Απίστευτο: Αστρονόμοι κατέγραψαν τον λόξυγγα τεράστιου αστεριού πριν τον θάνατό του

11:41 18/12/2024 - Πηγή: iEfimerida

Άφωνοι έμειναν αστρονόμοι όταν εντόπισαν τον «λόξυγγα» ενός γιγάντιου αστεριού με μάζα 150 φορές μεγαλύτερη εκείνης του Ήλιου!

Μολονότι επιστήμονες είχαν προβλέψει στη θεωρία το σπάνιο γεγονός, που συμβαίνει σε εξαιρετικά μεγάλα αστέρια με μάζα πολλαπλάσια του ήλιου, ήταν η πρώτη φορά που το παρατήρησαν και όπως λένε η επιβεβαίωση του «λόξυγγα» είναι ένα μεγάλο βήμα στην κατανόηση της λειτουργίας υπερμεγέθων αστεριών και στο πώς διαμόρφωσαν το σύμπαν.

Στη μελέτητους, που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρησηAstrophysical Journal, οι ερευνητές κατέγραψανμια διαδικασία, που

αποκαλείται ΑστάθειαΠαλμικού Ζεύγους (Pulsational Pair Instability-PPI), κατά την οποίαγιγάντια αστέρια αναπτύσσουν πολύθερμούς πυρήνες, οι οποίοι συστέλλονταικαι διαστέλλονται γρήγορα στο τελικόστάδιο της ζωής τους. Κάθε φορά πουπάλλεται το αστέρι, εκτοξεύει υλικόκελύφους με αποτέλεσμα να απογυμνώνεταιο πυρήνας του. Αυτά τα υλικά μπορούν νασυγκρουστούν εν συνεχεία μεταξύ τουςπροκαλώντας έντονες εκρήξεις φωτός.

Πώς επαληθεύτηκε η θεωρία για τον «λόξυγγα» των γιγαντιαίων αστεριών

Η επικεφαλήςσυγγραφέας της μελέτης, δρ Σάρλοτ Άνγκουςτου Κέντρου Αστροφυσικών Ερευνών (ARC)του Queen's University τουΜπέλφαστ αναφέρει ότι οι συγκρούσειςτων υλικών κελύφους είναι πολύ πιοαμυδρές από την τελική έκρηξη τουυπερκαινοφανούς αστεριού (σούπερνοβα)και ως εκ τούτου ήταν δύσκολη μέχρι τώραη επαλήθευση της θεωρίας.

«Τον Δεκέμβριο του 2020 εντοπίσαμε έναν νέο φωτεινό σουπερνόβα ονόματι πλέον "SN2020acct" στον κοντινό σπειροειδή γαλαξία NGC 2981. Το φως του SN2020acct εξαφανίστηκε σχετικά γρήγορα. Αλλά τον Φεβρουάριο του 2021 είδαμε ξανά φως να εκπέμπεται από την ίδια περιοχή του γαλαξία, κάτι λίαν ασυνήθιστο γιατί οι υπερκαινοφανείς αστέρες δεν επανεμφανίζονται».

Έτσι η ομάδα των ερευνητών επιστράτευσε τηλεσκόπια στη Χαβάη, τη Χιλή, τη Νότια Αφρική και τις ΗΠΑ για να εντοπίσουν τον σουπερνόβα και διαπίστωσαν ότι την πρώτη φορά που εμφανίστηκε, το φως του παραγόταν από τη σύγκρουση υλικών κελύφους κοντά στο αστέρι. Τη δεύτερη φορά επεκτεινόταν ταχύτερα, πράγμα που σήμαινε ότι ο πυρήνας του αστεριού είχε εκραγεί σηματοδοτώντας το τέλος της ζωής του. Στη συνέχεια οι αστροφυσικοί επιβεβαίωσαν με μοντέλα ότι η πρώτη έκλαμψη ήταν μια Αστάθεια Παλμικού Ζεύγους. Κι όπως είπαν το αστέρι εμφάνισε μια σειρά από ακραίος παλμούς τις τελευταίες 50 μέρες πριν την έκρηξή του.

Ανοίγειο δρόμος για την καλύτερη κατανόησηκοσμικών συμβάντων

«Είναι η πρώτη φορά που έχουμε παρατηρήσεις ενός υποψήφιου PPI στη διάρκεια συγκρούσεων κελύφους, κάτι που μας επιτρέπει να επιβεβαιώσει ότι όντως συμβαίνει για πρώτη φορά. Είναι απίστευτα συναρπαστικό ότι τα στοιχεία συνάδουν με τις προβλέψεις μοντελοποίησης», είπε η δρ Άνγκους.

Στην έρευνα μετείχαν και αστρονόμοι από το Πανεπιστήμιο Καλιφόρνια Σάντα Κρουζ και από τρία πρόσφατα ερευνητικά προγράμματα, το Young Supernova Experiment, το ΑTLAS και το PanSTARRS.

«Υπάρχουν ακόμη πολλά που αγνοούμε για τα γιγάντια άστρα, αλλά η επιβεβαίωση της Αστάθειας Παλμικού Ζεύγους είναι ένα μεγάλο βήμα προς τη γνώση και την καλύτερη κατανόηση αυτών των απίθανων κοσμικών συμβάντων», δήλωσε ο δρ Ματ Νίκολ του ARC του Queen's University.

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr