Σύγχρονες μέθοδοι αντιμετώπισης καρκίνου του ορθού

10:39 4/6/2024 - Πηγή: iEfimerida

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου και του ορθού αποτελεί τον τρίτο πιο συχνό τύπο καρκίνου στην Ευρώπη, μετά τον καρκίνο του αναπνευστικού συστήματος, ενώ είναι η 4η αιτία απώλειας ζωής σε άτομα άνω των 70 ετών.

«Παράτα παλαιότερα υψηλά ποσοστά θνησιμότητας,οι θάνατοι λόγω της συγκεκριμένης μορφήςκαρκίνου μειώνονται σταθερά τα τελευταίαχρόνια, καθώς έχουν σημειωθεί σημαντικέςπρόοδοι τόσο στην έγκαιρη διάγνωση όσοκαι τη θεραπεία», επισημαίνει ο κ.Χρήστος Λιάκος Διευθυντής της ΚλινικήςΕλάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής καιΧειρουργικής Ογκολογίας του MetropolitanHospitalκαισυμπληρώνει:
«Επιπλέον,η

εφαρμογή της ελάχιστα επεμβατικήςχειρουργικής στην αντιμετώπιση τουκαρκίνου του ορθού μειώνει σημαντικάτις επιπλοκές του χειρουργείου καιταυτόχρονα αυξάνει αισθητά την ποιότηταζωής των ασθενών».

Ποιαείναι τα συμπτώματα που υποδεικνύουντην ύπαρξη καρκίνου του παχέος εντέρουκαι του ορθού;

«Το ορθό αποτελείτο τελικό τμήμα του παχέος εντέρου πριναπό τον πρωκτό, με μήκος περίπου 12-15εκατοστά, όπου αποθηκεύονται τα κόπραναπριν την εκκένωση. Λόγω της θέσης του,ο καρκίνος του ορθού και τα συμπτώματάτου συχνά συγχέονται με εκείνα άλλωντμημάτων του παχέος εντέρου, αλλά ηαντιμετώπισή του διαφέρει. Συνήθως, οκαρκίνος του ορθού ξεκινάει ως μικρή,αρχικά καλοήθης και ασυμπτωματική βλάβηστο βλεννογόνο του εντέρου, που ονομάζεταιπολύποδας και αν δεν αντιμετωπιστείεγκαίρως, με την πάροδο του χρόνουεξελίσσεται σε καρκίνο. Ένα από τακυριότερα συμπτώματα είναι η εμφάνισηαίματος στα κόπρανα, που συχνά λανθασμένααποδίδεται σε αιμορροϊδοπάθεια. 

Ανάμεσαστα υπόλοιπα συμπτώματα που απαιτούνάμεση ιατρική αξιολόγηση περιλαμβάνονται»,λέει ο ειδικός:

Αλλαγήστις συνήθειες κένωσης (διάρροια,δυσκοιλιότητα)Τεινισμός (αίσθησηατελούς κένωσης)Έκκριση βλέννηςΤοπικός ερεθισμόςΑναιμίαΑίμα στα κόπραναΑνεξήγητη απώλειαβάρουςΣυνεχιζόμενο αίσθημακόπωσηςΠοιοιπαράγοντες συμβάλλουν στην εμφάνισηκαρκίνου του ορθού;

«Οκυριότερος παράγοντας κινδύνου για τονκαρκίνο του ορθού είναι η ηλικία, καθώςπάνω από το 80% των περιστατικών παρατηρείταισε άτομα άνω των 60 ετών, με τη μέση ηλικίαδιάγνωσης να είναι στα 70 έτη. Άτομα μεοικογενειακό ιστορικό κολοορθικούκαρκίνου θα πρέπει να υποβάλλονται σεκολονοσκόπηση κάθε 5 χρόνια από τηνηλικία των 40 ετών ή ακόμα και νωρίτερα.

Επιπλέον,υπάρχουν καλά τεκμηριωμένοι παράγοντεςκινδύνου για την ανάπτυξη καρκίνου τουορθού, όπως οι φλεγμονώδεις παθήσειςτου εντέρου, η ελκώδης κολίτιδα και ηνόσος του Crohn. Σε αυτές τις περιπτώσεις,οι ασθενείς πρέπει να υποβάλλονται σεκολονοσκόπηση κάθε 1-2 έτη. Επίσης,ορισμένες σπάνιες παθολογικές καταστάσεις,όπως η οικογενής αδενωματώδης πολυποδίασηκαι το σύνδρομο του Lynch, συνδέονται συχνάμε αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του ορθού.

Πέραναυτών, η παχυσαρκία, η έλλειψη φυσικήςάσκησης, η κατάχρηση αλκοόλ και η διατροφήπλούσια σε ζωικά λίπη και φτωχή σεφυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά,αποτελούν σημαντικούς παράγοντεςκινδύνου», αναφέρει ο ειδικός.

Πώςγίνεται η διάγνωση του καρκίνου τουορθού;

«Ηδιάγνωση της ασθένειας γίνεται με ένανσυνδυασμό κλινικής αξιολόγησης,περιλαμβανομένης της δακτυλικής εξέτασηςτου ορθού και της ενδοσκόπησης.

Η χρήση ορθοσιγμοειδοσκόπησης και κολονοσκόπησης παρέχει τη δυνατότητα άμεσου ελέγχου του εσωτερικού του οργάνου για την ύπαρξη πολυπόδων ή μαζών και επιτρέπει τη λήψη βιοψίας αν απαιτείται. Αφού έχει γίνει η διάγνωση του καρκίνου του ορθού, γίνεται συνήθως μαγνητική τομογραφία (MRI) ορθού, η οποία παρέχει πολύ σημαντικές πληροφορίες για το στάδιο και τη σοβαρότητα της νόσου. Επίσης, η χρήση διορθικού υπέρηχου μπορεί να παράσχει επιπλέον πληροφορίες για το στάδιο και τη σοβαρότητα της νόσου τοπικά» εξηγεί ο κ. Λιάκος.

Πώςαντιμετωπίζεται ο καρκίνος του ορθού;

«Ηλιγότερο επεμβατική χειρουργικήθεραπεία, είτε πρόκειται για λαπαροσκοπικήεκτομή είτε για ρομποτική εκτομή τουορθού, θεωρείται η προτιμώμενη επιλογήαπό την πλειονότητα των ασθενών μετέτοια μορφή καρκίνου.

Αυτήη επεμβατική μέθοδος προσφέρει ταχύτερηανάρρωση, ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνοκαι δίνει τη δυνατότητα για γρηγορότερηέναρξη της μετεγχειρητικής χημειοθεραπείας,εάν κριθεί αναγκαίο βάσει τωνχαρακτηριστικών του όγκου» τονίζει.

Ποιαείναι η τεχνική αντιμετώπισης καρκίνουτου ορθού από δύο εισόδους;

«Στηνπερίπτωση που ο όγκος βρίσκεται πάνωαπό το επίπεδο του σφιγκτήρα, ο χειρουργόςμπορεί να αφαιρέσει τον όγκο χωρίς νααποκόψει πλήρως τον σφιγκτήρα, επιτρέπονταςστον ασθενή να διατηρήσει τη φυσιολογικήλειτουργία του, χωρίς να απαιτείταιμόνιμη παρά φύση έδρα (κολοστομία).

Αυτήη επέμβαση ονομάζεται «χαμηλή πρόσθιαεκτομή». Κατά τη διάρκεια αυτής τηςεπέμβασης, το έντερο ενώνεται με τηχρήση συρραπτικού μηχανήματος καιεφαρμόζεται σε όγκους που απέχουν έως3 εκατοστά από το σφιγκτήρα, περίπου 5εκατοστά από το δακτύλιο.

Ωστόσο,αν ο όγκος είναι κοντά στο επίπεδο τουσφιγκτηριακού μηχανισμού, απαιτείταιμία πιο απαιτητική επέμβαση, γνωστή ωςδιασφιγκτηριακή εκτομή του ορθού ήτεχνική αντιμετώπισης από δύο εισόδους(διακοιλιακά και διαπρωκτικά). Αυτή ητεχνική απαιτεί μεγάλη εμπειρία καιεξειδίκευση, καθώς το έντερο πρέπει νααποσπαστεί από το σφιγκτήρα χωρίς ναπροκληθεί μόνιμη ακράτεια. Η αναστόμωσητου πρωκτού γίνεται συνήθως με συρραφήτου υγιούς εντέρου στο σφιγκτήρα, μεαπορροφήσιμα ράμματα και τα λειτουργικάαποτελέσματα είναι πολύ καλά, αποφεύγονταςέτσι και σε αυτές τις δύσκολες περιπτώσειςτην ανάγκη για μόνιμη παρά φύση έδρα.

Σεαυτή την περίπτωση, ο ασθενής πρέπει ναέχει μια προσωρινή παρά φύση έδρα, ηοποία αφαιρείται και αποκαθίσταταιπλήρως μετά την επούλωση της αναστόμωσης,συνήθως σε περίοδο 1-2 μηνών» διευκρινίζειο κ. Λιάκος.

Είναιαπαραίτητο να γίνει ακτινοθεραπεία ήχημειοθεραπεία και πότε;

«Ηπροεγχειρητική ακτινοβολία καιχημειοθεραπεία για τον καρκίνο τουορθού πρέπει να εφαρμόζεται σε περιπτώσειςόπου ο όγκος εκτείνεται πέρα από τοτοίχωμα του ορθού ή όταν υπάρχει υποψίαμεταστάσεων σε διογκωμένους λεμφαδένες»,επισημαίνει, αναφέροντας στη συνέχειατα προεγχειρητικά αποτελέσματα αυτήςτης θεραπείας:

Μειώνει το μέγεθοςτου όγκου και τον υποβαθμίζει, μεαποτέλεσμα τη μείωση του σταδίου τηςνόσουΑυξάνειτις πιθανότητες επιβίωσης και διατήρησηςτου σφιγκτήρα, αποφεύγοντας έτσι τημόνιμη παρά φύση έδραΔιευρύνει τα όριατης ασφαλούς εκτομής του όγκουΠαρέχει καλύτεροέλεγχο ή ακόμα και εξαφάνιση της τοπικήςνόσου και των μικρομεταστάσεωνΚαταφέρνει τηνπλήρη εξάλειψη του καρκίνου του ορθούσε ποσοστό περίπου 20-25%.Ποιεςείναι οι παρενέργειες που μπορεί ναπροκύψουν;

«Οιασθενείς που υποβάλλονται σε ακτινοθεραπείακαι χημειοθεραπεία για τον καρκίνο τουορθού συνήθως αντιμετωπίζουν παρενέργειεςπου προκαλούνται από τη θεραπεία. Οιπαρενέργειες που οφείλονται στηνακτινοθεραπεία συνήθως περιλαμβάνουνδιαρροϊκά επεισόδια, κοιλιακές κράμπες,αίσθημα πίεσης στην περιοχή του ορθού,συχνουρία, αίσθημα καύσου στην ούρηση,δερματικό ερεθισμό, ναυτία και αίσθημακόπωσης. Τα συμπτώματα αυτά είναι συνήθωςπροσωρινά και σταδιακά εξαλείφονταιμετά το πέρας της θεραπείας.

Οιπαρενέργειες της χημειοθεραπείας, απότην άλλη, εξαρτώνται από τα φαρμακευτικάσκευάσματα που χρησιμοποιούνται. Είναισημαντικό να σημειώσουμε ότι ο ασθενήςπου λαμβάνει ακτινοθεραπεία δεν εκπέμπειακτινοβολία, επομένως είναι ασφαλέςγια άλλα άτομα να έρχονται σε επαφή μαζίτου, συμπεριλαμβανομένων και των εγκύωνγυναικών ή των μικρών παιδιών»υπογραμμίζει.

Ποιαείναι η διαφορά του καρκίνου του ορθούαπό τον καρκίνο του λοιπού παχέοςεντέρου;

«Οκαρκίνος του ορθού εμφανίζει σημαντικέςομοιότητες με τον καρκίνο του παχέοςεντέρου, αλλά παρουσιάζει επίσηςορισμένες σημαντικές διαφορές, γι' αυτόντον λόγο απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή. Οιειδικές αυτές ιδιαιτερότητες είναι οιακόλουθες» καταλήγει ο κ. Λιάκος:

Μεγάλο ποσοστό τωνκαρκίνων του ορθού μπορούν να ανιχνευθούνμε μια απλή δακτυλική εξέταση, κάτι πουυπογραμμίζει τη σημασία της επίσκεψηςστο γιατρό. Είναι, λοιπόν, καθοριστικόνα υπάρχει ιατρική παρακολούθηση.Η θεραπεία τουκαρκίνου του ορθού είναι πιο απαιτητικήαπό εκείνη του καρκίνου του παχέοςεντέρου. Η χειρουργική επέμβαση είναιπιο πολύπλοκη και πρέπει να πραγματοποιείταιμόνο από εξειδικευμένους χειρουργούς.Ο συντονισμός μεταξύτων ειδικών, συμπεριλαμβανομένουγαστρεντερολόγου, χειρουργού, ογκολόγουκαι ακτινοθεραπευτή, πρέπει να είναιάψογος. Συχνά, η θεραπεία με χημειοθεραπευτικάφάρμακα και κυρίως με ακτινοθεραπείαπρέπει να προηγηθεί της χειρουργικήςεπέμβασης.Υπάρχει υψηλότεροποσοστό τοπικής υποτροπής της νόσου,η οποία αντιμετωπίζεται δύσκολα καισυχνά καθορίζεται από την ογκολογικήαποτελεσματικότητα της αρχικήςχειρουργικής επέμβασης.

*Το MetropolitanHospital διαθέτειένα οργανωμένο ΤμήμαΧειρουργικής Παχέος Εντέρου της ΕλάχισταΕπεμβατικής Χειρουργικής Κλινικής καιΧειρουργικής Ογκολογίας,πλήρως εξοπλισμένο σύμφωνα με ταυψηλότερα πρότυπα. Με τον καταρτισμένοεπιστημονικό και νοσηλευτικό τηςπροσωπικό που διαθέτει, το κέντρο είναιπάντοτε προσβάσιμο για τους ασθενείς,έτοιμο να αντιμετωπίσει οποιαδήποτειατρική ανάγκη, 24 ώρες το 24ωρο.

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr