Γιατί υποχωρεί το Κέντρο

Μπροστά σε μια ιστορικών διαστάσεων ήττα βρίσκεται ο Εμανουέλ Μακρόν στις βουλευτικές εκλογές της Γαλλίας, ο πρώτος γύρος των οποίων διεξάγεται την ερχόμενη Κυριακή, 30 Ιουνίου.

Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι προηγείται η «Εθνική Συσπείρωση» της Μαρίν Λεπέν, με το «Νέο Λαϊκό Μέτωπο»

της ενωμένης Αριστεράς να ακολουθεί με μικρή διαφορά, ενώ η κεντρώα «Αναγέννηση» του Γάλλου Προέδρου υπολείπεται περίπου 15 ποσοστιαίες μονάδες. Επειδή όμως οι εκλογές διεξάγονται σε δύο γύρους με ένα περίπου πλειοψηφικό σύστημα, είναι άγνωστο αν η εθνικιστική Δεξιά της Λεπέν ή η Αριστερά θα καταφέρουν να συγκεντρώσουν την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών στη γαλλική Εθνοσυνέλευση.

Η διαφαινόμενη ήττα των Γάλλων κεντρώων από τα δύο άκρα του πολιτικού φάσματος έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από εκλογικές και πολιτικές ήττες των δυνάμεων του φιλελεύθερου Κέντρου σε αρκετές χώρες της Ευρώπης. Στις πρόσφατες ευρωπαϊκές εκλογές η φιλελεύθερη κεντρώα ευρωομάδα Renew Europe υπέστη μια σοβαρή ήττα αφού έχασε αρχικά 22 έδρες, ενώ μετά και την αποχώρηση του τσεχικού ΑΝΟ έφτασε να χάνει τελικά 28 έδρες σε σχέση με το 2019. Εκτός του ότι πρόκειται για μια κοινοβουλευτική συρρίκνωση κατά σχεδόν 30%, οι Ευρωπαίοι κεντρώοι έπαψαν να είναι η τρίτη δύναμη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και υποχώρησαν στην τέταρτη θέση, πίσω από τους ευρωσκεπτικιστές δεξιούς “Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές” (ECR), στους οποίους ανήκει και το κόμμα “Αδέρφια της Ιταλίας” της Τζόρτζια Μελόνι. Αυτή η ανακατάταξη είναι πιθανό να προκαλέσει σοβαρές παρενέργειες και στις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για τον διορισμό των προσώπων στα ανώτατα αξιώματα της ΕΕ. Η Μελόνι, ενισχυμένη από τις τελευταίες εξελίξεις, αναμένεται να ζητήσει σημαντικά ανταλλάγματα με το επιχείρημα ότι το ECR είναι πλέον το τρίτο σε δύναμη ευρωπαϊκό κόμμα και όχι πλέον οι κεντρώοι του Renew Europe.

Και στη μεγαλύτερη όμως χώρα της Ευρώπης, τη Γερμανία, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για τους κεντρώους. Το FDP, το οποίο συμμετέχει στην τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας μαζί τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Πράσινους, έχει υποχωρήσει στις δημοσκοπήσεις από το 11,5% που έλαβε στις ομοσπονδιακές εκλογές του 2021 στο οριακό 5% και κινδυνεύει πλέον σοβαρά με έξοδο από το Κοινοβούλιο στις επόμενες εκλογές που προβλέπεται να διεξαχθούν το αργότερο τον Σεπτέμβριο του 2025. Στην Ισπανία, το πριν μερικά χρόνια ισχυρό μεταρρυθμιστικό κεντρώο κόμμα των Θιουδαδάνος εξαφανίστηκε από τον πολιτικό χάρτη και τα περισσότερα στελέχη του αποχώρησαν από την πολιτική ή προσχώρησαν στο κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα. Παρόμοια φαινόμενα παρατηρούνται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στις οποίες υπήρχαν μέχρι πρόσφατα ισχυρά κεντρώα κόμματα.

Τιέχει συμβεί όμως και τα κεντρώα κόμματαδεν είναι πλέον ελκυστικά για ένα μεγάλομέρος των Ευρωπαίων ψηφοφόρων; Μιαπροφανής εξήγηση είναι πως τα κεντρώακόμματα στην Ευρώπη δεν μπόρεσαν ναπείσουν για την αποτελεσματικότητα τωνπροτάσεών τους ως προς την αντιμετώπισητων πολλαπλών κρίσεων που αντιμετώπισεκαι αντιμετωπίζει η Ευρώπη, όπως είναιο πληθωρισμός και η ακρίβεια, η παράτυπημετανάστευση και οι επιπτώσεις τουπολέμου στην Ουκρανία. Η πλειονότηταδε των μεταρρυθμιστικών προτάσεων καιπολιτικών, ενώ οι περισσότερες ήταν στησωστή κατεύθυνση, προκάλεσαν πολύμεγαλύτερες κοινωνικές αντιδράσειςαπό όσες είχαν προβλέψει οι κυβερνήσεις.Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ασφαλιστικήμεταρρύθμιση στη Γαλλία από την κυβέρνησητου Εμανουέλ Μακρόν, με την αύξηση τουορίου συνταξιοδότησης στα 64 χρόνια από62 που ήταν μέχρι πέρυσι, καθώς τοασφαλιστικό σύστημα ήταν βαθειάελλειμματικό και ήταν αναγκαία κάποιαελάχιστη διόρθωση. Η πλειοψηφία όμωςτης γαλλικής κοινωνίας δεν αποδέχθηκετην αναγκαιότητα αυτής της μεταρρύθμισης,με αποτέλεσμα να βρίσκεται τώρα προ τωνπυλών της διακυβέρνησης το κόμμα τηςΛεπέν, που θέλει όχι μόνο να ξηλώσει τημεταρρύθμιση αλλά και να γυρίσει τοόριο συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια.

Τα πιο καυτά όμως ζητήματαγια τα κεντρώα κόμματα στην Ευρώπηυπήρξαν η διαχείριση του μεταναστευτικού,η ασφάλεια των πολιτών και η στάσηαπέναντι στο κίνημα woke.Η άτολμη προσέγγιση στην αντιμετώπισητης παράτυπης μετανάστευσης και ηέλλειψη ενός ρεαλιστικού και πειστικούσχεδίου για τη διαχείρισή του έχειπροκαλέσει τη διαρροή πολλών ψηφοφόρωντου Κέντρου προς κόμματα της σκληρήςκαι λαϊκιστικής Δεξιάς, τα οποίαδιαφημίζουν εύκολες και -υποτίθεται-ριζικές λύσεις για το μεταναστευτικό.Και στο ζήτημα όμως της δημόσιας ασφάλειαςτα περισσότερα κεντρώα κόμματα πουασκούν εξουσία δεν έχουν καταφέρει ναπείσουν ότι μπορούν να βρούν μιααποτελεσματική τομή ανάμεσα στηνπροστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτωνκαι την αποκατάσταση του αισθήματοςασφάλειας στους πολίτες. Απέναντι δεστο κίνημα woke, πολλοίκεντρώοι θεώρησαν ότι η θεμελίωσηβασικών δικαιωμάτων για τις μειονότητεςμπορεί ή πρέπει να γίνει εις βάρος τωνβασικών δικαιωμάτων της πλειοψηφίαςτης κοινωνίας. Αυτό είχε πολλές φορέςσημαντικό πολιτικό και εκλογικό κόστος.

Σεδύο εβδομάδες θα έχουν ολοκληρωθεί οιεκλογές στη Γαλλία και θα μπορούν ναεξαχθούν πιο ουσιαστικά συμπεράσματα.Οι κεντρώοι ηγέτες όμως στην Ευρώπη θαπρέπει να κάνουν νέους συλλογισμούςγια το πως πρέπει να τοποθετηθεί τομεταρρυθμιστικό Κέντρο απέναντι σταπραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουνοι ευρωπαϊκές κοινωνίες και να βγουναπό την αυτάρεσκη φούσκα της ιδεολογικήςπρωτοπορίας.

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr

Keywords
Τυχαία Θέματα
Κέντρο,kentro