Ο άνθρωπος που κατάφερε να εγχειρήσει τον εαυτό του - Χωρίς αναισθητικό, μια συγκλονιστική ιστορία

08:27 26/12/2024 - Πηγή: iEfimerida

Πριν 60 και κάτι χρόνια, ο Λεοντίντ Ρογκόζοβ πέτυχε κάτι που φαινόταν εξαρχής (ιατρικώς) ακατόρθωτο: να εγχειρήσει τον εαυτό του χωρίς αναισθητικό.

Το πρωί της 29ης Απριλίου του 1961, ο 27χρονος ρώσος γιατρός Λεονίντ Ρογκόζοβ παρουσίασε μια γενική αδυναμία σε όλο του το σώμα, ναυτία και μέτριο πυρετό και αργότερα πόνο στο κάτω δεξί τμήμα της κοιλιάς. Όλα τα πιθανά μέτρα συντηρητικής θεραπείας δεν βοήθησαν. Μέχρι τις 30 Απριλίου έγιναν εμφανή τα σημάδια τοπικής περιτονίτιδας και η κατάστασή του επιδεινώθηκε σημαντικά μέχρι το βράδυ. Όλα αυτά θα αντιμετωπίζονταν με φυσιολογικό τρόπο, αν

ο Ρογκόζοβ δεν βρισκόταν στις εσχατιές της Ανταρκτικής.

Το Mirny, ο πλησιέστερος σοβιετικός ερευνητικός σταθμός, απείχε πάνω από 1.600 χιλιόμετρα από τον ερευνητικό σταθμό Novolazarevskaya όπου βρισκόταν ο Λεονίντ. Οι ερευνητικοί σταθμοί άλλων χωρών δεν διέθεταν αεροσκάφος. Οι σοβαρές συνθήκες χιονοθύελλας εμπόδιζαν σε κάθε περίπτωση την προσγείωση των αεροσκαφών. Η κατάσταση ήταν «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα». Ήταν τυχερός ωστόσο μέσα στην ατυχία του, γιατί ήταν ένας ικανότατος γιατρός. Και συνειδητοποίησε ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να εκτελέσει ο ίδιος την επέμβαση. Στον εαυτό του. Μάλιστα αρνήθηκε να του χορηγηθεί ένα μικρό αναισθητικό με την λογική ότι δεν θα είχε καθαρό μυαλό να κάνει την επέμβαση. Οπότε προτιμήθηκε μόνο ένα τοπικό αναισθητικό στην κοιλιακή του χώρα.

Το ιατρικώς ακατόρθωτο τόλμημα

Η επέμβαση ξεκίνησε στις 02:00 τοπική ώρα της 1ης Μαΐου με τη βοήθεια ενός οδηγού και ενός μετεωρολόγου, οι οποίοι παρείχαν όργανα και κρατούσαν έναν καθρέφτη για να παρατηρούν περιοχές που δεν ήταν άμεσα ορατές, ενώ ο Ρογκόζοβ βρισκόταν σε ημικαθιστή θέση, μισογυρισμένος στην αριστερή πλευρά του. Για την τοπική αναισθησία του κοιλιακού τοιχώματος χρησιμοποιήθηκε ένα διάλυμα νοβοκαΐνης 0,5%. Ο Rogozov πραγματοποίησε μια τομή 10-12 εκατοστών στο κοιλιακό τοίχωμα και κατά τη διάνοιξη του περιτοναίου τραυμάτισε κατά λάθος το τυφλό έντερο και χρειάστηκε να το συρράψει εκείνη την στιγμή -οποία ψυχραιμία!

Στη συνέχεια προχώρησε στην αποκάλυψη της σκωληκοειδούς απόφυσης. Σύμφωνα με την έκθεσή του, η σκωληκοειδής απόφυση βρέθηκε να έχει μια σκούρα κηλίδα στη βάση της και ο Ρογκόζοβ εκτίμησε ότι θα είχε σκάσει μέσα σε μια ημέρα. Η σκωληκοειδής απόφυση αφαιρέθηκε και αντιβιοτικά εφαρμόστηκαν απευθείας στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Η γενική αδυναμία και η ναυτία εμφανίστηκαν περίπου 30-40 λεπτά μετά την έναρξη της επέμβασης, με αποτέλεσμα να απαιτούνται επανειλημμένα μικρές παύσεις για ξεκούραση στη συνέχεια. Περίπου στις 04:00 τα ξημερώματα η επέμβαση ολοκληρώθηκε.

Μετά την επέμβαση σημειώθηκε σταδιακή βελτίωση των σημείων της περιτονίτιδας και της γενικής κατάστασης του 27χρονου γιατρού. Η θερμοκρασία του σώματος επανήλθε στο φυσιολογικό μετά από πέντε ημέρες και τα ράμματα αφαιρέθηκαν επτά ημέρες μετά την επέμβαση. Επανήλθε στα κανονικά του καθήκοντα σε περίπου δύο εβδομάδες.

Ο σπουδαίος γιατρός Ρογκόζοβ

Ο Leonid Ivanovich Rogozov ήταν σοβιετικός γιατρός που συμμετείχε στην έκτη σοβιετική αποστολή στην Ανταρκτική το 1960-1961. Ήταν ο μόνος γιατρός που υπηρετούσε στο σταθμό Novolazarevskaya.

Ο Rogozov γεννήθηκε το 1934 στο σταθμό Dauriya της περιφέρειας Chita, ένα απομακρυσμένο χωριό της Ανατολικής Σιβηρίας, μόλις 17 χλμ. από τα σοβιετικά σύνορα με τη Μογγολία και την Κίνα, κοντά στο Manzhouli. Ο πατέρας του σκοτώθηκε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο το 1943.

Το 1953 ολοκλήρωσε τις σπουδές του σε ένα σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο Μινούσινσκ της περιφέρειας Κρασνογιάρσκ και έγινε δεκτός στο Παιδιατρικό Ιατρικό Ινστιτούτο του Λένινγκραντ (σήμερα Αγία Πετρούπολη). Αφού αποφοίτησε το 1959 ως γενικός ιατρός, ξεκίνησε κλινική εκπαίδευση για να ειδικευτεί στη χειρουργική. Τον Σεπτέμβριο του 1960, σε ηλικία 26 ετών, διέκοψε την εκπαίδευσή του και συμμετείχε στην έκτη σοβιετική αποστολή στην Ανταρκτική ως γιατρός.

Από τον Σεπτέμβριο του 1960 έως τον Οκτώβριο του 1962, ο Rogozov εργάστηκε στην Ανταρκτική, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου του ως ο μοναδικός γιατρός σε μια ομάδα δεκατριών ερευνητών στον σταθμό Novolazarevskaya, ο οποίος ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 1961.

Η αυτοχειρουργική του αιχμαλώτισε τη φαντασία του σοβιετικού κοινού εκείνη την εποχή. Το 1961 του απονεμήθηκε το Τάγμα του Κόκκινου Λάβαρου της Εργασίας.

Τον Οκτώβριο του 1962 ο Rogozov επέστρεψε στο Λένινγκραντ και άρχισε να εργάζεται για την απόκτηση διδακτορικού διπλώματος στην alma mater του. Τον Σεπτέμβριο του 1966 ολοκλήρωσε τη διδακτορική διατριβή του με τίτλο «Εκτομή του οισοφάγου για τη θεραπεία του καρκίνου του οισοφάγου». Αργότερα εργάστηκε ως γιατρός σε διάφορα νοσοκομεία της Αγίας Πετρούπολης. Από το 1986 έως το 2000 διετέλεσε επικεφαλής του χειρουργικού τμήματος του Ερευνητικού Ινστιτούτου Φυματιώδους Πνευμονολογίας της Αγίας Πετρούπολης.

Ο Rogozov πέθανε το 2000, σε ηλικία 66 ετών, στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, από καρκίνο του πνεύμονα.

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr