Η 33χρονη Κάρα άφησε τις ΗΠΑ και μετακόμισε στη Σύρο οικογενειακώς -Περιγράφει τι λάτρεψε στη νέα της ζωή εδώ

08:47 22/2/2025 - Πηγή: iEfimerida

Το 2023, η Cara Celeste West και η οικογένειά της άφησαν τις ΗΠΑ για να μετακομίσουν στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Σύρο.

Αρχικά, στα πλάνα τους βρισκόταν η Ιταλία και η Πορτογαλία. Άλλαξαν όμως γνώμη ψάχνοντας το καλύτερο τόσο για τους ίδιους, όσο και για την κόρη τους.

Τελικά, τους κέρδισε η Ελλάδα

και ειδικότερα η Σύρος. Η τοπική κουλτούρα του νησιού καθώς και τα πολλά πλεονεκτήματα που έχει η ζωή εκεί, έπαιξαν καταλυτικό ρόλο για την επιλογή τους.

Η 33χρονη Cara, δέχτηκε με πολύ ενθουσιασμό να μου μιλήσει για τη νέα τους ζωή στην «αρχόντισσα των Κυκλάδων». Η οικογένεια προσαρμόστηκε γρήγορα στη χαλαρή ζωή του νησιού. Ο σύζυγός της, Harley, σταμάτησε να δουλεύει και μένει στο σπίτι με την 3χρονη κόρη τους Zorah, κάτι που τους έδωσε περισσότερο ποιοτικό χρόνο μαζί.

Και οι τρεις τους, απολαμβάνουν τον αργό ρυθμό ζωής και την ισχυρή αίσθηση της κοινότητας στη Σύρο. Μάλιστα, όπως επισημαίνει η Cara, η ψυχική τους υγεία βελτιώθηκε αισθητά μετά τη μετακόμιση.

«Στην Ελλάδα βρήκαμε μια κοινωνία με καλύτερη ισορροπία εργασίας-ζωής, χαμηλότερο κόστος υγειονομικής περίθαλψης και μια πιο φιλική, οικογενειακή κουλτούρα», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη - Πρώτη στάση: Πορτογαλία

Πριν όμως κατασταλάξουν στο να μείνουν στη χώρα μας, είχαν ζήσει στην Πορτογαλία για τρεις μήνες μέσω του προγράμματος Boundless Life, το οποίο προσφέρει slow travel πακέτα για οικογένειες που θέλουν να ζήσουν και να ταξιδέψουν στο εξωτερικό. Περιγράφοντας τη διαδρομή τους από τις ΗΠΑ στην Πορτογαλία και τελικά στην Ελλάδα, η Cara εξηγεί:

«Ήμασταν πολύ κοντά στο να υποβάλουμε αίτηση για βίζα στην Πορτογαλία. Μας άρεσε πολύ εκεί, αλλά θέλαμε να δοκιμάσουμε διαφορετικά μέρη πριν πάρουμε την απόφαση να υποβάλουμε αίτηση για βίζα. Περάσαμε χρόνο στο Μεξικό, στην Ελλάδα... Στο Μεξικό, ζούσαμε λίγο έξω από το Κανκούν. Ήθελα πολύ να μου αρέσει, αλλά δεν ενθουσιάστηκα. Ήταν τόσο κοντά στις ΗΠΑ, που πρακτικά είχε νόημα. Όμως, μετά από τον χρόνο που περάσαμε στην Ελλάδα, η διαφορά ήταν απλά μεγάλη. Ήμασταν ήδη τόσο ερωτευμένοι με την Ελλάδα, που όταν πήγαμε στο Μεξικό, καταλάβαμε ότι... όχι, αυτό δεν ήταν το μέρος μας».

«Όλα αυτά – το ότι έγινα μητέρα, οι διαφορές που είδαμε – απλά μας άνοιξαν τα μάτια. Όταν ήμασταν στην Πορτογαλία, και ακόμα περισσότερο όταν ήρθαμε στην Ελλάδα, είδαμε πόσο διαφορετικά αντιμετωπίζονται τα παιδιά. Στην Ελλάδα, τα παιδιά είναι πραγματικά πολύτιμα. Μας έκανε τόσο εντύπωση το πόσο συχνά οι ντόπιοι χαιρετούσαν την κόρη μας όταν πηγαίναμε σε ένα εστιατόριο ή μιλούσαμε με κάποιον. Ακόμα και τα μικρά πράγματα, όπως το να μας δίνουν προτεραιότητα στις ουρές επειδή έχουμε παιδί, ήταν κάτι που στις ΗΠΑ απλά... δεν υπάρχει. Ακόμα και στα αεροδρόμια, οι οικογένειες έχουν ξεχωριστές ουρές! Στις ΗΠΑ, κάτι τέτοιο δεν υπάρχει καν. Όλα αυτά μας έκαναν να καταλάβουμε ότι αυτό ήταν το μέρος όπου θέλαμε να μεγαλώσουμε την κόρη μας. Θέλουμε να μεγαλώσει βλέποντας αυτή την κουλτούρα, την καλοσύνη των ανθρώπων. Το πιο σημαντικό πράγμα για εμάς είναι να μεγαλώσει σαν ένας ευγενικός άνθρωπος. Και όταν βλέπεις πόσο ευγενικοί και καλοσυνάτοι είναι οι ντόπιοι εδώ, πώς μας φέρονται, είναι απλά... μια τέλεια κατάσταση».

Γιατί επέλεξαν την Ελλάδα

Η Cara και ο Harley κατάγονται από το Austin του Texas και μέχρι στιγμής, έχουν ταξιδέψει σε 14 χώρες. Ήρθαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα με την κορούλα τους, τον Σεπτέμβριο του 2023. Στη Σύρο μετακόμισαν επίσημα και έκαναν αιτήσεις για τις βίζες τους, τον Ιούνιο του 2024.

«Αρχικά, είχαμε επιλέξει την Τοσκάνη, αλλά δεν υπήρχε διαθέσιμος χώρος για την κόρη μας στο εκπαιδευτικό τους πρόγραμμα εκεί. Έτσι, μας ρώτησαν αν θέλαμε να δοκιμάσουμε την Ελλάδα. Είπαμε: Γιατί όχι; Δεν είχαμε σκεφτεί να κάνουμε την Ελλάδα μόνιμο σπίτι μας, αλλά ήμασταν ανοιχτοί στην ιδέα. Πάντα ήθελα να έρθω στην Ελλάδα, οπότε ήρθαμε! Ερωτευτήκαμε τη Σύρο! Οι άνθρωποι εδώ είναι τόσο ευγενικοί. Μας αρέσει που το κέντρο της ελληνικής κουλτούρας είναι η οικογένεια.

Αισθανθήκαμε αμέσως σαν στο σπίτι μας. Μείναμε για τρεις μήνες, από Σεπτέμβριο μέχρι Δεκέμβριο 2023. Μας άρεσε τόσο πολύ, που αποφασίσαμε να επιστρέψουμε την άνοιξη για να δούμε αν η αίσθηση αυτή ήταν απλώς ο "μήνας του μέλιτος" ή αν πραγματικά νιώθαμε ότι εδώ είναι το σπίτι μας.

Μέσα σε δύο εβδομάδες από την επιστροφή μας, είπαμε: "Ω Θεέ μου, αυτό είναι το σπίτι μας!" και κάναμε αίτηση για την Digital Nomad Visa της Ελλάδας. Επειδή κάναμε την αίτηση ενώ ήμασταν ήδη στην Ελλάδα, μας εγκρίθηκε για δύο χρόνια διαμονής. Ελπίζω να ανανεώσουμε για άλλα δύο χρόνια. Στον πέμπτο χρόνο, μπορούμε να κάνουμε αίτηση για μόνιμη διαμονή, κάτι που επιθυμούμε».

Τι έκανε τη Σύρο να ξεχωρίσει

Αυτό που άρεσε πολύ στο ζευγάρι σχετικά με τη Σύρο, είναι ότι είναι ένα ζωντανό νησί, ακόμα και τον χειμώνα.

«Νομίζω ότι ένα από τα πράγματα που απόλαυσα περισσότερο στη Σύρο, ειδικά μετά από ταξίδια σε άλλα νησιά, είναι ότι η Σύρος διατηρεί μια πολύ τοπική αίσθηση, ακόμα και εκτός σεζόν. Πολλά νησιά γίνονται πόλεις-φαντάσματα τον χειμώνα. Οι περισσότεροι τα εγκαταλείπουν, αλλά στη Σύρο υπάρχει ακόμα ζωντάνια», λέει ενθουσιασμένη η Cara.

«Σίγουρα, κάποια πράγματα είναι κλειστά, αλλά οι βασικές υποδομές – γυμναστήρια, σούπερ μάρκετ, εστιατόρια, καφέ – παραμένουν ανοιχτές. Η Σύρος μοιάζει περισσότερο με πόλη παρά με τουριστικό νησί, και νομίζω ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι εδώ είναι και η πρωτεύουσα των Κυκλάδων. Για εμάς, αυτό έκανε τη διαφορά – νιώσαμε ότι έχουμε όλα όσα χρειαζόμαστε», επισημαίνει.

«Ένα άλλο τεράστιο πλεονέκτημα είναι ότι η Σύρος προσφέρει εξαιρετική δυνατότητα μετακίνησης με τα πόδια. Στις ΗΠΑ, αν δεν ζεις σε μια μεγάλη πόλη, είσαι απολύτως εξαρτημένος από το αυτοκίνητο. Στην Ερμούπολη, όμως, μπορούμε να πάμε παντού με τα πόδια. Το πιο μακρινό μέρος που περπατάμε είναι το γυμναστήριο, και είναι μόλις 15 λεπτά από το σπίτι μας! Ειδικά με ένα μικρό παιδί, το να μπορούμε να πάμε παντού χωρίς αυτοκίνητο είναι πολύ σημαντικό. Οι φίλοι μας από τις ΗΠΑ μάς ρωτούν συνέχεια πώς είναι να ζεις χωρίς αυτοκίνητο, και η αλήθεια είναι ότι έχει βελτιώσει τη ζωή μας. Μας βγάζει από το σπίτι, μας αναγκάζει να περπατάμε, να κινούμαστε, να βγαίνουμε στη φύση και αυτό έχει τεράστιο θετικό αντίκτυπο στην ψυχική μας υγεία. Στις ΗΠΑ, νιώθαμε πως ήμασταν πάντα μέσα σε ένα σπίτι ή σε ένα αυτοκίνητο. Εδώ, ζούμε το έξω».

Γιατί εγκατέλειψαν τις ΗΠΑ

Ποιοι ήταν όμως οι λόγοι που τους έκαναν να πάρουν τη μεγάλη απόφαση και να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους, τις ΗΠΑ, και να μετακομίσουν σε μια ευρωπαϊκή χώρα;

«Ήταν πολλοί οι λόγοι, αλλά νομίζω ότι το μεγαλύτερο "ξύπνημα" για 'μένα ήταν όταν έγινα μαμά στις ΗΠΑ. Όταν έμεινα έγκυος, δούλευα για μια γερμανική εταιρεία ως εργολάβος στις ΗΠΑ. Ακόμα και μετά από σχεδόν δύο χρόνια στην εταιρεία, δεν δικαιούμουν άδεια μητρότητας από την εταιρεία. Έπρεπε να βασιστώ στο ομοσπονδιακό σύστημα των ΗΠΑ, όπου το μόνο που προσφέρουν είναι 12 εβδομάδες άδειας άνευ αποδοχών. Δεν έχανα τη δουλειά μου, αλλά δεν πληρωνόμουν καθόλου για όσο καιρό έλειπα. Και δεν ήταν μόνο αυτό.

Το νοσοκομειακό μου κόστος – παρόλο που είχα έναν φυσιολογικό τοκετό, χωρίς επιπλοκές – ήταν 10.000 δολάρια! Ευτυχώς, η ασφάλειά μας κάλυψε το μεγαλύτερο μέρος του λογαριασμού, αλλά... Ήμουν μια μητέρα χωρίς επιπλοκές και το νοσοκομειακό κόστος ήταν ήδη 10.000 δολάρια. Δεν μπορώ καν να φανταστώ τι θα συνέβαινε αν είχα χρειαστεί να παραμείνω περισσότερο στο νοσοκομείο. Μετά τον τοκετό, αισθάνθηκα ότι δεν είχα καμία υποστήριξη στις ΗΠΑ. Ο σύζυγός μου πήρε μόνο δύο εβδομάδες άδεια και μετά επέστρεψε στη δουλειά. Έμεινα μόνη στο σπίτι με το μωρό μας, και ήταν πραγματικά δύσκολο.

Η πρόσβαση στη φροντίδα δεν ήταν εύκολη ούτε οικονομικά προσιτή. Στο Τέξας, το κόστος των παιδικών σταθμών κυμαινόταν από $1.500 έως $1.800 τον μήνα! Ήταν απλά υπερβολικά ακριβό. Οπότε, το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να δουλεύουμε σε αντίθετα ωράρια. Όταν επέστρεψα στη δουλειά, ο άντρας μου δούλευε νυχτερινές βάρδιες, ενώ εγώ δούλευα πρωινές, μόνο και μόνο για να μπορέσουμε να αποφύγουμε το κόστος της παιδικής φροντίδας. Στην ουσία, δεν βλέπαμε ποτέ ο ένας τον άλλον. Και έτσι, έφτασα σε ένα σημείο που αναρωτιόμουν: Δουλέψαμε τόσο σκληρά για αυτή τη ζωή στις ΗΠΑ, αλλά ίσα που τα βγάζουμε πέρα και δεν απολαμβάνουμε τίποτα.

Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να προσφέρουμε στο παιδί μας μια όμορφη και υγιή ζωή και να μας βλέπει ευτυχισμένους. Όχι να παλεύουμε συνεχώς, να δουλεύουμε ασταμάτητα και να μην έχουμε προσωπική ζωή. Πάντα ονειρευόμουν να ταξιδέψω και να ζήσω στο εξωτερικό. Αλλά πάντα πίστευα ότι αν δεν το έκανα όταν ήμουν στα 20 μου, τότε αυτή η ευκαιρία είχε χαθεί.

Όταν απέκτησα την κόρη μου, ήξερα ότι ήθελα να μεγαλώσει διαφορετικά. Δεν ήθελα να πάει σε ένα τυπικό σχολείο. Ήθελα να ταξιδεύει, να βλέπει τον κόσμο, να μαθαίνει να σέβεται και να αγαπάει διαφορετικές κουλτούρες, έθιμα και παραδόσεις. Το γεγονός ότι ακούει ελληνικά καθημερινά, ότι γιορτάσαμε μαζί την 28η Οκτωβρίου – όλα αυτά είναι τόσο ξεχωριστά. Είναι εμπειρίες που θα μείνουν μαζί της για πάντα. Είμαστε ευγνώμονες που κάναμε αυτή τη μετάβαση».

Το μακελειό στο Uvalde - Το γεγονός που άλλαξε τα πάντα

«Όταν η κόρη μας ήταν περίπου τριών-τεσσάρων μηνών, ζούσαμε μόλις τρεις ώρες μακριά από το δημοτικό σχολείο στο Uvalde, στο Τέξας. Η μαζική επίθεση εκεί με πυροβολισμούς ήταν καταστροφική, τόσα παιδιά έχασαν τη ζωή τους... Αυτό ήταν το σημείο καμπής. Η μητρότητα με έκανε να δω τα πράγματα διαφορετικά και να συνειδητοποιήσω πόσο λίγη υποστήριξη παρέχει η Αμερική στις οικογένειες, τις μητέρες και τα παιδιά. Τότε είπα στον εαυτό μου: Δεν θέλω να αφήσω την κόρη μου σε παιδικό σταθμό στις ΗΠΑ. Δεν νιώθω ασφαλής να τη στείλω σε δημόσιο σχολείο στις ΗΠΑ. Τότε αποφάσισα ότι έπρεπε να βρω έναν τρόπο να φύγουμε».

«Αισθάνεστε ασφαλείς εδώ στην Ελλάδα;» τη ρωτάω. «Ναι, αυτός είναι άλλος ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο η Σύρος ήταν επίσης ψηλά στη λίστα μας», μου απαντά και εξηγεί. «Νομίζω ότι, φτάνοντας σε αυτό το μαγικό νησί, πραγματικά, ένα από τα πράγματα που παρατηρήσαμε πολύ γρήγορα, ήταν ότι όταν ήμασταν έξω, ειδικά τη νύχτα, βλέπαμε τα παιδιά να παίζουν έξω, να περπατούν στους δρόμους στις 10 το βράδυ και να είναι ασυνόδευτα. Η κόρη μου λατρεύει τη Σύρο. Της αρέσει τόσο πολύ η ανεξαρτησία που έχει εδώ. Νιώθει τόσο ασφαλής… αγαπά να τρέχει στους δρόμους και να παίζει στην πλατεία. Είναι πραγματικά ευτυχισμένη εδώ!».

«Στις ΗΠΑ, δεν ένιωθα άνετα να πάω μόνη μου στον κινηματογράφο ή στο παντοπωλείο. Πάντα είχα στο μυαλό μου ότι μπορεί να γίνει ένας μαζικός πυροβολισμός. Μόνο όταν καταλήξαμε να κάνουμε το πρώτο μας ταξίδι στην Πορτογαλία και να ζήσουμε εκεί για τρεις μήνες, συνειδητοποίησα πόσο συχνά έψαχνα την έξοδο κινδύνου όταν πήγαινα κάπου. Και ήταν κάτι που το έκανα συνέχεια στις ΗΠΑ. Αν πήγαινα σε ένα εστιατόριο, στο παντοπωλείο, σκεφτόμουν συνεχώς αν υπήρχε ένας εκτελεστής, πού είναι η πιο κοντινή έξοδος; Πώς θα βγω έξω; Και συνειδητοποίησα ότι αυτό το έκανα κι εδώ και γι' αυτό έπρεπε να αλλάξω τη σκέψη μου».

«Συνεπώς, τώρα αισθάνεστε πιο χαλαροί, πιο ελεύθεροι να απολαύσετε τα μικρά πράγματα στη ζωή και να ανησυχείτε λιγότερο για τέτοια πράγματα;» τη ρωτάω. «Ναι, απολύτως», αποκρίνεται. «Και νομίζω ότι αυτό είχε επίσης πολύ μεγάλο αντίκτυπο στην ψυχική μου υγεία. Δεν αισθάνομαι τόσο αγχωμένη. Δεν αισθάνομαι τόσο καταθλιπτική. Είναι πολύ σημαντικό το να ξέρω ότι δεν χρειάζεται να ανησυχώ για τη βία με όπλα εδώ».

Η αίσθηση ασφάλειας και υποστήριξης στη Σύρο

Ο ρόλος της κοινότητας που υπάρχει στη Σύρο, είναι κάτι που επίσης ξεχώρισε και δεν το είχε συναντήσει μέχρι σήμερα στις ΗΠΑ.

«Ξέρετε, ένα από τα μεγαλύτερα πράγματα που θεωρώ ότι είχε πραγματικά μεγάλο αντίκτυπο στη συνολική ψυχική μας υγεία, ήταν η κοινότητα. Ένα από τα πράγματα που είναι πολύ δύσκολο στις ΗΠΑ- επειδή είναι τόσο εξαρτημένες από το αυτοκίνητο - είναι ότι είναι πολύ δύσκολο να βρεθείς με φίλους και οικογένεια. Ακόμα και αν μένει κοντά ο ένας στον άλλο, όλοι είναι τόσο απασχολημένοι. Η παραγωγικότητα είναι μια τόσο μεγάλη μορφή αξίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έτσι, αν δεν είσαι παραγωγικός, δεν αξίζεις.

Αντίθετα, το ευρωπαϊκό πρότυπο έχει να κάνει με την απόλαυση της παρούσας στιγμής. Να απολαμβάνεις την ξεκούραση, να είσαι με τους φίλους και την οικογένειά σου. Και εδώ νιώθω ότι είμαστε πάντα κοντά στους φίλους μας. Βγαίνουμε συχνά ή βρίσκουμε πράγματα να κάνουμε. Έτσι, το να έχουμε αυτή την αίσθηση της κοινότητας γύρω μας, έχει κάνει μεγάλη διαφορά.

Νομίζω ότι αυτός είναι ένας ακόμα λόγος που η Σύρος ήταν τόσο σημαντική για εμάς. Την αγαπήσαμε γι’ αυτό ακριβώς, η κοινότητα εδώ είναι τόσο δεμένη. Ήταν πραγματικά εύκολο για εμάς να κάνουμε φιλίες με ντόπιους. Υπάρχουν επίσης πολλοί ψηφιακοί νομάδες εδώ, οπότε ήταν πολύ εύκολο να δημιουργήσουμε έναν κοινωνικό κύκλο.

Αυτό μας βοήθησε πάρα πολύ στο να προσαρμοστούμε. Στην Ελλάδα, είμαστε συνεχώς ανάμεσα σε ανθρώπους. Και αν συμβεί κάτι έκτακτο, ξέρουμε τους γείτονές μας, ξέρουμε σε ποιον να απευθυνθούμε. Στις ΗΠΑ, κυριολεκτικά ποτέ δεν μιλούσα με τους γείτονές μου. Αλλά εδώ, στη Σύρο, γνωρίζουμε όλους τους γείτονες στον δρόμο μας. Και νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που αγαπώ πραγματικά στα ελληνικά νησιά. Ο καθένας γνωρίζει τον άλλον, υπάρχει μια αίσθηση κοινότητας που είναι τόσο ισχυρή. Αυτό κάνει τη ζωή πιο όμορφη και πιο ανθρώπινη.

Δεν είμαστε μόνο εγώ και ο σύζυγός μου – έχουμε και την κόρη μας. Και αυτό κάνει ακόμα πιο σημαντικό το να έχουμε μια υποστηρικτική κοινότητα γύρω μας. Ξέρουμε ότι αν συμβεί κάτι, έχουμε ανθρώπους γύρω μας που θα μας βοηθήσουν. Αυτό είναι πραγματικά πολύτιμο και μας κάνει να νιώθουμε πιο ασφαλείς και σίγουροι στη ζωή μας εδώ».

Πώς νιώθει ως μαύρη γυναίκα στην Ελλάδα

«Με ρωτούν συχνά: Πώς είναι να ζεις στην Ελλάδα ως μαύρη γυναίκα; Και η αλήθεια είναι ότι η εμπειρία μου είναι απίστευτα θετική. Όλοι είναι τόσο ευγενικοί, ζεστοί και φιλόξενοι. Δεν έχω αντιμετωπίσει κανένα είδος ρατσισμού εδώ, μόνο φιλοξενία και καλοσύνη. Πιστεύω ότι ένας σημαντικός λόγος είναι το γεγονός ότι έρχομαι ως Αμερικανίδα. Υπάρχει ίσως μια κάποια προκατάληψη υπέρ των Αμερικανών, αλλά ανεξάρτητα από αυτό, η συμπεριφορά που έχω συναντήσει ήταν απίστευτα θετική».

Η επικοινωνία με τους ντόπιους

Η συνεννόηση, μέχρι να μάθουν κάποιες βασικές φράσεις στα ελληνικά, γίνεται στα αγγλικά και είναι μια χαρά απ' ό,τι λέει η Cara.

«Δεν έχουμε κανένα απολύτως πρόβλημα. Αισθάνομαι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι εδώ μιλούν λίγα αγγλικά, οπότε πραγματικά δεν έχουμε συναντήσει δυσκολίες. Αυτή είναι μία από τις πιο συχνές ερωτήσεις που λαμβάνω από ανθρώπους που σκέφτονται να μετακομίσουν. Πολλοί ανησυχούν για το αν η γλώσσα θα είναι εμπόδιο. Αλλά ειλικρινά, σε όλη την Ευρώπη έχουμε διαπιστώσει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι μιλούν έστω και λίγα αγγλικά. Και όταν δεν μπορούν, χρησιμοποιούμε το Google Translate και τα καταφέρνουμε μια χαρά!

Όσο για το αν έχουν μάθει καθόλου ελληνικά, «Κάθε εβδομάδα, ως οικογένεια, όταν καθόμαστε για δείπνο, επιλέγουμε μια κατηγορία και μαθαίνουμε ελληνικά. Για αυτήν την εβδομάδα ήταν χρώματα, οπότε κάθε νύχτα επαναλαμβάνουμε τα χρώματα στα ελληνικά. Μάλιστα, έχω προσλάβει έναν τοπικό δάσκαλο. Ήθελα πραγματικά να μάθω πώς να μιλάω ελληνικά σε καθημερινές συνομιλίες. Ο σύζυγός μου είναι εντελώς "country", από το Τέξας, οπότε νομίζω ότι θα δυσκολευτεί λίγο, αλλά προσπαθούμε! Μαθαίνουμε σιγά-σιγά, αλλά σταθερά».

Πώς συντηρούνται οικονομικά

Η Cara εργάζεται ως δημιουργός περιεχομένου. «Επειδή είμαι content creator, έχω πολλαπλές ροές εισοδήματος, και αυτό μας έχει βοηθήσει πολύ. Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι ότι είμαστε μια νέα οικογένεια με χρέη. Δεν ήρθαμε εδώ με κάποια κληρονομιά ή περιουσία. Πολλοί μετανάστες και ψηφιακοί νομάδες έχουν πουλήσει τα σπίτια τους και ζουν με τις αποταμιεύσεις τους. Αλλά εμείς; Είμαστε απλά δύο απένταροι millennials που βρήκαν έναν τρόπο να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα! Πουλήσαμε τα περισσότερα από τα έπιπλά μας και τα δύο μας αυτοκίνητα.

Χρησιμοποιήσαμε αυτά τα χρήματα για αποταμιεύσεις, και αυτό μας βοήθησε να προσαρμοστούμε στο να ζούμε με ένα εισόδημα. Προσπαθούμε πάντα να σκεφτόμαστε δημιουργικά, να βρίσκουμε τρόπους για να συνεχίσουμε να ζούμε στο εξωτερικό, να προσφέρουμε στην κόρη μας αυτές τις μοναδικές εμπειρίες, αλλά και να περνάμε περισσότερο χρόνο ως οικογένεια. Και αυτό αποδεικνύει ότι όλα είναι δυνατά».

Όπως υποστηρίζει, η ζωή εδώ είναι πολύ καλύτερη στον οικονομικό τομέα. «Το κόστος ζωής εδώ είναι σίγουρα πολύ διαφορετικό από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Βέβαια, εμείς ήρθαμε από μια πολύ ακριβή πόλη στις ΗΠΑ, οπότε αυτό έκανε τη διαφορά ακόμα μεγαλύτερη», εξηγεί. «Αν κάποιος προέρχεται από μια μικρότερη, πιο αγροτική περιοχή στις ΗΠΑ, ίσως να μη δει τόσο μεγάλη διαφορά. Αλλά αν μιλάμε για μεγάλες πόλεις... εκεί η διαφορά είναι τεράστια!». Στην Ελλάδα, το κόστος του ενοικίου είναι πολύ χαμηλότερο σε σύγκριση με τις αμερικανικές μεγαλουπόλεις.

Στον τομέα της Υγείας στις ΗΠΑ, η ασφάλεια είναι συνδεδεμένη με την εργασία σου. «Aυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι όλες οι ανάγκες σου σε θέματα υγείας καλύπτονται. Μπορεί να χρειαστεί να πληρώσεις ένα ποσό συμμετοχής (deductible) ύψους 6.000 δολαρίων πριν η ασφάλεια αρχίσει να καλύπτει τα ραντεβού σου, τις εξετάσεις αίματος ή οτιδήποτε άλλο. Οπότε, το να έχεις ασφάλεια δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είσαι καλυμμένος», περιγράφει η Cara. «Εδώ, στην Ελλάδα, με τη διεθνή ασφάλεια υγείας που έχουμε, πληρώνουμε πολύ λιγότερα, έχουμε πρόσβαση σε καλύτερης ποιότητας φροντίδα υγείας και είναι πολύ πιο προσιτή οικονομικά για εμάς».

Επίσης, στις ΗΠΑ, το αυτοκίνητο είναι απαραίτητο, οπότε μαζί του έρχονται το κόστος καυσίμων, συντήρησης και ασφάλειας. «Στην Ελλάδα, δεν έχουμε αυτοκίνητο – όλα είναι σε απόσταση περπατήματος. Αυτό μας εξοικονομεί εκατοντάδες δολάρια τον μήνα».

Η προσαρμογή στο ελληνικό κόστος ζωής ήταν εύκολη. Το να ζουν σαν ντόπιοι, τους βοηθά στο να εξοικονομούν αρκετά χρήματα. «Τα τρόφιμα είναι σίγουρα φθηνότερα εδώ, αλλά εξαρτάται από το πώς ζεις. Μπορείς να ξοδέψεις όσα θες, αλλά αν θέλεις να μειώσεις τα έξοδά σου, το μυστικό είναι να ακολουθήσεις τον τρόπο ζωής των ανθρώπων εδώ.

Αυτό μας έχει βοηθήσει απίστευτα, γιατί ήρθαμε στην Ελλάδα έχοντας ακόμα χρέη από τις ΗΠΑ. Αλλά εδώ, μπορούμε να τα αποπληρώσουμε πολύ πιο γρήγορα, απλά επειδή το κόστος ζωής μας είναι πιο διαχειρίσιμο σε σχέση με τις ΗΠΑ. Πλησιάζουμε στην αποπλήρωσή τους και αυτό είναι πραγματικά συναρπαστικό! Ζούμε καλά! Έχουμε το εισόδημά μας, πληρώνουμε το χρέος μας και ταυτόχρονα απολαμβάνουμε τη ζωή εδώ».

Η πρόκληση του να ζεις με ένα εισόδημα

Σήμερα, από τους δύο, εργάζεται μόνο η Cara. «Ο σύζυγός μου, στην Αμερική εργαζόταν ως διευθυντής εστιατορίου. Για να μπορέσουμε να κάνουμε αυτό το βήμα και να ζήσουμε στο εξωτερικό, έπρεπε να αφήσει τη δουλειά του. Ήταν κάτι που σκεφτήκαμε πολύ σοβαρά, γιατί έβγαζε πολύ καλά χρήματα στις ΗΠΑ. Τελικά, πήρε την απόφαση να αφήσει τη δουλειά του και τώρα είναι full-time μπαμπάς που μένει στο σπίτι. Αυτό ήταν μια τεράστια αλλαγή για εμάς. Στις ΗΠΑ, οι περισσότεροι ζουν με διπλό εισόδημα, γιατί διαφορετικά δεν μπορούν να επιβιώσουν. Έτσι, όταν η οικογένεια και οι φίλοι μας έμαθαν ότι θα βασιζόμασταν σε ένα μόνο εισόδημα, ανησύχησαν πολύ, όπως ανησύχησαν και όταν τους ανακοινώσαμε ότι θα φεύγαμε από τις ΗΠΑ».

Πλέον, όπως αναφέρει η Cara, μόλις οι οικογένειές τους είδαν πόσο ευημερούσαν εδώ, πόσο περισσότερο χρόνο περνούσαν μαζί και πόσο πιο ήρεμη και όμορφη ήταν η ζωή τους, άρχισαν να καταλαβαίνουν. Όποτε μπορούν πηγαίνουν να τους επισκεφθούν στις ΗΠΑ, ενώ κάποιοι από τους συγγενείς τους, έχουν ήδη καταφέρει να έρθουν να τους δουν στη Σύρο.

Από την πλευρά του, ο σύζυγός της, που στην αρχή ήταν διστακτικός, βρήκε εδώ την ισορροπία που έψαχνε. «Του άρεσε αμέσως η πιο αργή ροή της ζωής, ο ποιοτικός χρόνος που περνάμε μαζί και το γεγονός ότι περνάει χρόνο με την κόρη μας, στιγμές που δεν πρόκειται να επιστρέψουν».

Η ελληνική διατροφή - Μια θεραπεία για το σώμα και την ψυχή

Φυσικά, δεν θα μπορούσα να μην τη ρωτήσω για την ελληνική κουζίνα.

«Το φαγητό στην Ελλάδα είναι ένας από τους σημαντικότερους λόγους που επιλέξαμε να ζήσουμε εδώ» μου λέει με ενθουσιασμό. «Οι ντομάτες εδώ έχουν πραγματική γεύση! Στις ΗΠΑ, τα τρόφιμα έχουν τόσα πρόσθετα και συντηρητικά που όταν επιστρέφουμε εκεί, νιώθουμε φούσκωμα αμέσως. Η μεσογειακή διατροφή είναι γεμάτη από φρέσκα λαχανικά, ψάρια και γαλακτοκομικά που είναι απίστευτα φρέσκα. Νιώθουμε ότι τα σώματά μας επουλώνονται. Όχι μόνο τα σώματα μας αλλά και οι ψυχές μας».

Τι δουλειά ακριβώς κάνει η Cara;

Η Cara δίνει συμβουλές σε όσους θέλουν να μετακομίσουν στο εξωτερικό. Πρόκειται για πραγματική influencer, αφού το περιεχόμενο της επηρεάζει και βοηθά ουσιαστικά το κοινό της. «Βοηθάω ανθρώπους που ενδιαφέρονται να μετακομίσουν στην Ευρώπη, όχι απαραίτητα μόνο στην Ελλάδα. Πολλές γυναίκες από τις ΗΠΑ επικοινωνούν μαζί μου, επειδή ενδιαφέρονται να προσφέρουν στα παιδιά τους μια ασφαλέστερη ζωή.

Τα ζητήματα όπως οι σχολικές επιθέσεις, οι περιορισμοί στα δικαιώματα των γυναικών και η έλλειψη στήριξης για τις οικογένειες έχουν κάνει πολλές γυναίκες να νιώθουν ότι η μετακόμιση στο εξωτερικό δεν είναι απλά όνειρο – είναι ανάγκη. Ιδιαίτερα με τη νέα διοίκηση υπό τον Τραμπ, πολλές γυναίκες θεωρούν ότι πρέπει να βρουν μια εναλλακτική λύση για το μέλλον των οικογενειών τους».

Δίνοντας θάρρος σε άλλους να ακολουθήσουν τα όνειρά τους

«Νομίζω ότι ο λόγος που το περιεχόμενό μου έχει βοηθήσει τόσο κόσμο, είναι επειδή είμαι εντελώς ειλικρινής για την κατάστασή μας. Ήθελα να δείξω ότι αν μπορέσαμε εμείς, χωρίς περιουσία ή πλούτο, με χρέη και μικρό παιδί, τότε μπορείς κι εσύ.

Γνώρισα μια οικογένεια εδώ στη Σύρο, από τις ΗΠΑ, που είδε το περιεχόμενό μου πέρυσι. Αγόρασαν το βιβλίο μου για το πώς να μετακομίσεις στο εξωτερικό και σήμερα είναι εδώ, έχοντας κάνει αίτηση για τη βίζα τους στην Ελλάδα. Είναι τρελό να σκέφτομαι ότι πραγματικά επηρεάζω ζωές.

Γνωρίζοντας ότι βοηθάω γυναίκες, ειδικά διαφορετικών φυλετικών ομάδων, να φύγουν, να δημιουργήσουν ένα καλύτερο μέλλον και να προσφέρουν αυτές τις εμπειρίες στα παιδιά τους, είναι απλά... μαγικό. Αυτό είναι το κίνητρό μου, να βοηθώ γυναίκες να βρουν το σπίτι τους, εκεί όπου θα νιώθουν ασφάλεια, γαλήνη και ευτυχία.

Η Αμερική προσφέρει ευκαιρίες, αλλά με μεγάλο κόστος – ασφάλεια, ψυχική υγεία και ευημερία. Για πολλούς ανθρώπους, ειδικά για Αφροαμερικανούς, οι ΗΠΑ δεν είναι σπίτι. Οι πρόγονοί μας μεταφέρθηκαν εκεί ενάντια στη θέλησή τους. Για εμάς, είναι απλώς ένα μέρος όπου ζούμε λόγω συνθηκών, όχι επιλογής».

Mελλοντικά σχέδια

Στα σχέδιά της Cara και του Harley είναι να αποκτήσουν περισσότερα παιδιά. «Σίγουρα θέλουμε να αποκτήσουμε κι άλλα παιδιά. Γι’ αυτό ήταν τόσο σημαντικό για μένα να βρούμε ένα μέρος που να νιώθουμε σαν στο σπίτι μας, όπου θα έχουμε τη στήριξη της κοινότητας και πρόσβαση σε καλή υγειονομική περίθαλψη.

Στις ΗΠΑ, ειδικά για γυναίκες από διαφορετικές φυλετικές ομάδες, υπάρχει συχνά θέμα στην ποιότητα της ιατρικής φροντίδας. Πάντα με ανησυχούσε αν θα με αντιμετώπιζαν με την ίδια φροντίδα σε περίπτωση ανάγκης. Στην Ελλάδα, νιώθω ότι οι γιατροί είναι πιο προσεκτικοί και φροντίζουν πραγματικά τις ανάγκες σου. Ανυπομονώ για την επόμενη εμπειρία τοκετού εδώ, γιατί ξέρω ότι θα είναι πολύ πιο θετική και ασφαλής».

Για την Cara και την οικογένειά της, η Σύρος δεν είναι απλώς ένα όμορφο νησί. Είναι το νέο τους σπίτι, όπου βρήκαν μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Μπορεί να μιλάει γι' αυτό, με τον ίδιο ενθουσιασμό για ώρες.

Σταματήσαμε την κουβέντα μας λίγο πριν πάει για έναν περίπατο με την οικογένειά της. Φυσούσε, αλλά πλέον το έχουν συνηθίσει και δεν τους ενοχλεί μου είπε. Και μόνο το γεγονός ότι ζουν τόσο κοντά στη θάλασσα -ένα όνειρο που είχε από μικρή - τα ξεπερνά όλα. «Το ότι ξυπνάω κάθε πρωί και βλέπω το νερό από το μπαλκόνι μας... Θεέ μου, είναι πραγματικά απίστευτο. Νιώθω τόσο ευλογημένη», λέει χαμογελώντας.

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr