Καλή χρονιά, φρέσκα μυαλά- όχι ως ευχή, αλλά ως στόχος....

Άκουγα το πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του πρωθυπουργού κι' αναλογιζόμουν αν τα όσα θετικά (απολογιστικά για το '13 και προϋπολογιστικά για το '14) ανέφερε, μπορούν να στάξουν κάποιες στάλες αισιοδοξίας στις "ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες..." μας. Και την ίδια στιγμή, διερωτήθηκα αν κι' εμείς οι ίδιοι είμαστε έτοιμοι και διαθέσιμοι να ενδώσουμε στην -όποια- ελπίδα και αισιοδοξία, μήπως δηλαδή (σαν τους εξαρτημένους από θανατηφόρες ουσίες) αντιλαμβανόμαστε μεν που αφήνουμε να μας οδηγεί η απελπισία, η απόγνωση, ο θυμός και ο φόβος, αλλά αφηνόμαστε ηδονικά και ανήμποροι στην καταστροφική περιδίνηση... Σπεύδουμε ν' αρνηθούμε και ν' ακυρώσουμε την όποια θετική (έστω υπό την έννοια της μη αρνητικής...) εξέλιξη, λες και μας θρέφει η μιζέρια και το σκοτάδι γύρω μας, λες και φοβόμαστε να επιτρέψουμε και στην πιο μικρή αχτίδα ν' αχνοφωτίσει κάποιο πιο βατό μονοπάτι...

Keywords
Τυχαία Θέματα