«Αλλιώς Καφενείο»: Το νέο δημοφιλές στέκι της Κυψέλης με χειροποίητο ψωμί, ρεβιθάδα και ποιοτικούς μεζέδες

09:57 25/5/2024 - Πηγή: iEfimerida

Έχοντας τον αέρα παλιού καφενείου και ποντάροντας στην αγνή κουζίνα, στην εποχικότητα και στην απλότητα, ο Κώστας Καφέτσης έχει δημιουργήσει μέσα σε μόλις έντεκα μήνες ένα νέο πολυσυζητημένο στέκι.

Με τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο, κάτω από τη σκιά των μεγάλων δέντρων της οδού Κερκύρας, στην Κυψέλη, και με φόντο τα μπαλκόνια της τυπικής αθηναϊκής πολυκατοικίας, αλλά και τα παρακείμενα συνοικιακά μαγαζιά -ανθοπωλεία του '80, πρακτορεία προπό, ψιλικατζίδικα κ.ά.-, υπάρχει ένα νέο δημοφιλές στέκι που λέγεται «Αλλιώς Καφενείο».

Το μαγαζί που έφτιαξε πέρυσι τον Ιούνιο ο μόλις 29

ετών Κώστας Καφέτσης, θυμίζει τους παλιούς καφενέδες του '60 στην ελληνική περιφέρεια, που εκτός από καφέ με λουκούμι και ούζο σερβίριζαν και εκλεκτούς σπιτικούς κρασομεζέδες. «Είναι το κλασικό καφενείο αλλά είναι και λίγο αλλιώς», εξηγεί στο iefimerida ο νεαρός ιδιοκτήτης, εννοώντας ότι το καφενείο στην πορεία του χρόνου αλλοιώθηκε.

Καφενείο: Η άτυπη πλατεία κάθε γειτονιάς

Η κλασική έννοια του καφενείου ως χώρου επικοινωνίας και κοινωνικής συνύπαρξης, ως ζυμωτηρίου ιδεών και κοινής κουλτούρας, ως τόπου συνάντησης όπου πήγαινες να χαλαρώσεις, να καλαμπουρίσεις, να δεις τους φίλους σου, μεταξύ καφέ, φρούτου, μεζέ, φαγητού και ποτού, πέρασε από πολλά στάδια, ρέποντας είτε προς την καφετέρια είτε προς το μεζεδοπωλείο, αλλά σίγουρα έχασε την αυθεντική σημασία της. Το καφενείο ως έννοια επιβίωσε περισσότερο στα μικρά νησιά του Αιγαίου, στα πιο ήσυχα, όπου ακόμα αυτού του είδους τα παραδοσιακά μαγαζιά λειτουργούν ως η άτυπη «πλατεία» του χωριού.

Δημιουργώντας το «Αλλιώς Καφενείο», ο Κώστας Καφέτσης ήθελε να φτιάξει μέσα στην καρδιά της Κυψέλης ένα τέτοιο μαγαζί-πλατεία. Ένα καφενείο στο οποίο το φαγητό θα είχε μεν τις ρίζες του στις ελληνικές παραδόσεις, αλλά σε μια πιο σύγχρονη εκδοχή που σέβεται απολύτως την εποχικότητα, με την πρώτη ύλη να έρχεται από μικρούς προσεκτικά επιλεγμένους παραγωγούς σε όλη την Ελλάδα. Αν κρίνει κανείς από τη νοστιμιά του φαγητού που έχει αυτό το μαγαζί, αλλά και από τις συζητήσεις που έχει προκαλέσει όλους αυτούς τους μήνες γύρω από το όνομά του, ο Κώστας Καφέτσης μάλλον τα κατάφερε: έφερε στην καρδιά της Κυψέλης λίγο από τον αέρα των αυθεντικών νησιώτικων καφενείων. Από τα παραδοσιακά τραπεζάκια του που έχουν ντυθεί με φορμάικα, παρελαύνουν μέσα στη μέρα όλοι: ο παππούς που θα πιει τον ελληνικό καφέ του και θα παίξει τάβλι, οι νεαροί που θα έρθουν για μπύρες στο μεσημεριανό τους διάλειμμα από τη δουλειά, η μαμά που θα σταματήσει να ταΐσει κάτι σπιτικό και αγνό το παιδί της μετά το σχολείο, η γιαγιά που θα σταθεί να πιει νερό γυρίζοντας με το καροτσάκι της από τη λαϊκή, οι κουστουμαρισμένοι δικηγόροι της Ευελπίδων που θα τσιμπήσουν κάτι καλό ανάμεσα στις δίκες, οι παρέες κοριτσιών που θα βγουν με τις φίλες τους για τσιπουράκι και μεζέδες για τη μέση μετά το γραφείο.

Ο χώρος σκοπίμως έμεινε λιτός, με τα τραπεζάκια και τις κλασικές ξύλινες καρέκλες του καφενείου να δεσπόζουν στον γυμνό χώρο. Μεγάλες τζαμαρίες, μια μικρή αλλά δημιουργική ανοιχτή κουζίνα και μια λιτή σάλα αποτελούν το εσωτερικό, ενώ στο πεζοδρόμιο γίνεται το αληθινό κέφι παντός καιρού, η περαντζάδα, τα γέλια και οι συζητήσεις: όλη αυτή η μέθεξη που έχει ένα καφενείο, ειδικά μετά το πρώτο ποτήρι κρασί όπου όλοι χαλαρώνουν και κάθονται πιο άνετα στην καρέκλα τους.

«Όλη μου τη ζωή την έχω περάσει στην εστίαση. Μεγάλωσα μέσα στην οικογενειακή ταβέρνα του παππού μου στους Θρακομακεδόνες, και μετά, όταν ενηλικιώθηκα, άρχισα να ταξιδεύω δουλεύοντας σε διάφορα μαγαζιά για τη σεζόν, κυρίως στη Μύκονο. Πέρυσι πήρα την απόφαση να φτιάξω ένα καφενείο όπως αρέσει σε εμένα. Στην αρχή θα ανοίγαμε μαζί με έναν φίλο μου ένα τέτοιο καφενείο στην Ικαρία, τελικά τα έφερε έτσι η ζωή που το άνοιξα μόνος μου στην Κυψέλη, στην οποία ζούσα. Το σπίτι μου τα τελευταία τέσσερα χρόνια είναι εδώ πιο πάνω, τρία με τέσσερα στενά. Την ήξερα καλά την περιοχή, είχα καταλάβει ότι ένα τέτοιο καφενείο τής έλειπε. Μετά τον κορωνοϊό κάτι άλλαξε στο σκεπτικό γύρω από την εστίαση, σαν να έγινε ένα άτυπο, φυσικό ξεσκαρτάρισμα και έμεινε χώρος για να ανθήσει η ατομική πρωτοβουλία. Υπάρχει η ανάγκη πλέον να κάνεις κάτι πιο στοχευμένο, πιο μικρό, πιο ποιοτικό, που θα υπηρετεί μια ιδέα πιο συγκεκριμένη, κι όλο αυτό το έχει πλέον μεγαλύτερη ανάγκη ο κόσμος και το αγκαλιάζει», εξηγεί ο Κώστας Καφέτσης στο iefimerida.

Το μικρό μενού έχει ελληνική καρδιά

Εμείς επιλέξαμε να καθίσουμε μέσα για να έχουμε επικοινωνία με την ανοιχτή κουζίνα. Το νέο καλοκαιρινό μενού που δημιούργησε ο Χάρης Σταματόπουλος είναι όπως πρέπει, μικρό και ευέλικτο, έχοντας μια sharing κουλτούρα. Τα πιάτα -γύρω στα 18- αλλάζουν πολύ συχνά, ακολουθώντας την εποχικότητα. Ντάκος, μαυρομάτικα με σκουμπρί, χόρτα είναι οι επιλογές στις σαλάτες.

Από πρώτα υπάρχει τυροκαυτερή, σαρδέλα μαρινάτη και ντολμαδάκια, πατάτες τηγανητές σε τραγανά κυβάκια, σαγανάκι, αυγά με ντομάτα. Από φουρνιστά θα βρείτε παστουρμαδοπιτάκια, τυροπιτάκια και κοτόπιτα, όλα με χειροποίητο φύλλο, εννοείται. Από μαγειρευτά υπάρχει ρεβιθάδα και ιμάμ. Από κρέας: κεφτεδάκια, τηγανιά κοτόπουλου και μοσχαράκι με ζυμαρικά. Τέλος, στην κάρτα υπάρχουν στάνταρ δύο γλυκά: καρυδόπιτα και κρέμα λεμόνι με μπισκότο και φράουλες, αλλά και έξτρα επιλογές ημέρας.

Το signature πιάτο, αυτό δηλαδή που έχει γράψει την ταυτότητα του μαγαζιού, είναι το χειροποίητο σκορδόψωμο, ένα μικρό καρβελάκι που φτιάχνουν εξ ολοκλήρου οι ίδιοι γεμισμένο με ένα αρωματικό βουτυρόσκορδο.

Να ξεκινήσετε οπωσδήποτε με αυτό που είναι πολύ αφράτο και νόστιμο και με τα χόρτα ημέρας που συνοδεύονται από ένα νόστιμο παραδοσιακό τυρί - μυζήθρα από γραβιέρα Αμφιλοχίας.

Εμείς συνεχίσαμε με τραγανά τυροπιτάκια με χειροποίητη ζύμη πασπαλισμένη με μέλι και με μια λεμονάτη ρεβιθάδα που σερβίρεται σε καυτό πήλινο σκεύος, με ένα ντιπ από ταχίνι και γιαούρτι που ανακατεύεται με τη σάλτσα των όσπριων και απογειώνει τη γεύση τους. Είναι τόσο νόστιμη, που είναι καλύτερα να τη φας με το κουτάλι για να απολαύσεις τους χυμούς της.

Από κρέας επιλέξαμε μια φοβερή τηγανιά κοτόπουλου με μαρμελάδα από σύκο και μια σάλτσα από καραμελωμένο κρεμμύδι, μπύρα. Σερβίρεται κι αυτό μέσα σε καυτό σκεύος με κατσικίσιο, κρεμώδες τυρί Ανεβατό. 

Το «Αλλιώς Καφενείο», αν και πήγαμε στη νεκρή ώρα μεταξύ 5 και 7, την ώρα του καφέ συνήθως, ήταν γεμάτο και σε λίγο άρχισε να έρχεται κόσμος περιμένοντας για τραπέζι. Δεν γίνονται κρατήσεις εδώ, οπότε το παιχνίδι γίνεται πιο ενδιαφέρον.

Info: Αλλιώς Καφενείο, Κερκύρας 17-19, Κυψέλη, τηλ. 695 511 3063
instagram.com/allios.kafeneio
Τιμές: Από 10 έως 25 ευρώ το άτομο με κρασί. 

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ 13+1 διαχρονικές νοστιμιές της Αθήνας που θα θέλαμε να υπάρχουν για πάντα -Σταθερή αξίαΤο κοινό μυστικό της Αθήνας για καλή ιαπωνική κουζίνα -Πώς η φήμη του Kinjo στα Βριλήσσια έφτασε φέτος στη ΜύκονοΤο success story του oyster bar Hams & Clams στον Πειραιά -Στρείδια και κοκτέιλ σε μια βεράντα σαν σε νησί

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr