Διακοπές χωρίς παιδιά να τρέχουν γύρω σου -Είναι τα «child-free» ταξίδια μια νέα, απενοχοποιημένη τάση;

21:45 13/1/2025 - Πηγή: iEfimerida

To child-free ταξίδι περνάει μια περίοδο που βρίσκεται στα... πάνω του, καθώς όλο και περισσότεροι γονείς επιλέγουν να δώσουν στους εαυτούς τους το δώρο να κάνουν ένα ταξίδι δίχως τα αγαπημένα τους τέκνα.

H Sarah Knight, συγγραφέας του βιβλίου «The Life-Changing Magic of Not Giving a F*ck», όταν κάνει σχέδια με φίλους, διοργανώνει δείπνα μόνο για ενήλικες, και όταν σχεδιάζει διακοπές, προσκαλεί φίλους να επισκεφθούν το σπίτι της στην Καραϊβική, με έναν όρο:

να έρθουν χωρίς τα παιδιά τους.

Οι περισσότεροι από εμάς που είμαστε γονείς βιώνουμε διαρκώς ένα διχοτομημένο δίπολο μέσα μας: αφενός αγαπάμε τα παιδιά μας και θέλουμε να περνάμε όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο μαζί τους, αλλά αφετέρου είναι στιγμές και συγκυρίες που θα περνάγαμε πολύ καλύτερα αν δεν τα είχαμε γύρω μας να τρέχουν και να φωνάζουν, προκαλώντας πανικό σε εμάς και στους άλλους.

Υπάρχουν και αυτοί οι γονείς, βλέπετε: όσοι παραδέχονται ευθαρσώς ότι «οι διακοπές με παιδιά -ακόμη και το δικό μου- απλά δεν είναι το φόρτε μου». Είτε είναι παντρεμένοι και με παιδιά, είτε παντρεμένοι και άτεκνοι, μερικές φορές θέλεις απλώς την ησυχία σου. Και όταν γκουγκλάρω ξενοδοχεία, πάντα συμπεριλαμβάνω τη λέξη-κλειδί: «μόνο για ενήλικες».

Γιατί παρόλο που αγαπάω το παιδί μου, δεν το θέλω ούτε αυτό, ούτε κανένα άλλο γύρω μου να ουρλιάζει. Ωστόσο, η κοινωνία δημιουργεί διαρκώς ενοχές και τύψεις (ειδικά σε γονείς) να μη νιώθουν έτσι. Λες και θα πρέπει να νιώθουν άσχημα που επιζητούν για μία εβδομάδα το χρόνο την ηρεμία και χαλάρωσή τους.

Ναι μεν, αλλά...

Η ψυχοθεραπεύτρια και οικοδέσποινα του podcast Friendship Therapy, Emma Reed-Turrell, καθησυχάζει τους ακροατές της ότι αυτό είναι αρκετά φυσιολογικό. «Στο παρελθόν, η ζωή πουλιόταν ως "η οικογένειά μας πάνω απ' όλα και όλους". Οι φιλίες των μεγάλων έπρεπε να ταιριάζουν με τα παιδοκεντρικά Σαββατοκύριακα και τις σχολικές διακοπές». Όλα γυρνούσαν και περιστρέφονταν γύρω από τις επιθυμίες του παιδιού. Μια διαρκής διάθεση ενοχοποίησης των πάντων.

Το θέμα είναι να βρούμε τον χρόνο που να ταιριάζει και στις δύο πλευρές. Τι χρειάζεται εδώ; Να διαχειριστείτε το θέμα με ειλικρίνεια. Αν δεν θέλετε να πάτε διακοπές με τους φίλους σας και τα παιδιά τους μαζί, η Emma προτείνει «να σκεφτείτε τι θα ήσασταν διατεθειμένοι να κάνετε αντ' αυτού - ίσως μπορείτε να συμβιβαστείτε κάπου στη μέση».

Η διατήρηση των φιλικών σχέσεων μεταξύ ενηλίκων προϋποθέτει κατανόηση του τρόπου ζωής του άλλου και ενσυναίσθηση για τις ανάγκες του άλλου. Είναι η δημιουργία αυτής της ισορροπίας που κάνει πραγματικά μια φιλία μεταξύ ενηλίκων να λειτουργεί.

Ωστόσο, ο αριθμός των γυναικών που δεν έχουν παιδιά από επιλογή διαρκώς και αυξάνεται. Μια νέα μελέτη του Pew Research Center αναφέρει ότι ο αριθμός των Αμερικανών ενηλίκων κάτω των 50 ετών που δεν έχουν παιδιά (και που δηλώνουν ότι είναι απίθανο να αποκτήσουν ποτέ παιδιά) έχει αυξηθεί κατά 10% τα τελευταία πέντε χρόνια.

Χωρίς παιδιά

Δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι τα ταξίδια χωρίς παιδιά βρίσκονται επίσης σε άνοδο. Ο αριθμός των ανθρώπων που αναζητούν στο διαδίκτυο «ταξίδια ή καταλύματα μόνο για ενηλίκους» έχει σχεδόν διπλασιαστεί από πέντε χρόνια πριν, και σύμφωνα με τους ταξιδιωτικούς πράκτορες On the Beach υπήρξε αύξηση κατά 25% στις κρατήσεις για ξενοδοχεία μόνο για ενήλικες μεταξύ Ιανουαρίου και Οκτωβρίου 2019, σε σύγκριση με την ίδια περίοδο το 2018. Υπήρξε επίσης συζήτηση γύρω από την εμφάνιση «πτήσεων χωρίς παιδιά».

Οι γάμοι χωρίς παιδιά είναι επίσης σε άνοδο. Και αν οι γάμοι δεν είναι χαλαροί, οι διακοπές είναι. Ή, τουλάχιστον, έτσι πρέπει να είναι. Οι στιγμές χαλάρωσης είναι ιερές για όλους.

Ειδικά σήμερα, που οι διακοπές μοιάζουν όλο και πιο σημαντικές σε ένα εργασιακό περιβάλλον, όπου πολλοί από εμάς είναι υπερεργαζόμενοι και δεν έχουμε χρόνο.

Κάποιοι εκεί έξω βάζουν... ηλικιακό πλαφόν ως προς τα παιδιά που θα μπορούσαν να αποδεχτούν μαζί τους. Παιδιά άνω των 10 ετών περίπου θα μπορούσαν να είναι διαχειρίσιμα, λένε ορισμένοι. Θα ήταν ευτυχείς να πάνε μαζί με αυτά διακοπές, αρκεί οι διακοπές αυτές να μην προγραμματίζονται αποκλειστικά γύρω από τα παιδιά: τα παιδιά θα πρέπει να χωρέσουν γύρω από τις διακοπές των ενηλίκων, προσθέτουν.

Δεν υπάρχει συναίνεση

Γιατί όταν πρόκειται για ζητήματα που αφορούν τα παιδιά στην κοινωνία, δεν υπάρχει συναίνεση σχετικά με το τι μπορούν ή πρέπει να περιμένουν οι γονείς από τους άλλους ως προς τα παιδιά τους.

Αυτή την στιγμή, ας πούμε, υπάρχουν εστιατόρια που δεν δέχονται παιδιά (έστω κάτω από μια συγκεκριμένη ηλικία). Το Whippet Inn στο Λονδίνο δεν δέχεται παιδιά από τότε που άνοιξε, πριν από πάνω από 10 χρόνια.

Η δε ιδιοκτήτριά του θυμάται την αρχική αντίδραση του κόσμου: «Πήραμε τόσες πολλές αρνητικές κριτικές που ήταν εξωπραγματικές. Ο κόσμος ούρλιαζε και μας φώναζε μέσα στο εστιατόριο. Ήταν αρκετά τρομακτικό, σίγουρα για μερικούς από το προσωπικό. Οι νέοι γονείς ήταν οι χειρότεροι».

Η περίπτωση της Νότιας Κορέας

Η Νότια Κορέα έχει 451 ζώνες απαγόρευσης παιδιών, οι οποίες είναι διάσπαρτες σε όλη τη Σεούλ και έχουν εξαπλωθεί σε τουριστικές περιοχές όπως το Μπουσάν και το νησί Γιέγιου.

Πιστεύεται ότι αυτές οι ζώνες ξεκίνησαν μετά από ένα περιστατικό όπου μια μητέρα κατήγγειλε ότι το παιδί της είχε ζεματιστεί από μια σερβιτόρα που μετέφερε ζεστή σούπα. Η επακόλουθη οργή ώθησε το εστιατόριο να δώσει στη δημοσιότητα υλικό από κάμερες κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης, το οποίο έδειχνε το παιδί να συμπεριφέρεται σαν... δαιμονισμένο και τους γονείς του να αράζουν χωρίς να κάνουν τίποτα για να το συνετίσουν - το 2013, ένα κορεατικό δικαστήριο αποφάσισε ότι το παιδί ήταν εν μέρει υπεύθυνο.

Η Εθνική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Κορέας αποφάσισε το 2017 ότι τα δικαιώματα των παιδιών θα πρέπει να γίνονται σεβαστά και ότι έχουν προτεραιότητα έναντι της ελευθερίας των ιδιοκτητών να λειτουργούν τις επιχειρήσεις τους- αλλά πολλοί Νοτιοκορεάτες συνέχισαν τις πάσης φύσεως απαγορεύσεις απέναντι σε (κυρίως μικρά) παιδιά.

Σε άλλες χώρες, τα παραδείγματα είναι μεμονωμένα: μια καφετέρια στην Ιρλανδία, ένα εστιατόριο στο Νιου Τζέρσεϊ των ΗΠΑ, ένα εστιατόριο που ονομάζεται, ειρωνικά, Grandma's Kitchen στη Γερμανία, το οποίο έχει απαγορεύσει τα παιδιά κάτω των 14 ετών.

Όπως λένε όλοι έσοι διαθέτουν child-free zones στις επιχειρήσεις τους, εκεί η ατμόσφαιρα είναι πιο χαλαρή, κανείς δεν είναι στριμωγμένος πίσω από ένα καροτσάκι, οι άνθρωποι κάθονται περισσότερο, δεν υπάρχει οχλαγωγία.

Ίσως η πιο... άγρια εκδοχή αυτής της διαμάχης να μην παίζεται μεταξύ γονέων και μη-γονέων, αλλά μεταξύ ομάδων γονέων που έχουν πολύ διαφορετικές αντιλήψεις για το τι σημαίνει «φρόνιμος» και ποιανού ευθύνη είναι να προσέχει το μωρό.

Ίσως τελικά η επιλεκτική απαγόρευση των παιδιών σε θέρετρα και εστιατόριανα εξελιχθεί όπως η απαγόρευση του καπνίσματος: αντιτάχθηκαν σθεναρά στην αρχή οι ενδιαφερόμενοι φορείς (καπνιστές), αλλά όταν όλα είχαν ξεκαθαρίσει, όλοι, ακόμη και οι καπνιστές, συνειδητοποίησαν πόσο πιο ωραία ήταν χωρίς τη μυρωδιά των επιβαρύνσεων/τσιγάρων/παιδιών των άλλων ανθρώπων.

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr