Καρκίνος του ήπατος: Διάγνωση και αντιμετώπιση

13:57 27/11/2024 - Πηγή: iEfimerida

Το ήπαρ, ή συκώτι, είναι ένα μεγάλο συμπαγές όργανο που βρίσκεται στο πάνω δεξιά τμήμα της κοιλιάς, ακριβώς κάτω από το διάφραγμα και στα δεξιά του στομάχου, και διαδραματίζει πολλές και σημαντικές λειτουργίες.

Ζυγίζειπερίπου 3 κιλά στους ενήλικες και ηλειτουργία του είναι να αποθηκεύει ταθρεπτικά συστατικά από τα τρόφιμα,μετατρέποντάς τα σε ενέργεια όταν αυτήχρειάζεται. Επιπλέον, παράγει χολή, έναυγρό που συνδράμει στην πέψη των τροφών,ενώ διασπά επιβλαβείς ουσίες, επιτρέπονταςστο σώμα να τις εκκρίνει μέσω των ούρωνή των κοπράνων.

Τιείναι το ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα;

Τοηπατοκυτταρικόκαρκίνωμα,

ήαλλιώς ηπάτωμα, αποτελεί τον συχνότεροπρωτοπαθή κακοήθη όγκο του ήπατος στουςενήλικες. Αυτός ο όγκος αποτελείται απόηπατοκύτταρα και πολύ συχνά οι ασθενείςπου πάσχουν από αυτόν έχουν ήδη κίρρωσηή ηπατίτιδα Β.

Άλλοισπανιότεροι τύποι καρκίνου περιλαμβάνουν:

Ινωδοφυλλικόκαρκίνωμα:Ένας σπάνιος τύπος HCC που συνήθωςαναπτύσσεται σε άτομα νεαρής ηλικίαςΧολαγγειοκαρκίνωμα:Καρκίνος που ξεκινά στους χοληφόρουςπόρους του ήπατοςΑγγειοσάρκωμα:Καρκίνος που αναπτύσσεται στα αιμοφόρααγγεία εντός του ήπατοςΗπατοβλάστωμα:Ένας πολύ σπάνιος καρκίνος του ήπατοςπου συνήθως προσβάλλει μικρά παιδιάΠόσοσυχνός είναι ο καρκίνος του ήπατος καισε τι οφείλεται;

«Οκαρκίνος του ήπατος αποτελεί τον πέμπτοπιο συχνό καρκίνο στους άνδρες και τονέβδομο πιο συχνό καρκίνο στις γυναίκες.Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο ΟργανισμόΥγείας, αποτελεί επίσης τη δεύτερη κύριααιτία θανάτου από καρκίνο, μετά τονκαρκίνο του πνεύμονα. Η συχνότηταεμφάνισής του παρουσιάζει αυξανόμενητάση, σε Ευρώπη και Αμερική, με πιθανήσύνδεση αυτής της αύξησης με την ηπατίτιδαC (HCV) και τη μετανάστευση. Η πάθησηπαρουσιάζεται συχνότερα στους άνδρες,σε αναλογία 4/1 σε σχέση με τις γυναίκες.

Το95% των ασθενών με καρκίνο του ήπατοςείναι μεταξύ 45 και 60 ετών, αλλά παρατηρείταιεπίσης μια τάση αύξησης των περιστατικώνσε πιο νεαρές ηλικίες, κυρίως μεταξύ 30και 35 ετών», επισημαίνει οκ. Δημήτριος Δαυίδης Διευθυντής Χειρουργόςστο MetropolitanHospital.

Ποιαείναι τα συμπτώματα του ηπατοκυτταρικούκαρκινώματος;

Σταπρώιμα στάδια, το ηπατοκυτταρικόκαρκίνωμα δεν εμφανίζει συμπτώματα,και συχνά, κατά τη διάγνωση, έχει ήδηφτάσει σε προχωρημένο στάδιο. Ορισμένααπό τα συμπτώματα που ενδέχεται ναπαρουσιάσει περιλαμβάνουν:

Απώλεια βάρουςΚαταβολήΤοπικός πόνοςΊκτεροςΣυμπτώματα κίρρωσηςΑίσθημα βάρουςΠυρετόςΑσκίτηςΠοιοιείναι οι παράγοντες κινδύνου για εμφάνισηηπατοκυτταρικού καρκινώματος;

«Ταστοιχεία που αυξάνουν τον κίνδυνοανάπτυξης ηπατοκυτταρικού καρκίνουπεριλαμβάνουν παράγοντες όπως ηκατανάλωση αλκοόλ, η ηπατίτιδα Β καιάλλους. Ένα υψηλό ποσοστό των ασθενώνμε ηπατοκυτταρικό καρκίνο εμφανίζεικίρρωση (70%), η οποία ενδέχεται να συνδέεταιμε διάφορους παράγοντες κινδύνου όπως:

Λοίμωξη από τουςιούς της ηπατίτιδας, ιδίως τις ηπατίτιδεςΒ και C, καθώς οι ασθενείς με ηπατίτιδαΒ παρουσιάζουν ποσοστό 25% καρκίνου τουήπατος, ενώ οι φορείς της ηπατίτιδας Βέχουν ποσοστό 10%. Στην Ευρώπη, το 80% τωνηπατοκυτταρικών νεοπλασιών συνδέονταιμε την ηπατίτιδα C.Κίρρωση του ήπατος,καθώς οι ασθενείς παρουσιάζουν αυξημένοκίνδυνο εμφάνισης κατά 65%.Υπερβολική κατανάλωσηαλκοόλ (αλκοολισμός), ο οποίος προκαλείχρόνια φλεγμονή στο ήπαρ και τελικάηπατική κίρρωση.Καρκινογόνες ουσίεςόπως οι αφλατοξίνες, που παράγονταιαπό μύκητες και σχετίζονται με τηνκατανάλωση ξηρών φρούτων, ξηρών καρπών,μπαχαρικών, σιτηρών και άλλων.Αναβολικές ορμόνες,που στοχεύουν στην αύξηση της μυϊκήςμάζας.

Επιπλέον,παράγοντες που σχετίζονται με τονκαρκίνο του ήπατος περιλαμβάνουν τηλιπώδη διήθηση του ήπατος, τη νοσογόνοπαχυσαρκία, τον σακχαρώδη διαβήτη τύπουΙΙ, καθώς και ορισμένες κληρονομικέςμεταβολικές ασθένειες όπως η αιμοχρωμάτωση,η νόσος του Wilson και η ανεπάρκειαα1-αντιθρυψίνης. Είναι σημαντικό νασημειωθεί ότι, αντίθετα με άλλεςνεοπλασματικές ασθένειες, όπως ο καρκίνοςτου μαστού, δεν υπάρχει κληρονομικήπροδιάθεση για την εμφάνιση του ηπατικούκαρκίνου», τονίζει.

Υπάρχουνπροληπτικές εξετάσεις που μπορώ νακάνω;

Κάθεάτομο που ανήκει στην ομάδα υψηλούκινδύνου, παρουσιάζοντας χρόνια ή ενεργόηπατίτιδα Β και C, κίρρωση του ήπατος ήκάνει αλόγιστη κατάχρηση αλκοόλ (ακόμακαι αν δεν πάσχει από αλκοολισμό), πρέπεινα υποβάλλεται σε τακτικούς προληπτικούςελέγχους. Αυτοί οι έλεγχοι περιλαμβάνουν:

Κλινική εξέτασηαπό ειδικό γιατρό.Γενική αιματολογικήεξέταση.Βιοχημικός έλεγχοςτου ήπατος(SGOT, SGPT, ALP, γ-GT).Καρκινικός δείκτηςAFP (άλφαεμβρυική πρωτεΐνη).Απεικονιστικόςέλεγχος του ήπατος:Το υπερηχογράφημα του ήπατος, ιδίωςόταν συνδυάζεται με Doppler, αποτελεί τηνπροτιμώμενη μέθοδο απεικόνισης τουήπατος. Αυτός ο έλεγχος αξιολογεί τυχόνπαρουσία όγκων, ενώ παράλληλα επιτρέπειτην παρακολούθηση καλοήθων παθήσεωντου ήπατος, όπως αιμαγγειώματα, κύστες,λιπώδη διήθηση κ.ά.Βιοψία:Ο γιατρός ενδέχεται να απαιτήσει ναγίνει βιοψία από το ήπαρ σας. Κατά τηδιαδικασία αυτή, θα ληφθούν δείγματαιστού από το ήπαρ προκειμένου ναανιχνευθούν καρκινικά κύτταρα. Παρ'όλα αυτά, συνήθως δεν είναι απαραίτητηη βιοψία, καθώς οι γιατροί μπορούν συχνάνα κάνουν διάγνωση για το ηπατοκυτταρικόκαρκίνωμα μόνο με βάση απεικονιστικέςεξετάσεις. Σε περίπτωση που απαιτείταιβιοψία, αυτή μπορεί να πραγματοποιηθείείτε με διαδερμική βιοψία είτε μεελάχιστα επεμβατική χειρουργικήπαρέμβαση (λαπαροσκόπηση).Πώςαντιμετωπίζεται ο καρκίνος του ήπατος;

Ογιατρός ενδέχεται να ζητήσει τη διεξαγωγήβιοψίας από το ήπαρ σας, όπως αναφέρθηκεκαι προηγουμένως, κατά τη διάρκεια τηςοποίας θα συλλεχθούν δείγματα ιστούαπό το ήπαρ προκειμένου να ανιχνευθούνενδεχόμενα καρκινικά κύτταρα.

Μόλιςγίνει η διάγνωση, η θεραπευτικήαντιμετώπιση εξατομικεύεται,λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικάκάθε ασθενούς, όπως η λειτουργικήικανότητα του ήπατος, η σταδιοποίησητου όγκου, αλλά και η ηλικία και η κλινικήκατάσταση.

Μπορείνα πραγματοποιηθεί επέμβαση στο ήπαρ;

«Ηδιαδικασία της ηπατεκτομής αναγνωρίζεταιως η καλύτερη θεραπεία για τον ηπατικόκαρκίνο, με την προϋπόθεση ότι οι ασθενείςπληρούν τα κατάλληλα κριτήρια για τηχειρουργική επέμβαση. Το μέγεθος και ηθέση του όγκου καθορίζουν τον τύπο τηςηπατεκτομής που θα εφαρμοστεί, με στόχοτην επίτευξη ιστολογικά αρνητικώνορίων. Η ηπατεκτομή στοχεύει στηναφαίρεση του ηπατικού όγκου, καθώς καιτων γύρω περιοχών που ενδέχεται ναπαρουσιάσουν ενδοηπατικές μεταστάσειςμέσω της πυλαίας φλέβας. Σε περιπτώσειςπου αυτό δεν είναι δυνατό (λόγω αφαίρεσηςμεγάλου ηπατικού παρεγχύματος), προτιμάταιη εκτομή του όγκου εντός υγιών ορίων,τουλάχιστον 1 εκατοστού.

Κάθεπροσέγγιση ηπατεκτομής πρέπει νασχεδιάζεται με προσοχή, έτσι ώστε τοπαρέγχυμα που παραμένει να είναι επαρκές.Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι τομεγαλύτερο ποσοστό των μετεγχειρητικώνεπιπλοκών, ιδίως σε ασθενείς με κίρρωση,συνδέεται με τη μετεγχειρητική ηπατικήανεπάρκεια. Κατά τη διαδικασία τηςτμηματεκτομής (segmentectomy), χάνεται ποσοστόπερίπου 10% - 15% του ηπατικού παρεγχύματος,ενώ στην αριστερή ηπατεκτομή χάνεταιπερίπου 65% και στη δεξιά ηπατεκτομήχάνεται περίπου 80% - 85%», εξηγεί ο ειδικός.

Γιατους ασθενείς που δεν μπορούν ναπραγματοποιήσουν ηπατεκτομή, υπάρχουνάλλες μέθοδοι θεραπείας;

Σεπεριπτώσεις όπου η χειρουργική εξαγωγήτου ηπατικού όγκου δεν είναι εφικτή,χρησιμοποιούνται εναλλακτικές, λιγότεροεπεμβατικές μέθοδοι, όπως:

Θερμική καταστροφήμε ραδιοκύματα (RF Ablation):

Ημέθοδος RFA βασίζεται στη χρήσηραδιοκυμάτων, με τα οποία επικεντρώνεταιυψηλή θερμική ενέργεια απευθείας στονηπατικό όγκο. Είναι κατάλληλη για όγκους