Αδοξο τέλος;

14:05 17/2/2015 - Πηγή: iEfimerida

Θεόδωρος Π. Λιανός

Η έκβαση των διαπραγματεύσεων στο χθεσινό συμβούλιο υπουργών της Ευρωζώνης ήταν απογοητευτική, αλλά αναμενόμενη. Αυτά που οι Ευρωπαίοι εταίροι θεωρούν αναγκαία για συμφωνία, όπως π.χ. οι ιδιωτικοποιήσεις, είναι εκείνα που η Ελληνική κυβέρνηση δήλωσε, αμέσως μετά την συγκρότησή της, ότι δεν θα κάνει.

Παρά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων και την φανερή απουσία κοινού εδάφους μεταξύ των δύο μερών, όλοι πιστεύουν ότι τελικά θα βρεθούν κάποια στοιχεία που θα κάνουν τον συμβιβασμό εφικτό. Πιστεύουν, δηλαδή, ότι η κυβέρνηση παρά τις σκληρές δηλώσεις της θα κάνει την λεγόμενη

«κωλοτούμπα» και θα βρει έναν εύηχο χαρακτηρισμό για να ρίξει στάχτη στα μάτια των ψηφοφόρων της.

Έχω την αντίθετη γνώμη. Νομίζω ότι η κυβέρνηση δεν μπλοφάρει και δεν θα υποχωρήσει. Το κακό είναι ότι ούτε οι Ευρωπαίοι εταίροι μας μπλοφάρουν, ούτε θα υποχωρήσουν .Και οι δύο πλευρές έχουν τους λόγους τους για την στάση που κρατούν. Η Ελληνική κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το αν η χώρα θα μείνει στην ευρωζώνη ή αν θα αρχίσει να τυπώνει δισεκατομμύρια δραχμές. Οι Ευρωπαίοι εταίροι δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για το αν θα βλέπουν κάποιον Έλληνα υπουργό στις συνεδριάσεις τους.
Όπως φαίνεται από τα γεγονότα, η Ελληνική κυβέρνηση ενδιαφέρεται να μείνει στην Ευρωζώνη μόνον εφ’ όσον αυτό δεν αποτελεί εμπόδιο στις επιδιώξεις της. Αν η παραμονή στην Ευρωζώνη πρόκειται να έχει σημαντικές δεσμεύσεις, θα προτιμήσει την ελευθερία κινήσεων που νομίζει ότι θα της δώσει η δραχμή. Η Ελληνική κυβέρνηση δεν φαίνεται να κατανοεί αυτό που διδάσκονται οι πρωτοετείς φοιτητές. Ότι, δηλαδή, τίποτα δεν είναι χωρίς κόστος. Δωρεάν γεύμα δεν υπάρχει. Δέσμια της άγνοιας και των υποσχέσεων
που χωρίς φειδώ έχει μοιράσει, η κυβέρνηση θα φθάσει στα άκρα και δεν θα υποχωρήσει.

Από την άλλη πλευρά, οι Ευρωπαίοι, όλοι οι Ευρωπαίοι και όχι μόνον οι Γερμανοί, είναι αποφασισμένοι να μην δεχτούν σημαντική αλλαγή των όρων στους οποίους η Ελλάδα έχει δεσμευτεί. Θα προτιμήσουν να υποστούν το προσωρινό κόστος της εξόδου της χώρας από το ευρώ παρά να υποκύψουν σε ό,τι αυτοί θεωρούν ότι είναι εκβιασμός. Οι λόγοι είναι τρεις. Πρώτον, και λιγότερο σημαντικό, είναι το οικονομικό κόστος. Δεύτερον, είναι οι προσδοκίες που θα δημιουργηθούν. Αν η Ελληνική κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει τους όρους της συμφωνίας, τότε δεν θα υπάρχει επιχείρημα με το οποίο θα μπορούσαν οι Ευρωπαίοι εταίροι (συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδος) να αρνηθούν αλλαγή σε οποιαδήποτε άλλη συμφωνία. Η αξιοπιστία πάει περίπατο. Τρίτον, και πιστεύω πιο σημαντικό, είναι ότι οι Ευρωπαίοι υποψιάζονται ότι η Ελλάδα με την σημερινή της κυβέρνηση και με την στάση που έχει δείξει μέχρι τώρα, αλλά και με φρασεολογία του κ. Τσίπρα, θα είναι μία συνεχής πολιτική όχληση. Όταν οι Ευρωπαίοι εταίροι έχουν να αντιμετωπίσουν μεγάλα διεθνή προβλήματα σε έναν κόσμο γεμάτο οικονομικούς ανταγωνισμούς, με αυξανόμενη έλλειψη πόρων και με συνεχείς πολέμους σε διάφορα μέρη του κόσμου, δεν θέλουν πρόσθετες εσωτερικές οχλήσεις. Εν περιλήψει, οι Ευρωπαίοι εταίροι δεν έχουν κανένα σοβαρό λόγο για να κρατήσουν την Ελλάδα στην Ευρωζώνη, αν η Ελλάδα δεν θέλει να σεβαστεί τις δεσμεύσεις που ως χώρα έχει αναλάβει. Αυτό επαναλαμβάνουν καθημερινά τον τελευταίο καιρό όλοι οι υπουργοί των χωρών της Ευρωζώνης.

Αρθρογράφοι, αναλυτές, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, όλοι νομίζουν ότι την τελευταία στιγμή θα βρεθεί κάποιος αξιοπρεπής συμβιβασμός. Αυτό φαίνεται να είναι περισσότερο ευχή παρά λογικό συμπέρασμα. Επίσης, φαίνεται σαν μία προσπάθεια να πουν στην κυβέρνηση ότι ο συμβιβασμός δεν είναι ούτε ήττα, ούτε ντροπή. Εύχομαι, όπως όλοι οι λογικοί άνθρωποι, να βρεθεί περιθώριο συμβιβασμού. Όμως, τα δεδομένα της κυβέρνησης και η ψυχογραφία των μελών της μελών της δεν αφήνουν πολλές σχισμές φωτός.
Υπάρχει μόνον ένας λόγος για τον οποίον η κυβέρνηση μπορεί να έρθει στα λογικά της. Αν κατανοήσει ότι η ντε φάκτο πτώχευση και η έξοδος από την Ευρωζώνη θα είναι και το δικό της άδοξο τέλος.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Ο κ. Θεόδωρος Π. Λιανός είναι Ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών

Κατηγορία: Πολιτική