Ωρες ευθύνης. Για όλους…

21:53 10/2/2015 - Πηγή: iEfimerida

Θάνος Οικονομόπουλος

Θα ήταν κάπως τραβηγμένο (και πάντως, χωρίς τεκμηρίωση) να ισχυρισθεί κανείς ότι στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στην συγκυβέρνηση, έχουν διανείμει ρόλους «καλών» και «κακών» -με τους πρώτους να εμφανίζονται θεράποντες της στροφής στον ρεαλισμό και την έντιμη διαπραγμάτευση, οι δεύτεροι να κρατούν ψηλά και αδιαπραγμάτευτα την σημαία της «επανάστασης» και να τιμούν τον όρκο της «ρήξης».

Έτσι, που να διατηρείται κάποια εξισορρόπηση ανάμεσα σε προεκλογικές ακρότητες και υπερβολές, και πραγματισμού για να μην πέσει

–όσο «ηρωικά»- η χώρα στο Ζάλογγο…

Η αλήθεια είναι ότι μεταξύ των προγραμματικών δηλώσεων του πρωθυπουργού (πολύ προσεκτικά σμιλεμένες για να επιτρέπουν, ανάγνωση «εσωτερικού» και «εξωτερικού») αλλά και των καθημερινών παρεμβάσεων του κ. Βαρουφάκη (που παρά την theatrale παρουσία του, αναδεικνύεται σε πολύ καλό γνώστη της διαπραγματευτικής τέχνης…) από την μια, και κάποιων «αντάρτικων» υπουργικών φωνών που ακούστηκαν τις τελευταίες μέρες στην Βουλή (Λαφαζάνη, Στρατούλη, Καμμένου και άλλων) αλλά και μέσα στο κυβερνών κόμμα, καταγράφεται μια ανισορροπία. Τα σκισμένα μνημόνια κάποια στιγμή ανασυγκολλήθηκαν σ’ ότι αφορά συγκεκριμένες αυτονόητες παραδοχές, για να… ξανασκιστούν πάλι λεκτικά, προφανώς για να μην η συγκυβέρνηση γίνει μπάχαλο, πριν καλά-καλά λάβει ψήφο εμπιστοσύνης. Θα’ λεγε κανείς, ότι ο (κατ’ ανάγκην…) στρεφόμενος προς την υπευθυνότητα λόγω εξουσίας ΣΥΡΙΖΑ, δίνει την πρώτη μάχη του με τον προεκλογικό εαυτό του, εκείνον με τον μαξιμαλισμό των υποσχέσεων και «δεσμεύσεων», από τον οποίον κάποιοι γνώριζαν ότι έπρεπε ταχύτατα να διαφοροποιηθεί… Πολυτέλειες για σκόπιμες διγλωσσίες και φιοριτούρες, δεν υπάρχουν.

Δεν είναι μια εύκολη μάχη. Και δίνεται σε μια συγκυρία που όλες οι δυνάμεις πρέπει να επικεντρώσουν τον δυναμισμό και την μαχητικότητά τους στα πραγματικά μέτωπα – την αξιοπρεπή και με απαιτήσεις παραμονή της χώρας στην ευρωπαϊκή οικογένεια, την υιοθέτηση από κοινού με τους εταίρους μιας πραγματικά βιώσιμης και με προοπτική λύσης στα σωρευμένα εθνικά μας προβλήματα, μιας λύσης που δεν θ’ αντιστρατεύεται ή περιφρονεί το δικαίωμα του λαού στην ελπίδα, την ανάπτυξη, την βεβαιότητα στο μέλλον.. Αλλά είναι μια μάχη που θα πρέπει να δοθεί, με προσοχή και σχεδιασμό, γιατί αν παραμείνει ως… απειλή σε εκκρεμότητα , θα σωρεύει ενέργεια και κινδύνους οι οποίοι μπορούν ν’ αποδειχθούν απρόβλεπτοι, όπως η λάβα που εκτινάσσεται από το ηφαίστειο.

Η συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ, περικλείει αμφιβολίες και δυνάμει ρήξεις. Το μεταναστευτικό, ας πούμε, και η πρόθεση να επιτραπεί το σύμφωνο συμβίωσης στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια, όπου η ανερμάτιστη «εθνική» στάση των ΑΝΕΛ επαναβεβαιώνεται, ενδεχομένως να μην προκαλέσουν κίνδυνο για την κυβέρνηση, όταν έρθουν ως νομοσχέδια στην Βουλή, γιατί θα υπερψηφισθούν από βουλευτές άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης. Αλλά ελλοχεύουν πολλά άλλα εκκρεμή και κρίσιμα θέματα, στα οποία δεν μπορεί καθόλου να αποκλεισθεί ένας «δυναμικός» εκβιασμός από πλευράς… ριζοσπαστικής δεξιάς συνιστώσας της συγκυβέρνησης. Ο «αντιμνημονιακός» μύλος, δεν τ’ αλέθει όλα, Κι’ αλίμονο αν τα άλεθε…

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αυτά τουλάχιστον που πιστεύουν στην εθνική ανάγκη παραμονής της χώρας στην Ευρώπη, είναι υποχρεωμένα να συμπαρασταθούν (ασκώντας εθνική, όχι κομματική κριτική)στο πλευρό της κυβέρνησης στην μάχη να εξασφαλίσει υγιέστερους και πιο «φιλολαϊκούς» όρους παραμονής. Η πικρία (ή η εκ των υστέρων αυτοκριτική τους γιατί αυτά δεν ήξεραν το πώς, δεν τόλμησαν και τιμωρήθηκαν στις κάλπες) θα είναι ολέθριο να τα οδηγήσει σε μια αδιέξοδη αντιπολίτευση με όρους του παρελθόντος. Ας πάψουν να διατυμπανίζουν την εκ των πραγμάτων διαφαινόμενη στροφή της κυβέρνησης στον ρεαλισμό, ως… «κωλοτούμπα» και να επιχαίρουν ανοήτως. Το μόνο που θα πετύχουν, είναι να ενισχύσουν την… εσωκομματική αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ, την άφρονα αδιαλλαξία, τις προϋποθέσεις όχι μιας «αριστερής παρένθεσης», όπως προσεύχονται αφελώς αλλά μιας (ακόμη) κατασπατάλησης «τελευταίας ευκαιρίας», μιας ίσως οριστικής εθνικής καταστροφής, που θα μας φέρει πολλές δεκαετίες πίσω.

Κατηγορία: ΠολιτικήTags: Θάνος Οικονομόπουλοςσυριζα