«Πρόσωπο με Πρόσωπο»: Δύο χρόνια από την τραγωδία στα Τέμπη – Το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ και τα στοιχεία που φέρνει στο φως

08:18 28/2/2025 - Πηγή: Real.gr

Δύο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη και η εκπομπή «Πρόσωπο με Πρόσωπο» του ΑΝΤ1 με τον Νίκο Χατζηνικολάου ασχολήθηκε με την υπόθεση μετά και την παρουσίαση του πορίσματος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ το πρωί της Πέμπτης (27/2).

Ο πρόεδρος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, Χρήστος Παπαδημητρίου μίλησε για την εγκατάλειψη του ελληνικού σιδηροδρόμου από το 2009 και τα μνημόνια και για την υποστελέχωση του ΟΣΕ, ενώ ανέφερε ότι

η Επιτροπή ασχολήθηκε και με το θέμα της πυρόσφαιρας. Ο ίδιος υποστήριξε ότι επί του πεδίου δεν βρέθηκε ένδειξη συγκάλυψης.

Στην εκπομπή μίλησε και η μητέρα του μηχανοδηγού της μοιραίας αμαξοστοιχίας, Σταυρούλα Καρύδη, η οποία τόνισε ότι «είχαμε περισσότερες προσδοκίες από το πόρισμα, δεν πήραμε ξεκάθαρες απαντήσεις», ενώ περιέγραψε τα όσα βίωνε το παιδί της στην εργασία του το διάστημα πολύ πριν από το φρικτό δυστύχημα. Τέλος στην εκπομπή παρουσιάστηκαν ηχητικά ντοκουμέντα για τη λάθος συνεννόηση μεταξύ του σταθμάρχη Λάρισας και ενός επικεφαλής αμαξοστοιχίας στη θέση που έλαβαν τα τρένα στις γραμμές.

Πρόεδρος ΕΟΔΑΣΑΑΜ: Όσα αποκάλυψε για το πόρισμα για τα Τέμπη – Οι φωτογραφίες από το κομμάτι της αμαξοστοιχίας που λείπει

Σε αποκαλύψεις σχετικά με το πόρισμα για τα Τέμπη προέβη ο πρόεδρος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, Χρήστος Παπαδημητρίου, μιλώντας στην εκπομπή «Πρόσωπο με Πρόσωπο» του ΑΝΤ1, με τον Νίκο Χατζηνικολάου.

«Ο ελληνικός σιδηρόδρομος ήδη από το 2009 – 2010 και τα μνημόνια, θα έλεγα ότι στην ουσία εγκαταλείφθηκε» σημείωσε αρχικά ο πρόεδρος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ και πρόσθεσε: «Ήταν απόφαση του ελληνικού κράτους επί σειρά δεκαετιών να μην επενδύσει τα χρήματα που έπρεπε στον σιδηρόδρομο. Είμαστε ουραγοί στην Ευρώπη στις επενδύσεις στον σιδηρόδρομο ανά χιλιόμετρο γραμμής. Αυτή η κρίση επιδεινώθηκε με τα μνημόνια όταν ο ΟΣΕ από υπεράριθμο προσωπικό έφτασε να έχει το 30% του προσωπικού που έπρεπε να έχει και έπεσε κάτω από ένα κρίσιμο σημείο ασφαλείας.

Έμπειροι σταθμάρχες, κλειδούχοι και άλλο προσωπικό με κρίσιμα για την ασφάλεια καθήκοντα μετακινήθηκαν υποχρεωτικά σε άλλες αρχές και υπηρεσίες σαν αποτέλεσμα της πτώχευσης του ελληνικού κράτους, γιατί αυτό είναι το μνημόνιο. Αυτό, πάλι με τη σειρά του, είχε ως αποτέλεσμα σε συνδυασμό με την έλλειψη συντήρησης, έλλειψη οργάνωσης, έλλειψη σωστής εκπαίδευσης, έλλειψη παρακολούθησης της εκπαίδευσης, έλλειψη τιμωρίας και επιβράβευσης από τον ΟΣΕ του προσωπικού του, έλλειψη εκσυγχρονισμού του τρόπου των επικοινωνιών – είμαστε ακόμη με ασύρματες επικοινωνίες, όταν η ψηφιακή επικοινωνία όπως εκδώσαμε σε επείγουσα σύσταση ασφαλείας τον Ιούνιο, είναι πλέον θα έλεγα επιβεβλημένη σε όλες τις σύγχρονες ευρωπαϊκές χώρες, γιατί η ασύρματη επικοινωνία είναι ένα μέσο που έχει παρεμβολές, δεν επιτρέπει την ένας προς έναν επικοινωνία. Αυτό σε συνδυασμό με την – ευτυχώς για τότε, αλλά δυστυχώς για μετά – έλλειψη ενός σοβαρού σιδηροδρομικού δυστυχήματος τα χρόνια που πέρασαν πριν από τα Τέμπη, δημιούργησε μια θα έλεγα έλλειψη κουλτούρας ασφαλείας σε όλους τους φορείς των σιδηροδρόμων. Ο γενικός κανονισμός λέει ότι οι ταχύτητες στο δίκτυο πρέπει να ορίζονται βάσει της κατάστασης του δικτύου».

Σε ερώτημα της Κάτιας Μακρή αναφορικά με το γιατί η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων έδωσε την άδεια για να κυκλοφορούν αυτά τα τρένα με ταχύτητα 160 χιλιομέτρων, ο κ Παπαδημητρίου απάντησε: «Η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων είναι η Αρχή ασφάλειας στον σιδηρόδρομο. Το τρένο ταξιδεύει με μια ταχύτητα η οποία περιγράφεται στον εθνικό κανόνα, που είναι ο γενικός κανονισμός, ο οποίος εθνικός κανόνας είχε τη γενική διάταξη που έλεγε ότι η ταχύτητα θα έπρεπε να ορίζεται βάσει συνθηκών. Όταν δεν υπάρχει η φωτοσήμανση, ας πούμε στην Γερμανία τώρα είναι 80 όπως είπαμε εδώ ήταν 160 χιλιόμετρα. Ο Ιωάννης Χρυσάκης, μακαρίτης πλέον, συνταξιούχος του ΟΣΕ, πολύ έμπειρος και σοφός που είχα την τύχη να τον γνωρίσω και ήταν μέλος της Επιτροπής μας – πνίγηκε τον Αύγουστο – ήταν από τους συντάκτες του γενικού κανονισμού και μου είπε ότι είχε εισηγηθεί όταν δεν υπάρχουν τα συστήματα ασφαλείας, το όριο να είναι 80 χιλιόμετρα. Δεν τον άφησαν να το περάσει από την τότε διοίκηση του ΟΣΕ, λέγοντάς του ότι αν το κάνει αυτό θα κλείσει ο σιδηρόδρομος. Αυτά σας τα λέω σαν ένας άνθρωπος που ήταν 70 και χρονών και μου είπε τι ακριβώς συνέβαινε. Άρα, είχαμε τα τρένα να τρέχουν, είχαμε έλλειψη του κινδύνου και παράλληλα ακόμα και οι μηχανοδηγοί, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των υπαλλήλων του ΟΣΕ που με αυταπάρνηση εκτελούν τα καθήκοντά τους, αλλά αυτοί που δεν εφάρμοζαν τα πρωτόκολλα ασφαλείας, αυτοί που δεν εφάρμοζαν το σωστό πρωτόκολλο επικοινωνιών, δεν τιμωρούνταν. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, παρά τα όσα λείπανε, αν οι επικοινωνίες είχανε γίνει σωστά, αυτό το φρικτό δυστύχημα δεν θα είχε γίνει».

Απαντώντας σε ερώτημα για το εάν υπήρχε τηλεδιοίκηση τι θα συνέβαινε, ο πρόεδρος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, σημείωσε: «Αν η τηλεδιοίκηση υπήρχε κατά πάσα πιθανότητα δεν θα γινόταν το δυστύχημα γιατί έχεις μια δικλείδα ασφαλείας περισσότερη. Γι’ αυτό μπαίνουν τα συστήματα ασφαλείας στον σιδηρόδρομο. Γιατί οι άνθρωποι πάντα θα κάνουν λάθη. Ο άνθρωπος τείνει προς το λάθος και όπως λένε οι ειδικοί ένα ατύχημα χτίζεται, δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη».

Όσον αφορά στη συζήτηση περί ύπαρξης εύφλεκτου υγρού στα δύο πρώτα βαγόνια και τα συμπεράσματα τόσο του πανεπιστημίου της Γάνδης, όσο και του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, καθώς και για το γεγονός ότι από τα πρόσφατα βίντεο δεν προκύπτει ότι στις πλατφόρμες εμφανώς υπήρχε κάποιος χώρος αποθήκευσης λαθραίου καυσίμου, ο κ. Παπαδημητρίου είπε: «Η Επιτροπή εξέτασε το θέμα της πυρόσφαιρας, διότι κάποιοι άνθρωποι, όσοι κι αν ήταν αυτοί – ακόμη και ένας να ήταν – έχασαν τη ζωή τους από τη φωτιά. Ένα είναι αυτό και δεύτερο ότι τα επικίνδυνα φορτία όπως είναι τα καύσιμα πρέπει να μεταφέρονται με τρένα με ειδικούς κανόνες που δεν τηρούνταν στη συγκεκριμένη περίπτωση. Άρα έπρεπε να το εξετάσουμε. Εξετάστηκε, λοιπόν, αυτό. Είναι μια πολύ σύνθετη διαδικασία και εγώ είμαι νομικός. Δεν είμαι χημικός μηχανικός για να σας εξηγήσω όλα τα επιστημονικά βήματα που έγιναν. Παρ’ όλα αυτά οι ειδικοί της Επιτροπής – η Επιτροπή αποτελείται όπως ξέρετε από δυο στελέχη του ΕΡΑ και ένα στέλεχος δικό μας – προσέφυγαν σε Ανώτερα Πανεπιστημιακά ιδρύματα του εξωτερικού, με μόνα διαθέσιμα στοιχεία πια μια δειγματοληψία που έγινε στο έδαφος 29 ημέρες μετά και τα βίντεο».

Σε ερώτημα για το εάν η Επιτροπή δέχθηκε ως πραγματικά τα πρόσφατα βίντεο της αμαξοστοιχίας, ο πρόεδρος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ σημείωσε: «Τα μέλη της Επιτροπής μου είπαν ότι εμείς θα δεχθούμε ως υπόθεση εργασίας αυτά τα βίντεο. Γι’ αυτό και βγάλαμε το πόρισμά μας χωρίς καθυστέρηση, με την έννοια ότι η Επιτροπή είπε ότι “εγώ δεν θα απασχοληθώ με το πού ήταν αυτό, αλλά αν υπήρχε το παράνομο υλικό”. Ακολουθώντας, λοιπόν, αυτή την μέθοδο της υπολογιστικής ρευστοδυναμικής και με πιστοποίηση ξένων ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, η Επιτροπή κατέληξε ότι είναι μια έγκυρη μέθοδος και κάνοντας προσομοιώσεις καταλήγει σε ένα αποτέλεσμα ότι κατά πάσα πιθανότητα… Καταλαβαίνετε ότι δύο χρόνια μετά και με την απώλεια στοιχείων από τον χώρο του δυστυχήματος, δεν μπορείς να μιλήσεις με επιστημονική βεβαιότητα».

«Έχουμε ακούσει ότι θα μπορούσε να είναι στη δεύτερη μηχανή, γιατί υπάρχει χώρος για αυτό», σχολίασε ο κ. Παπαδημητρίου κληθείς να απαντήσει για το πού θα μπορούσε να βρίσκεται αυτό το εύφλεκτο υγρό.

Όσο για το γεγονός ότι λείπει από την εμπορική αμαξοστοιχία η μισή πλατφόρμα με τις λαμαρίνες καθώς και το πίσω μέρος της μηχανής του εμπορικού, ο κ. Παπαδημητρίου απάντησε: «Είναι αυτό το κομμάτι που λείπει. Αυτό ήθελα να σας δείξω. Αυτό το κομμάτι δεν μπορεί να εντοπιστεί σαν ένα. Θεωρούμε ότι έχει χωθεί κάτω από το εστιατόριο και έχει καεί. Είναι το πίσω μέρος της μηχανής, όπως βλέπετε. Έχει αποκολληθεί. Εάν υπάρχει κάπου είναι λιωμένο και καμένο κάτω από το εστιατόριο».

Πρόεδρος ΕΟΔΑΣΑΑΜ: Στο πεδίο δεν βρήκαμε ένδειξη συγκάλυψης

Το γεγονός ότι στο πεδίο δεν βρέθηκε ένδειξη συγκάλυψης τόνισε ο πρόεδρος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, Χρήστος Παπαδημητρίου, μιλώντας στην εκπομπή «Πρόσωπο με Πρόσωπο» του ΑΝΤ1, με τον Νίκο Χατζηνικολάου.

Για το συμπέρασμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ ότι η αλλοίωση στον χώρο του δυστυχήματος δεν έγινε με κεντρική κυβερνητική οδηγία, ο κ. Παπαδημητρίου ανέφερε: «Δεν βρήκαμε σε όσες συνεντεύξεις κάναμε. Εμείς στηριχθήκαμε στη δικογραφία και στο υλικό της δικογραφίας, αλλά κάναμε και συνεντεύξεις με ανθρώπους που έκριναν τα μέλη της Επιτροπής. Οι συνεντεύξεις έγιναν με ανθρώπους που ήταν στο πεδίο. Με αξιωματικούς της Πυροσβεστικής, της Αστυνομίας και από αυτούς προκύπτει ένα γενικό αλαλούμ θα έλεγα, μια έλλειψη οργανωμένου σχεδίου για τη διαχείριση αυτού του τόπου του δυστυχήματος, δεδομένου ότι δεν εξασφαλίστηκε η περίμετρος, δεν υπήρξανε διάφορες ζώνες όπως έπρεπε να υπάρχουνε, δεν έγινε προσπάθεια διατήρησης του χώρου… Υπήρχε μια ασυνεννοησία και καθένας έκανε ό,τι νόμιζε, αλλά δεν είδαμε από κάποιον να μας πει… Σίγουρα και για τις πρώτες ώρες και για τις πρώτες μέρες ακόμη, μέχρι να οριστικοποιηθεί ότι δεν υπάρχει κάποιος άλλος αγνοούμενος, το πρώτο μέλημα είναι να τα σηκώσεις όλα για να δεις αν υπάρχει κάποιος άλλος από κάτω. Άρα, καλώς τα σήκωσαν και ό,τι κάνανε το έκαναν, για να βεβαιωθούν ότι δεν υπάρχουν κάποιοι άλλοι που να είναι από κάτω. Επίσης, ξέρετε ότι στα τρένα μπορεί κάποιος να μπει χωρίς εισιτήριο και να να βγάλει εισιτήριο επί του τρένου. Άρα, δεν είναι όπως ένα αεροπλάνο που έχεις μια λίστα επιβατών με συγκεκριμένο αριθμό».

Για το ποιος έδωσε την εντολή προκειμένου να… “ξεμπαζωθεί” χώμα από το σημείο της τραγωδίας και εάν η κατάσταση είχε άλλη διαχείριση αν η επιτροπή είχε συσταθεί εγκαίρως, ο κ. Παπαδημητρίου απάντησε: «Εάν ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ υπήρχε, η διαχείριση του δυστυχήματος αυτού θα είχε γίνει με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Αλλά δεδομένου ότι δεν υπήρχαν διερευνητές του ΕΟΔΑΣΑΑΜ η εικόνα που αποκτήσαμε από τις συνεντεύξεις, δεν μας είπε κάποιος μου έδωσε ο χ, ο ψ (…). Να ξεκαθαρίσω κάτι δεν ήταν αντικείμενο της έρευνάς μας να αποδώσουμε πολιτικές ευθύνες ή και ποινικές ευθύνες. Αντικείμενο της έρευνάς μας είναι να πούμε γιατί μπήκαν τα δύο τρένα στην ίδια γραμμή και τι έγινε λάθος», κατέληξε.

Για το αν ήταν αρμόδια η επιτροπή για το αν έγινε συγκάλυψη ή όχι ο κ. Παπαδημητρίου απάντησε κατηγορικά: «Όχι βέβαια» και συνέχισε: «Στο πεδίο ελέγξαμε εμείς και δεν βρήκαμε κάποια ένδειξη συγκάλυψης».

Συγκλονίζει η μητέρα του μηχανοδηγού – «Είχαμε περισσότερες προσδοκίες για το πόρισμα – Δεν πήραμε ξεκάθαρη απάντηση»

«Δεν μας διαφώτισε περισσότερο από τα στοιχεία που ήδη γνωρίζαμε. Όλα τα στοιχεία ήταν γνωστά. Και τα λάθη που είχαν γίνει πριν και τι οδήγησε στην τραγωδία, οι παραλείψεις που έγιναν μετά και απάντηση για το φορτίο ξεκάθαρη δεν δόθηκε», σημείωσε η Σταυρούλα Καρύδη, μητέρα του μηχανοδηγού της μοιραίας εμπορικής αμαξοστοιχίας Δημήτρη Μασσαλή σχετικά με το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, μιλώντας στην εκπομπή «Πρόσωπο με Πρόσωπο» του ΑΝΤ1, με τον Νίκο Χατζηνικολάου.

Συγκεκριμένα, η κα Καρύδη ανέφερε: « Εγώ δεν νομίζω ότι προσέφερε κάτι παραπάνω. Περισσότερα πράγματα περιμέναμε. Θεωρώ ότι ήταν περισσότερες οι προσδοκίες. Ακόμα, σας λέω και για το φορτίο που υπάρχει αυτή η διγνωμία, ξεκάθαρη απάντηση δεν δόθηκε. Πιθανόν να μετέφερε κάτι, αλλά δεν γνωρίζουμε τι. Το μόνο που μειώθηκε λίγο ήταν η ποσότητα».

Μιλώντας για τον γιο της, Δημήτρη Μασσαλή και για το εάν της είχε μιλήσει για τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο σιδηρόδρομος, η κα Καρύδη είπε: «Ήταν ένα από τα δύο παιδιά που ήταν στην εμπορική αμαξοστοιχία και κατέβαιναν από τη Θεσσαλονίκη εκείνο το βράδυ. Δεν μου έλεγε πιθανώς γιατί ήξερε ότι είμαι άνθρωπος που στενοχωριέται εύκολα και θα τον πίεζα. Ήταν κάτι που το λάτρευε. Αυτό που εγώ είχα εντοπίσει ήταν ότι μετά την πανδημία δούλευαν πολύ περισσότερες ώρες απ’ όσες δούλευαν αρχικά. Δηλαδή το 9ωρο έγινε 10ωρο, γινόταν 12ωρο… Κάποιες στιγμές σχολάγανε το πρωί, δηλαδή ενώ ήταν να σχολάσουν το βράδυ, σχόλαγαν στις 7 η ώρα όταν έπρεπε στις 8 το απόγευμα να ξαναπιάσουνε δουλειά. Ίσα που προλάβαινε να μετρήσει πόσες ώρες θα κοιμηθεί. Ήμουν πάρα πολύ αναστατωμένη γιατί ξεκίναγε τη ζωή του, ετοιμαζόταν να προχωρήσει τη ζωή του, έμενε με την κοπέλα του και του έλεγα ότι δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο να διαθέτεις τόσο πολύ από τον προσωπικό σου χρόνο γι’ αυτό το πράγμα. Αυτός το αγαπούσε πολύ και προσπαθούσε να το δικαιολογήσει ότι έχουνε γίνει προκηρύξεις, ότι θα πάρουνε άτομα… Όντως δηλαδή ότι είναι υποστελεχωμένο τον τελευταίο καιρό λόγω πολλών συνταξιοδοτήσεων, αλλά επειδή τον τελευταίο καιρό παίρνανε άτομα αλλά δεν είχαν προλάβει να τα εκπαιδεύσουν, τους έλεγαν ότι είναι πάρα πολύ προσωρινό αυτό που θα γίνει».

«Μάλιστα, τον γιο μου τον είχανε προτείνει να γίνει και εκπαιδευτής. Είχε πολλά προσόντα και είχε καταθέσει τα χαρτιά του και είχε εγκριθεί – νομίζω – να γίνει και εκπαιδευτής στις καινούριες σειρές των μηχανοδηγών που θα παίρνανε. Αλλά μας καθησύχαζε πως ήταν προσωρινό. Δεν τον βλέπαμε σχεδόν καθόλου τον τελευταίο χρόνο, γιατί σας λέω ότι τον τελευταίο χρόνο διογκώθηκε. Αλλά δεν υπήρχε καμία υπόνοια για όλα αυτά, τα οποία και εμείς μάθαμε μετά. Γι΄αυτήν την υποστελέχωση, για τον τρόπο που προσλαμβάνονταν στον ΟΣΕ, γιατί κι εμείς μετά μάθαμε ότι άλλα είναι τα τρένα και άλλος ο ΟΣΕ, για την τελείως διαφορετική εκπαίδευση που έχουν οι μηχανοδηγοί. Γιατί – όπως έχω ξαναπεί –  ο γιος μου ήταν από τους καινούριους μηχανοδηγούς, τους οποίους προσέλαβε μόλις το 2018 η Hellenic και οι οποίοι είχανε πάρα πολύ αυστηρή εκπαίδευση. Εκτός του ότι ζήταγε προσόντα, όπως τριτοβάθμια εκπαίδευση, υπολογιστές, γλώσσες, προϋπηρεσία κ.λπ. που κατείχανε, η εκπαίδευσή του κράτησε έναν χρόνο» σημείωσε.

«Έναν ολόκληρο χρόνο ήταν με εποπτεία για να βγει έξω στον σιδηρόδρομο και ήταν άψογος. Θεώρησα, λοιπόν, σαν μητέρα που δεν γνώριζα για τον συγκεκριμένο εργασιακό χώρο, ότι όλα τα στελέχη και από την άλλη μεριά θα είναι το ίδιο. Φαντάζεστε την έκπληξή μας, όταν εκείνο το βράδυ μάθαμε ότι ένας σταθμάρχης ο οποίος ήταν στο υπουργείο Παιδείας – γιατί κι εγώ είμαι εκπαιδευτικός – και μετέφερε βιβλία, πήρε μια μετάταξη πριν από λίγο καιρό όταν μάλιστα δύο χρόνια πριν τον είχαν βγάλει ακατάλληλο για αυτή τη θέση. Βρέθηκε κάποιος να υπογράψει για έναν άνθρωπο κοντά στα 60 να εκπαιδευτεί δύο μήνες κάπου και κάποιοι ιδίων προσόντων πιστοποίησαν την επάρκειά του. Κάποιοι, επίσης, ανεύθυνοι τον επέλεξαν εκείνο το βράδυ να τον βάλουν στο σταθμαρχείο της Λάρισας. Κάποιοι, επίσης, ανεύθυνοι τον άφησαν μόνο του για να αποχωρήσουν νωρίτερα… Όλα αυτά τα τραγικά πράγματα, ποιος μπορούσε να τα διανοηθεί όταν παιζόταν ανθρώπινες ζωές;» ανέφερε.

«Και εύλογα σαν μητέρα του εργαζόμενου, του μηχανοδηγού, έχω την απορία: Εμείς δεν γνωρίζαμε, γιατί το παιδί εκπαιδευόταν για τα συστήματα και ερχόταν με χαρά και μας έλεγε για τα καινούρια συστήματα των τρένων που εκπαιδευότανε στην θεωρία. Σκεφτείτε την έκπληξή μου όταν έμαθα ότι τίποτα από αυτά δεν λειτουργούσε. Τίποτα δεν ίσχυε από αυτά. Το παράπονό μου είναι ένα: Αυτοί που το γνωρίζανε ότι στον ανθρώπινο παράγοντα στηρίζονται οι ζωές των ανθρώπων, γιατί τουλάχιστον δεν φρόντισαν να είναι αντικειμενική η επιλογή των στελεχών; Να είναι επαρκής η εκπαίδευσή τους, αυστηρή, τουλάχιστον μέχρι να εγκατασταθούν αυτά τα συστήματα, αφού δεν το γνωρίζαμε. Γιατί, δηλαδή, ανακαλύπτουμε αυτή την επιπολαιότητα, αυτή την προχειρότητα, αυτή την ανευθυνότητα στο διορισμό ανθρώπων από τους οποίους κρίνεται η ζωή; Και απορώ γιατί θέλανε τόσα προσόντα στους μηχανοδηγούς όταν τελικά δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα, να τα χρησιμοποιήσουν; Μπορούσε να αποτρέψει το παιδί μου που ήταν στο δρόμο του; Το μόνο που έκανε και θέλω να ακουστεί, το μόνο που είναι αποδεδειγμένο, ήτανε ο μηχανοδηγός -αν το έχετε ακούσει – που βρέθηκε πάνω στην ακαριαία πέδηση. Ο μόνος που εκείνο το βράδυ μαζί με τον άλλον που το αντιλήφθηκε, έκανε μια απέλπιδα προσπάθεια να ελαχιστοποιήσει τα αποτελέσματα αυτής της σύγκρουσης. Αλλά, τι άλλο; Τι άλλο μπορούσε να κάνει όταν το τρένο έτρεχε με 160 χιλιόμετρα το επιβατικό και ξεπήδησε μέσα από ένα τούνελ; Τι άλλο μπορούσανε να κάνουνε αυτά τα παιδιά; Γι’ αυτό σας λέω ότι όταν κάποιος με ένα κουμπί, με μια απόφασή του κανονίζει εάν δύο τρένα θα μπουν στην ίδια γραμμή ή σε διαφορετική, με ένα κλειδί και ελαφρά τη καρδία; Και έχασα εγώ ένα παιδί που το σπούδαζα 20 χρόνια; 20 χρόνια από τη ζωή μας. Και όχι μόνο εγώ. Όλος ο κόσμος. Τόσα παιδιά. Γιατί θύματα και οι επιβάτες, θύματα και οι εργαζόμενοι. Τον ίδιο πόνο έχουμε και οι μανάδες των μεν και οι μανάδες των δε. Και εμείς είχαμε όνειρα για αυτά τα παιδιά. Και εμείς θεωρήσαμε ότι τα αποκαταστήσαμε επαγγελματικά. Επενδύσαμε σε σπουδές, γλώσσες, υπολογιστές, με ανατροφές… Τι άλλο να πω; Τι άλλο; Μεγάλα παράπονα, μεγάλος θυμός γιατί θεωρούσαμε ότι τα κάναμε όλα σωστά και ποιο ήτανε το κέρδος μας; Ποια ήταν η επιβράβευση αυτού του παιδιού για αυτόν τον χαρακτήρα, για αυτόν τον επαγγελματισμό που μέχρι τελευταία στιγμή έδειξε;», πρόσθεσε.

Τέμπη: Ηχητικό ντοκουμέντο από τη μοιραία νύχτα – Τα λάθη και η ασυνεννοησία

Εκείνο το βράδυ, λίγο πριν τη σύγκρουση των δυο τρένων που οδήγησε στην εθνική τραγωδία, αποκαλύπτεται από ηχητικά ντοκουμέντα η λάθος συνεννόηση μεταξύ του σταθμάρχη Λάρισας και ενός επικεφαλής αμαξοστοιχίας στην θέση που έλαβαν τα τρένα στις γραμμές. Το αποκαλυπτικό ντοκουμέντο εξασφάλισε για το Πρόσωπο με Πρόσωπο ο Τάσος Τέλλογλου.