Η ταινία που αποτέλεσε την έμπνευση για το «Squid Game» - Επηρέασε επίσης το Fortnite και το Hunger Games

14:32 20/1/2025 - Πηγή: iEfimerida

To Squid Game μάς προσέφερε κάτι νέο βασισμένο σε μια παλιά συνταγή. Η «συνταγή» λέγεται «Battle Royale» και 25 χρόνια μετά την κυκλοφορία του ανήκει πλέον στο πάνθεον του ασιατικού σινεμά.

Σε λιγότερο από μια εβδομάδα (24 με 31 Δεκέμβρη του 2024), η δεύτερη σεζόν του Squid Game προβλήθηκε σχεδόν 70 εκατομμύρια φορές και έγινε η πιο δημοφιλής σειρά του Netflix σε 92 χώρες.

Μέρος της επιτυχίας του Squid Gameείναι ότι

κάνει κάτι νέο με μια δοκιμασμένη συνταγή, μια συνταγή η οποία έγινε δημοφιλής από το Battle Royale.

Αρχικά, το Battle Royale ήταν ένα μυθιστόρημα του 1999 από τον Ιάπωνα Koushun Takami που αργότερα μετατράπηκε σε manga και δύο ταινίες. Το θέμα της; Μαθητές γυμνασίου που αναγκάζονται να σκοτώσουν ο ένας τον άλλον, αναγκασμένοι από μια φασιστική κυβέρνηση.

Ο δημιουργός του Squid Game, ο Νοτιοκορεάτης Hwang Dong-hyuk, παραδέχεται ανοιχτά ότι εμπνεύστηκε την σειρά από το Battle Royale.

Μεγάλη επιτυχία στην Ασία, καλτ αριστούργημα 25 χρόνια μετά

Η ιαπωνική κλασική καλτ ταινία Battle Royale έγινε παγκόσμια επιτυχία πριν από 25 χρόνια, το 2000, καθώς ενέπνευσε ταινίες, βιντεοπαιχνίδια και καθιέρωσε το δικό της είδος σινεμά, γνωστό και ως «deathmatch».

Από το PUBG μέχρι το Fortnite, το The Hunger Games, ακόμα και το Squid Game, το αποτύπωμα που έχει αφήσει το Βattle Royale είναι ανυπολόγιστο. Μια ταινία που ακολουθεί μια τάξη μαθητών γυμνασίου που συμμετέχουν σε ένα βίαιο παιχνίδι, αναγκάζοντάς τους να δολοφονήσουν τους φίλους τους για να σώσουν τη δική τους.

Η υπόθεση

Μια μεγάλη κυβερνητική υπηρεσία που λειτουργεί κάπως σαν δικτατορία επιλέγει τυχαία μια τάξη μαθητών γυμνασίου για το λεγόμενο «Πρόγραμμα», το οποίο συμπεριλαμβάνει μια αδίστακτη και αιματηρή μάχη σε ένα ερημονήσι που θα έχει μόνο έναν μαθητή ως νικητή.

Κάθε μαθητής εφοδιάζεται με ένα τυχαίο όπλο, ωστόσο, την ίδια στιγμή κάθε μαθητής έχει ένα μεταλλικό κολάρο στο λαιμό του. Παρέχει στην υπηρεσία μια συνεχή θέση GPS και είναι έτοιμο να εκραγεί αν υπάρξει έστω και η παραμικρή απόπειρα παραβίασης των κανόνων του παιχνιδιού.

Κορίτσια και αγόρια με εντελώς διαφορετικό κοινωνικό υπόβαθρο και προσωπικότητα πρέπει να αντιμετωπίσουν αυτό το ζοφερό πεπρωμένο. Όλα αυτά προκειμένου να διαφυλάξουν τη ζωή τους. Θα πρέπει να πολεμήσουν με τους συμμαθητές τους μέχρι θανάτου -κυριολεκτικά.

Η γέννηση του Battle Royale

Μερικές από τις μεγαλύτερες ιστορίες έχουν ξεκινήσει με ένα όνειρο (ή έναν εφιάλτη). Π.χ. ο Τζέιμς Κάμερον σκέφτηκε την ιδέα για τον Εξολοθρευτή ενώ έβλεπε έναν εφιάλτη στη Ρώμη το 1981. Η ιδέα για το Battle Royale προήλθε και αυτή από ένα όνειρο.

Ο συγγραφέας είπε ότι μια νύχτα που δεν αισθανόταν καλά, είδε ένα όνειρο με τον δάσκαλο-ήρωα της ταινίας, τον Kinpachi Sakamoto [στην κινηματογραφική του εκδοχή ο καθηγητής μετονομάστηκε σε «Kitano» μετά την ανάληψη του ρόλου από τον σπουδαίο Takeshi Kitano], να χαμογελά απειλητικά και να λέει στους μαθητές του: «Θα σκοτωθείτε όλοι μεταξύ σας».

Αυτονόητες, είναι, ασφαλώς και οι επιρροές του Ιάπωνα συγγραφέα από ένα μνημειώδς έργο της λογοτεχνίας του 20ου αιώνα: το βιβλίο «Ο άρχοντας των μυγών» (Αγγλικά: Lord of the Flies), το αλληγορικό μυθιστόρημα του Βρετανού πεζογράφου Ουίλιαμ Γκόλντινγκ, το οποίο εκδόθηκε το 1954.

Το έργο περιγράφει την προσπάθεια μιας ομάδας αγοριών να επιβιώσουν και να αυτοκυβερνηθούν σε ένα ακατοίκητο νησί όπου έχουν παγιδευτεί. Μέσα από αυτή την εμφανισιακά νεανική περιπέτεια, ο συγγραφέας αγγίζει θέματα όπως η σύγκρουση της ομαδικής σκέψης με την ατομικότητα, η διαφορά μεταξύ ορθολογικών και συναισθηματικών αντιδράσεων, και η συνεχής αμφιταλάντευση του ανθρώπου ανάμεσα στο καλό και στο κακό.Ο άρχοντας των μυγών μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο (1963, 1975, 1990), στο θέατρο και στο ραδιόφωνο.

Από την πάλη στον δυστοπικό τρόμο

Το Battle Royale είναι σπουδαίο γιατί εσύ ως θεατής πρέπει να παρακολουθήσεις 42 εφήβους να ζουν για μερικές ημέρες σε μια αδύνατη (και αδιανόητη) κατάσταση. Πολλοί δεν θέλουν να σκοτώσουν τον φίλο ή συμμαθητή τους, αλλά αναγκάζονται από τους κανόνες του προγράμματος Battle Experiment No. 68. Ακόμα και όσοι καταφέρνουν να αποφύγουν να πάρουν ενεργό μέρος στη σφαγή σχηματίζοντας συμμαχίες, απλώς καθυστερούν το αναπόφευκτο.

Και καθώς στο τέλος μόνο ένας μπορεί να επιζήσει, πράγμα που σημαίνει ότι καμία φιλία ή ρομαντική σχέση δεν μπορεί να επιβιώσει από το πρόγραμμα. Πρόκειται για μια στοιχειωτική ιδέα, την οποία ο συγγραφέας πήρε από την επαγγελματική πάλη, καθώς στους αγώνες αυτούς στην Ιαπωνία, όπως γράφει ο συγγραφέας, «μπορείτε να συνεργαστείτε με παίκτες που ήταν κάποτε εχθροί σας. Αλλά τη στιγμή που νομίζεις ότι συνεργάζεσαι για να ξεφορτωθείς κάποιον άλλο, αυτός ο ύπουλος φίλος μπορεί ξαφνικά να σε προδώσει και να σε νικήσει».

Eμπνευσμένη από μια αληθινή ιστορία

Το Battle Royale μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον σκηνοθέτη Kinji Fukasaku (1930-2003) και τον γιό του, τον σεναριογράφο Kenta Fukasaku (1972-), με τον πρώτο να εμπλουτίζει την παραγωγή με πολλές προσωπικές του εμπειρίες.

Στο συνοδευτικό βιβλίο του 2000 Battle Royale Insider, ο σκηνοθέτης Fukasaku αναφέρει: «Όταν διάβασα την πρωτότυπη ιστορία, ένιωσα ότι έπρεπε να κάνω μια σοβαρή ταινία για ανθρώπους που πεθαίνουν, καθώς μου θύμισε τις δικές μου εμπειρίες στην έκτη δημοτικού».

Πράγματι, ο Fukasaku επιστρατεύτηκε για να εργαστεί σε ένα εργοστάσιο πυρομαχικών κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όπου επέζησε από μια αεροπορική επιδρομή που είχε ως αποτέλεσμα πολλά θύματα, τα οποία ο ίδιος και οι φίλοι του έπρεπε να βοηθήσουν να καθαριστούν. «Καθώς σήκωνα κομμένα χέρια και πόδια», θυμάται, «συνειδητοποίησα κάτι: ότι οι ενήλικες δεν μπορούν ποτέ τους να είναι αξιόπιστοι».

Eίναι μια συναρπαστική και προκλητική ταινία, που συνδυάζει αριστοτεχνικά τον τρόμο επιβίωσης με το κοινωνικό σχόλιο. Η εξερεύνηση της ηθικής και των μέτρων που παίρνουν οι άνθρωποι για να επιβιώσουν προσφέρει μια στοιχειωτική και αξέχαστη κινηματογραφική εμπειρία.

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr