από έναν δύο πολιτικούς πιο ανθρώπινες, πιο συναισθηματικές. Αλλά είναι μειοψηφία. Δεν θα σου πω ποιοι ήταν. Τους άγγιξε όμως. Αφησαν τον εαυτό τους να ακούσει το κείμενο και αισθανθήκαν ότι κάπου μπορεί να ταυτίζονται. Δεν ξέρω.

Πώς νιώθετε όταν φοράτε το κοστούμι του διεφθαρμένου υπουργού;

Για μένα δεν είναι μόνο ένας ακόμα ρόλος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση εκφράζει και σε έναν μεγάλο βαθμό τις δικές μου πολιτικές θέσεις, τις προσωπικές, οπότε υπάρχει μια παραπάνω φόρτιση, μια παραπάνω ταύτιση.

Η δική σας σχέση με την πολιτική;

Ασχολούμαι με την τοπική αυτοδιοίκηση στο δήμο Σπάτων-Αρτέμιδας, είμαι δημοτικός σύμβουλος στην αντιπολίτευση. Πάντα είχα τη διάθεση να προσφέρω κάτι στην κοινωνία, στον τόπο που ζω, να βοηθήσω με κάποιο τρόπο στα πολιτιστικά, στα φιλοζωικά. Και όταν μου έγινε πρόταση από έναν συνδυασμό που με εξέφραζε, στρατεύτηκα. Με τον πολιτικό στίβο δεν έχω καμία σχέση και δεν προτίθεμαι να ανακατευτώ άμεσα. Δεν με ενδιαφέρει να έχω μια πολιτική καριέρα, γιατί δεν έχω τον χρόνο που χρειάζεται. Αγαπώ αρκετά τη δουλειά μου για να την αφήσω. Δεν έχει και νόημα τη μία ημέρα να εκλεγώ και την επόμενη να παραιτηθώ γιατί δεν θα μπορώ να ανταπεξέλθω, οπότε δεν το επιχειρώ καν.

Πάμε στον κινηματογράφο…

Ξεκίνησα να κάνω κινηματογράφο στην αρχή της καριέρας μου. Μετά, επειδή μπήκαν η τηλεόραση και το θέατρο, ο κινηματογράφος αδράνησε. Τώρα θα κάνω μια μικρού μήκους ενός νέου σκηνοθέτη, του Γιώργου Λογοθέτη, που μου άρεσε πολύ το σενάριό του και είμαι πάντα διαθέσιμος ειδικά για νέους δημιουργούς. Συμμετείχα και στην ταινία του Ρομέν Γαβρά.

Το «Sacrifice» γυρίστηκε στον Βώλακα της Δράμας και παίζουν μεταξύ άλλων οι Κρις Εβανς, Ανια Τέιλορ-Τζόι, Σάλμα Χάγεκ, Βενσάν Κασέλ, Τζον Μάλκοβιτς. Τι μπορείτε να μας αποκαλύψετε για την ταινία;

Γίνεται μια τρομοκρατική επίθεση και είμαι ο αστυνομικός διευθυντής που χειρίζεται τις διαπραγματεύσεις με τους τρομοκράτες. Ηταν εξαιρετική συνεργασία. Ο ίδιος ο Ρομέν Γαβράς ήταν πολύ απλός, φιλικός και ζεστός με τους Ελληνες ηθοποιούς. Δεν ήταν μεγάλου budget παραγωγή, αλλά καμία σχέση με τις ελληνικές παραγωγές, που είναι low budget. Κάναμε εντυπωσιακά γυρίσματα σε έναν μαγικό χώρο που εγώ δεν είχα ξαναδεί, στον Βώλακα Δράμας, πάνω στα λατομεία, που σαν χώρος είναι συγκλονιστικός.

Είστε από τους πρώτους Έλληνες ηθοποιούς που περάσατε το κατώφλι του Netflix με τον ρόλο σας στη σειρά «Suburra».

Ηταν μια ιδιαίτερη και δύσκολη σειρά που τη χάρηκα πολύ. Σηματοδότησε καινούργια πράγματα που δεν τα είχα κάνει στην καριέρα μου. Το είδος της σειράς, οι συνθήκες παραγωγής, το Netflix, ήταν όλα καινούργια και μου αρέσει να έχω προκλήσεις στη δουλειά. Υπήρξαν προτάσεις και για άλλες συνεργασίες, από Ιταλία πάντα, γιατί υπάρχει και ένας ατζέντης, ο οποίος με είχε αναλάβει εκεί, αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσαν να προχωρήσουν, γιατί είχα δεσμευτεί ήδη σε δουλειές στην Ελλάδα.