Πώς είναι η ζωή στο πιο απομακρυσμένο νησί του κόσμου; Με 236 κατοίκους, θέλεις 7-10 μέρες για να φτάσεις εκεί

12:08 5/12/2024 - Πηγή: iEfimerida

Πώς είναι πραγματικά να ζεις στο πιο απομακρυσμένο νησί της γης; Μια Βρετανίδα, που το επισκέφθηκε, ερωτεύτηκε έναν ντόπιο και μετακόμισε εκεί, περιγράφει.

Η 34χρονη Κέλι Γκριν από το Ίστμπουρν της Αγγλίας, αποφάσισε να μετακομίσει στο Tristan Da Cunha, ένα απομακρυσμένο σύμπλεγμα νησιών στον Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό, όταν πέρασε 6 εβδομάδες εκεί επισκεπτόμενη την οικογένειά της το 2012.

Η 34χρονη, η οποία ταξίδευε συχνά σε όλο τον κόσμο επειδή ο πατέρας της ήταν διπλωμάτης, άκουσε για πρώτη φορά για το απομονωμένη νησί το 2010, όταν ο πατέρας της έμαθε

για μια νέα θέση στο Εδιμβούργο των Επτά Θαλασσών, όπως ονομάζεται ο μοναδικός οικισμός του νησιού. Κι ενώ η Κέλι νόμιζε ότι ο πατέρας της θα μετακόμιζε στη Σκωτία, συνειδητοποίησε ότι η απόσπαση αφορούσε έναν οικισμό στο μικροσκοπικό νησί, το οποίο έχει πληθυσμό μόλις 236 κατοίκων.

Δύοχρόνια αργότερα, αποφάσισε να πάειδιακοπές εκεί για να δει την οικογένειάτης, αλλά δεν περίμενε ποτέ ότι θαερωτευόταν. «Όταν έφτασα, ένας άντραςστο νησί ήρθε να με βοηθήσει με τιςβαλίτσες μου. Το όνομά του ήταν Σέιν καικατέληξα να τον ξανασυναντήσω αργότεραστη μοναδική παμπ του νησιού» δήλωσε ηΚέλι στο BusinessInsider.

Από αεροσυνοδός, κάτοικος του πιο απομακρυσμένου νησιού στον κόσμο

Κάποια στιγμή, η Κέλι επέστρεψε στην πατρίδα της, αλλά συνέχισε να διατηρεί επαφές με τον Σέιν και μετά από δύο χρόνια, ήξερε ότι ήταν καιρός να αφήσει τη δουλειά της ως αεροσυνοδός στην EasyJet και να μετακομίσει μαζί του στο ερημικό νησί.

«Ήθελα να ζήσω στο Tristan Da Cunha. Πιθανότατα βοήθησε το γεγονός ότι δεν ήταν εντελώς αφύσικο για μένα να μετακομίζω κάπου αλλού, γιατί το έκαναν σε όλη μου τη ζωή» εξήγησε.

Πόσοςχρόνος όμως απαιτείται για να φτάσεικανείς στο πιο απομακρυσμένο νησί τουκόσμου;

ΗΚέλι, η οποία είναι πλέον επικεφαλήςτου γραφείου τουρισμού του νησιού εξηγείλεπτομερώς πόσο χρονικό διάστημααπαιτείται για να φτάσει κανείς στοTristanDa Cunha.

Οι ταξιδιώτες πρέπει να πάρουν πρώτα μία πτήση για το Κέιπ Τάουν της Νότια Αφρικής και στη συνέχεια να πραγματοποιήσουν ένα ταξίδι 7 έως 10 ημερών και 1.700 μιλίων για τον Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό.

«Τρία διαφορετικά πλοία πραγματοποιούν περίπου 10 προγραμματισμένα ταξίδια το χρόνο. Δύο από τα πλοία μεταφέρουν έως 12 επιβάτες ενώ ένα άλλο, μπορεί να πάρει 40» ανέφερε η Κέλι.

Το 2013, η Κέλι μάζεψε επίσημα τις βαλίτσες της και εγκαταστάθηκε στο νησί, όπου ο σύζυγός της έχτισε ένα σπίτι με δύο υπνοδωμάτια και ένα βοηθητικό κτίριο για εκείνη και την οικογένειά τους. Το ζευγάρι έχει αποκτήσει δύο παιδιά, μία 10χρονη κόρη και ένα 3χρονο αγόρι.

Πώς είναι η ζωή στο νησί των 236 κατοίκων: «Πάντα κάποιος θα προσέχει τα παιδιά μου»

«Δεν θα φανταζόμουν ποτέ να αφήσω ένα μικρό παιδί να περπατήσει μόνο του στην Αγγλία. Αλλά εδώ, δεν χρειάζεται να ανησυχώ. Υπάρχει πάντα κάποιος που τα προσέχει ή τα μαλώνει αν είναι άτακτα. Ο γιος μου μπορεί επίσης να παίζει στον κήπο ενώ εγώ είμαι μέσα στο σπίτι» είπε.

Και για όσους απορούν τι άλλο διαθέτει το νησί, σύμφωνα με την Κέλι υπάρχει ένα ταχυδρομείο, ένα σχολείο, ένα τουριστικό κέντρο, ένα νοσοκομείο, μία τράπεζα, μια καφετέρια και μία παμπ. «Δεν υπάρχουν εστιατόρια» πρόσθεσε.

Οι κάτοικοι εκτρέφουν τα δικά τους ζώα

Η ίδια βέβαια απολαμβάνει το πόσο «αυτάρκης» είναι ο τόπος και το πώς η μικρή κοινότητα φροντίζει διαρκώς ο ένας τον άλλον.

«Ο αστακός εξάγεται παγκοσμίως και αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή εισοδήματος του νησιού. Οι κάτοικοι καλλιεργούν επίσης τα δικά τους προϊόντα και εκτρέφουν αγελάδες, πρόβατα, κοτόπουλα και πάπιες» ανέφερε.

«Είναι τόσο ειρηνικά και ήσυχα – εντελώς διαφορετικά από τη ζωή μου στην Αγγλία» είπε προσθέτοντας πως παλαιότερα έπρεπε να ξυπνάει στις 2 το πρωί, να κάνει μία διαδρομή μιας ώρας για το αεροδρόμιο και από εκεί εξαντλητικές 16ωρες βάρδιες. Τώρα χρειάζεται μόνο λίγα λεπτά για να φτάσει στη δουλειά της. «Δεν έχουμε πολλούς τουρίστες, αλλά ο πληθυσμός μπορεί να τετραπλασιαστεί κατά τη διάρκεια της περιόδου κρουαζιέρας. Έρχονται περίπου 900 τουρίστες το χρόνο – αν και αυτό μπορεί να διαφέρει σημαντικά».

Παράτο γεγονός πάντως πως απολαμβάνει τηζωή της στο νησί, η Κέλι παραδέχτηκε ότικατά καιρούς της λείπουν «κάποιες πτυχέςτης Αγγλίας».
«Εκεί στην Αγγλίαμπορείς απλά να μπεις σε ένα μαγαζί καινα πάρεις ένα έτοιμο γεύμα. Εδώ δενμπορείς να το κάνεις αυτό. Αν θέλεις έναμπέργκερ, πρέπει να αλέσεις το κρέαςκαι να φτιάξεις τα ψωμάκια. Είναι απλάένας εντελώς διαφορετικός τρόπος ζωής»μοιράστηκε.

Τεράστιο το κόστος ζωής

Παράλληλα,πρόσθεσε πως το κόστος ζωής στοαπομακρυσμένο νησί είναι πολύ μεγαλύτεροαπό ό,τι στην Αγγλία, επειδή τα εισαγόμενααγαθά είναι πιο ακριβά. «Τα αγαθά απότη Νότια Αφρική είναι ακριβότερα κατά75%, ενώ τα είδη από το Ηνωμένο Βασίλειοείναι ακριβότερα κατά 95%. Μόλις παρήγγειλαένα ψυγείο, το οποίο κανονικά κοστίζειπερίπου 650 δολάρια, αλλά έπρεπε να πληρώσω1.100 δολάρια γι’ αυτό λόγω των μεταφορικώντελών» αποκάλυψε.

Πέρα από όλα αυτά, πάντως, η Κέλι δήλωσε ότι εξακολουθεί να αισθάνεται πως η ζωή στο Tristan da Cunha είναι η καλύτερη λύση για την ίδια και την οικογένειά της. «Αισθάνομαι πιο οικεία εδώ από ό,τι στην Αγγλία. Αλλά από την άλλη, μπορεί να φταίει το γεγονός ότι έχω μεγαλώσει σε όλο τον κόσμο» είπε.

Ελπίζει βέβαια πως τα παιδιά της θα ακολουθήσουν μια μέρα τα βήματά της και θα αποφασίσουν να ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο όταν μεγαλώσουν. «Υπάρχει πολύς κόσμος εκεί έξω για να δουν. Είχα την τύχη να τον εξερευνήσω και θέλω να έχουν κι αυτά την ίδια εμπειρία» λέει.

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr