Αυτοάνοσα και αλλεργίες: Ομοιότητες και διαφορές

11:58 15/5/2024 - Πηγή: iEfimerida

Οι αλλεργίες και τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι και οι δύο καταστάσεις που προκύπτουν από μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος.

«Στηνπερίπτωση της αυτοανοσίας, παρατηρείταιμία υπερβολική αντίδραση σε κάποιοαυτοαντιγόνο, ενώ στην περίπτωση τηςαλλεργίας παρατηρείται μία ακατάλληληαπάντηση σε κάποιο περιβαλλοντολογικόαντιγόνο, όπως για παράδειγμα η γύρη ήτο τρίχωμα γάτας»,επισημαίνειη κ. ΕλένηΚομνηνού Ρευματολόγος, ΔιευθύντριαΚλινικής Αυτοάνοσων Ρευματικών ΠαθήσεωνΜetropolitanGeneral καισυνεχίζει:

«Μιαομοιότητα

στις οδούς ανάπτυξης μεταξύαλλεργιών και αυτοάνοσων νοσημάτωνείναι η εμπλοκή των ανοσοκυττάρων στηνανοσολογική απόκριση.

Μετις αλλεργίες, το ανοσοποιητικό σύστημααντιδρά σε αβλαβείς ουσίες ή αλλεργιογόνα,γεγονός που οδηγεί στην ενεργοποίησητων κυττάρων του ανοσοποιητικού. Ομοίως,στα αυτοάνοσα νοσήματα, τα κύτταρα τουανοσοποιητικού μπορεί να αναγνωρίσουντους ιστούς του εαυτού τους ως ξένουςκαι να δημιουργήσουν μια ανοσολογικήαπόκριση, με αποτέλεσμα τη βλάβη τωνιστών και τη φλεγμονή.

Περιβαλλοντικοίπαράγοντεςόπως αλλεργιογόνα, φάρμακα και τοξίνεςμπορούν να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουναλλεργικές αντιδράσεις, ενώ λοιμώξεις,στρες και έκθεση σε ορισμένεςπεριβαλλοντικές τοξίνες έχουν εμπλακείστην πυροδότηση ή την επιδείνωσηαυτοάνοσων νοσημάτων.

Οιγενετικοί παράγοντεςπαίζουν επίσης ρόλο στην ανάπτυξη τόσοτων αλλεργιών όσο και των αυτοάνοσωννοσημάτων. Ορισμένα γονίδια σχετίζονταιμε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αλλεργιώνή αυτοάνοσων νοσημάτων και γενετικοίπαράγοντες μπορούν να επηρεάσουν τηλειτουργία των ανοσοκυττάρων, τηνπαραγωγή κυτοκινών (φλεγμονωδών ουσιώναπό τα κύτταρα) και άλλες ανοσολογικέςαποκρίσεις».

Διαφορέςκαι ομοιότητες

«Ενώοι αλλεργίες και τα αυτοάνοσα νοσήματαμοιράζονται ορισμένες ομοιότητες,συμπεριλαμβανομένης της εμπλοκής τωνανοσοκυττάρων και των γενετικώνπαραγόντων, διαφέρουν σε ορισμένασημεία. Ένας βασικός τομέας ενδιαφέροντοςμεταξύ των αυτοάνοσων νοσημάτων καιτων αλλεργιών είναι ο τύπος τωνανοσοκυττάρων που εμπλέκονται.

Υπάρχειμια επικάλυψη μεταξύ των τύπων κυττάρωνπου εμπλέκονται στην αυτοανοσία καιτην αλλεργία, καθώς και στις δύοπεριπτώσεις συμμετέχουν παθογόνα CD4Τ-κύτταρα (αυτοαντιδραστικά στο πρώτο,αντιδραστικά στο αλλεργιογόνο στοδεύτερο) καθώς και Β κύτταρα. Πρόσθετοιτύποι κυττάρων είναι μοναδικοί για κάθεασθένεια, όπως (π.χ. μαστοκύτταρα σεαλλεργία).

Τακύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματοςμπορούν να οδηγήσουν τη φλεγμονή καιτη βλάβη των ιστών στα όργανα-στόχους.

Μερικέςμελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα μεαλλεργίες μπορεί να έχουν αυξημένοκίνδυνο να αναπτύξουν αυτοάνοση νόσοκαι το αντίστροφο. Αυτό υποδηλώνει ότιμπορεί να υπάρχουν ορισμένοι γενετικοίή περιβαλλοντικοί παράγοντες πουσυμβάλλουν στην ανάπτυξη και των δύοκαταστάσεων» τονίζει η κ. Κομνηνού.

Μελέτηπου δημοσιεύτηκε στο περιοδικόInternational Review of Rheumatic Diseases διαπίστωσε ότιοι ασθενείς με συστηματικό ερυθηματώδηλύκο (SLE), μια αυτοάνοση νόσο, είχανυψηλότερο επιπολασμό αλλεργικήςρινίτιδας σε σύγκριση με υγιείς μάρτυρες.Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύτηκε στοAllergy, Asthma and Clinical Immunology διαπίστωσε ότιοι ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα,επίσης μια αυτοάνοση νόσο, είχαν υψηλότεροεπιπολασμό της ατοπικής δερματίτιδας,ενός τύπου δερματικής αλλεργίας.

Ησυχνότητα των αλλεργιών στο γενικόπληθυσμό είναι αρκετά υψηλή (περίπουτο 20% των Αμερικανών), ενώ η συχνότητατων αυτοάνοσων νοσημάτων είναι μεταξύ5-7%. Έτσι, η πιθανότητα κάποια άτομα μεαλλεργίες να αναπτύξουν επίσης αυτοάνοσηνόσο είναι σχετικά υψηλή.

Μπορούνοι αλλεργίες να προκαλέσουν αυτοανοσίακαι/ή έξαρση αυτοάνοσου νοσήματος;

«Ενώυπάρχουν αναφορές για αποκρίσεις σεορισμένα αλλεργιογόνα που προκαλούνεπίσης αυτοάνοση νόσο, μια τέτοιαεπίδραση αλλεργικών αποκρίσεων δενπαρατηρείται γενικά.

Συνολικά,η σχέση μεταξύ αλλεργιών και αυτοανοσίαςείναι πολύπλοκη και συχνά ποικίλλειανάλογα με το άτομο, το συγκεκριμένοαλλεργιογόνο ή την αυτοάνοση νόσο καιάλλους παράγοντες.

Δενθα αναπτύξουν όλα τα άτομα με αλλεργίεςαυτοάνοσες ασθένειες και δεν προκαλούνταιή επιδεινώνονται όλες οι αυτοάνοσεςασθένειες από αλλεργίες.

Ηκατανόηση της συσχέτισης μεταξύ αλλεργιώνκαι αυτοάνοσων ασθενειών θα μπορούσενα έχει σημαντικές επιπτώσεις για τηδιάγνωση, την αντιμετώπιση και τηθεραπεία διαταραχών που προκαλούνταιαπό το ανοσοποιητικό σύστημα», εξηγείη ειδικός.

Συμπερασματικά

«Είναισημαντική η συνύπαρξη και η συνεργασίατων ειδικών ιατρών (Ρευματολόγων –Αλλεργιολόγων) προκειμένου να διαγνωστούνκαι να αντιμετωπιστούν οι ασθενείς,όταν είναι δυνατόν, προκειμένου νατελειοποιηθεί ένα σχέδιο θεραπείας»,καταλήγει η κ. Κομνηνού.

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr