Ο θρίαμβος Τραμπ θα ξυπνήσει την Ευρώπη;

17:57 6/11/2024 - Πηγή: iEfimerida

Παρά τις μυστικές γονυκλισίες και προσευχές της μεγάλης πλειοψηφίας των χωρών της Ευρώπης, ο Τραμπ επανεξελέγη σε ένα ιστορικό come back στην πολιτική ιστορία των ΗΠΑ.

Και ο κόσμος κρατάει την αναπνοή του για την επαύριο της επίσημης αναλήψεως των καθηκόντων του, τον Γενάρη του 2025…

Ο ψυχισμός του ανδρός, η ιδιοσυγκρασία του, οι εμμονή του στο άνευ προϋποθέσεων και δικλείδων ασφαλείας όραμά του «Να γίνει η Αμερική Μεγάλη Ξανά!»(λες και έπαψε ποτέ να είναι η μεγάλη Υπερδύναμη…) και ορισμένες σελίδες

του απολογισμού της προηγούμενης θητείας, αλλά κυρίως ο πραξικοπηματικός , τραμπούκικος τρόπος με τον οποίον επιχείρησε να ακυρώσει ως αποτέλεσμα καλπονοθείας τα αποτελέσματα των εκλογών του 2020, δικαιολογούν όλες τις επιφυλάξεις και τους φόβους που πιθανόν συνεπάγεται η επανεκλογή του…

Ιδίως επειδή αυτή την φορά, έχοντας εξασφαλίσει παράλληλα και τον ρεπουμπλικανικό έλεγχο στο Κογκρέσο (Βουλή και Γερουσία) τυπικά, τουλάχιστον, δεν υπάρχουν τα «θεσμικά αντίβαρα», οι ασφαλιστικές δικλείδες να τον επαναφέρουν στην τάξη και τον ορθολογισμό, σε περίπτωση που το ανεξέλεγκτο θυμικό του τον οδηγήσει σε επικίνδυνους αυτοσχεδιασμούς και ψυχώσεις…

Σ’ αυτό το ζοφερό σκηνικό, η Ευρώπη φαίνεται να απειλείται περισσότερο. Ο Τραμπ έχει καταστήσει σαφέστατο ότι οι ΗΠΑ δεν θα εξακολουθήσουν να συνιστούν τον «προστάτη» της Ευρώπης στρατιωτικά αλλά και οικονομικά. Έχει διακηρύξει ότι σκοπεύει να αποδυναμώσει το ΝΑΤΟ που στηρίζεται και χρηματοδοτείται κατά κύριο λόγο από την Ουάσινγκτον. Και ότι βασικός άξονας της οικονομικής πολιτικής του θα είναι η επιβολή προστατευτικών δασμών σε εισαγωγές ξένων προϊόντων ( η ΕΕ κατέχει το μεγαλύτερο ποσοστό ,των αμερικανικών εισαγωγών…) όχι μόνο ευρωπαϊκών αλλά και ασιατικών. Να θυμηθούμε, εν προκειμένω, ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο κυρίως οι ευρωπαϊκές χώρες , με ηγέτιδες την Γερμανία και την Γαλλία ευθύνονται για την εκτόξευση της κινεζικής βιομηχανικής παραγωγής, με την «μεταφορά» ευρωπαϊκής τεχνολογίας και τεχνογνωσίας στην Κίνα, που τους… γύρισε μπούμερανγκ όταν τα ανταγωνιστικά κινεζικά προϊόντα, με τις υποπολλαπλάσιες τιμές τους., κατέκλυσαν την Δύση…

Με τον Τράμπ, πάλι στα πράγματα, η Ευρώπη θα αναγκασθεί να αναπτύξει την δική της αμυντική στρατιωτική ισχύ, (κατ’ ελάχιστο να πληρώνει… κανονικά το τίμημα της συμμετοχής της στο ΝΑΤΟ, που το’ χει φορτώσει στον κόκορα!), και να εκσυγχρονίσει την παραγωγική της μηχανή, ώστε να μην χρειάζεται να εισάγει από τρίτες χώρες, των ΗΠΑ συμπεριλαμβανομένων.

Θα πρέπει να προσαρμοσθεί σε μια νέα πραγματικότητα, στην οποία ο… «Μπάρμπα Σαμ» θα είναι λιγότερο, έως καθόλου, γαλαντόμος , καλοκάγαθος και εύχαρις θείος. Μπορεί (και μακάρι…) ο Τράμπ πάλι στον θρόνο, να ταρακουνήσει , έστω και οδυνηρά για ένα διάστημα, την Ευρώπη, να την ξυπνήσει από την αποχαυνωτική Νιρβάνα στην οποία έχει περιπέσει για χρόνια, «βέβαιη» ότι άλλοι και με δικά τους χρήματα θα κάνουν την βαριά δουλειά για λογαριασμό της. Και αυτή ηδονικά θα επαναπαύεται στα πολιτισμικά κλέη του παρελθόντος της, θα ακκίζεται με την παράδοσή της, και ως αριστοκράτισσα μεγαλοκυρία θα εισπράττει τον θαυμασμό και τον σεβασμό που δικαιούται…

Ο Κόσμος, αλλάζει ραγδαία. Και αυτή την επιστροφή της στην πραγματικότητα όφειλε η Ευρώπη να την έχει μεθοδεύσει και επιδιώξει, πριν βρεθεί προ τετελεσμένων-άσχετα με το ποιος «έπαιζε» τον ρόλο του Μπάρμπα Σαμ και την θώπευε καθησυχαστικά. Δεν το έκανε. Θα εξαναγκασθεί τώρα να το επιχειρήσει εσπευσμένα, εν πολλοίς χωρίς χρόνο για σχεδιασμούς, κάτω από δύσκολες διεθνείς συγκυρίες, και -δυστυχώς- με ελλειμματικούς ηγέτες κι ατροφική ηγεσία της ΕΕ.

Βρισκόμαστε στην αρχή της εποχής (πάλι) των «μεγάλων αυτοκρατοριών»-ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Ινδία εν εξελίξει. Και η Ευρώπη, η ιστορική κοιτίδα του Δυτικού πολιτισμού, που τριγυρνάει και χαζεύει. Αν δεν βγει το ταχύτερο και συντονισμένα από την ονείρωξη του παρελθόντος της, θα γίνει ο αποσυνάγωγος των (όποιων…) εξελίξεων.

Ο θρίαμβος του ιδιόρρυθμου και επικίνδυνου Τράμπ, που δεν «του πάει» η Ευρώπη, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ξυπνήσει. Ο Σαίξπηρ δεν έλεγε ότι «η ανάγκη είναι η πιο μυτερή βελόνα…»;

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr