Αν ο πάγος που εκτιμάται ότι υπάρχει στον Άρη έλιωνε, ο πλανήτης θα καλυπτόταν από έναν ωκεανό με βάθος μεταξύ 2,7 και 1,5 μέτρων

17:52 25/2/2025 - Πηγή: iEfimerida

Επιστήμονες χρησιμοποίησαν δεδομένα ραντάρ από το διαστημικό σκάφος Mars Express της ESA για να παρατηρήσουν κάτω από την επιφάνεια του Άρη.

Αυτά που βρήκαν σε τμήματα του πλανήτη αποτέλεσαν έκπληξη. Ο Σχηματισμός Medusae Fossae (MFF) του Άρη αποτελείται από μια σειρά αποθέσεων που έχουν σμιλευτεί από τον άνεμο, με διάμετρο εκατοντάδων χιλιομέτρων και ύψος αρκετών χιλιομέτρων. Βρίσκονται στα σύνορα μεταξύ των υψίπεδων και χαμηλών εδαφών του Άρη

και είναι πιθανώς η μεγαλύτερη πηγή σκόνης στον Άρη και μία από τις πιο εκτεταμένες αποθέσεις του πλανήτη, σύμφωνα με τη NASA.

Ομάδα ερευνητών χρησιμοποίησε δεδομένα ραντάρ από το διαστημικό σκάφος Mars Express της ESA για να παρατηρήσει κάτω από την επιφάνεια και ανακάλυψε ένα ανώτερο στρώμα σκόνης που καλύπτει κάτι που φαίνεται σαν ένα παχύ στρώμα αποθέσεων παγωμένου νερού. O χάρτης που ακολουθεί δείχνει την εκτιμώμενη ποσότητα πάγου μέσα σε αυτά τα βουνά που αποτελούν τον MFF, υποδεικνύοντας ότι οι πλούσιες σε πάγο αποθέσεις έχουν πάχος έως και 3.000 μ.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το στρώμα ξηρού υλικού (πιθανώς σκόνη ή ηφαιστειακή τέφρα) που καλύπτει τον πάγο έχει πάχος μεταξύ 300 και 600 μ. Ο χάρτης δείχνει το πάχος του πάγου αν υποθέσουμε ότι η σκόνη έχει πάχος 300 μ. Σε αυτή την περίπτωση, ο συνολικός όγκος του παγωμένου νερού που περιέχεται στις αποθέσεις του MFF θα ήταν 400.000 km³ που αν έλιωνε, θα δημιουργούσε έναν ωκεανό βάθους 2,7 μέτρων που θα κάλυπτε ολόκληρο τον Άρη.

Εάν αντίθετα το στρώμα σκόνης είχε πάχος 600 μ, το στρώμα πάγου νερού θα ήταν πιο λεπτό και ο συνολικός όγκος του παγωμένου νερού που περιέχεται στις αποθέσεις του MFF θα ήταν 220.000 km³, που αν έλιωνε, θα κάλυπτε τον Άρη με έναν ωκεανό βάθους 1,5 μέτρων.

Άρης: Παράξενοι λόφοι μπορεί να δώσουν στοιχεία για την παρουσία νερού στην επιφάνεια

Στις απέραντες πεδιάδες του βόρειου Άρη, επιστήμονες ανακάλυψαν χιλιάδες υψώματα και λόφους γεμάτους με ορυκτά αργίλου. Υψώνονται εκατοντάδες μέτρα πάνω από το έδαφος και αποτελούν αποδείξεις ότι τα πετρώματα αυτής της περιοχής κάποτε είχαν πλημμυρίσει με νερό.

Η μελέτη, που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου και του Ανοικτού Πανεπιστημίου της Αγγλίας, χρησιμοποίησε εικόνες υψηλής ανάλυσης και δεδομένα σύνθεσης που συλλέχθηκαν από διαστημικά σκάφη σε τροχιά γύρω από τον κόκκινο πλανήτη για να αναλύσει τη γεωλογία των υψωμάτων.

Τα αποτελέσματα αποκαλύπτουν ότι αυτά τα υψώματα είναι υπολείμματα αρχαίων υψηλών εδαφών που διαβρώθηκαν πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, διαμορφώνοντας το αρειανό τοπίο που διαχωρίζει το χαμηλότερο βόρειο ημισφαίριο από το υψηλότερο νότιο ημισφαίριο.

Αποτελούνται από στρωματικές αποθέσεις που περιέχουν αργιλικά ορυκτά, που σχηματίστηκαν μέσω της αλληλεπίδρασης του νερού με τα πετρώματα για εκατομμύρια χρόνια. Αυτά τα στρώματα παρεμβάλλονται μεταξύ παλαιότερων και νεότερων στρωμάτων που δεν περιέχουν άργιλο, σηματοδοτώντας διακριτά γεωλογικά γεγονότα στην ιστορία του Άρη.

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr