Το Ισραήλ, η πληγωμένη Χεζμπολάχ και η επόμενη μέρα

Σε εντελώς άλλη κλίμακα έχει περάσει πλέον η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή μετά τα καταιγιστικά χτυπήματα του Ισραήλ κατά της Χεζμπολάχ τις τελευταίες εβδομάδες.

Η στρατηγική και οι μέθοδοι με τις οποίες το Ισραήλ κατάφερε να εξοντώσει το σύνολο της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της τρομοκρατικής οργάνωσης, αλλά και να θέσει εκτός μάχης εκατοντάδες υψηλόβαθμα στελέχη της Χεζμπολάχ μέσω της οργανωμένης δολιοφθοράς στα συστήματα ενδοεπικοινωνιών, σίγουρα θα διδάσκεται για πολλές δεκαετίες στις σχολές ανορθόδοξου πολέμου

ανά την υφήλιο.

Σχεδόν κανείς πολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής δεν είχε μπορέσει να προβλέψει το εύρος των πληγμάτων που επέφερε το Ισραήλ στη τζιχαντιστική οργάνωση μέσα σε λίγες εβδομάδες. Από τον Αύγουστο υπήρχαν βέβαια προβλέψεις, και από την παρούσα στήλη, ότι η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή οδηγείται σε σημαντική κλιμάκωση. Αυτές όμως οι προβλέψεις δεν είχαν υπολογίσει τον βαθμό διάβρωσης της ιεραρχίας της Χεζμπολάχ από τις μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ. Η επιχείρηση δολιοφθοράς στα συστήματα ενδοεπικοινωνιών της Χεζμπολάχ υπήρξε στρατηγικά ιδιοφυής, στο βαθμό που το Ισραήλ παρακολουθούσε εδώ και μήνες τις καθημερινές κινήσεις εκατοντάδων τρομοκρατών σε πραγματικό χρόνο και μπορούσε έτσι να γνωρίζει όλες σχεδόν τις κινήσεις τους.

Ο πρωτοφανής μαζικόςβομβαρδισμός του στρατηγείου στο οποίοβρισκόταν την Παρασκευή ο ηγέτης τηςΧεζμπολάχ Χασάν Νασράλα από 15 ισραηλινάμαχητικά F-15 μεειδικές διατρητικές βόμβες βάρουςχιλίων κιλών η κάθε μία, δείχνει τηναποφασιστικότητα της πολιτικής καιστρατιωτικής ηγεσίας του Ισραήλ ναεπιφέρει ένα μοιραίο πλήγμα υψηλούσυμβολισμού στην τρομοκρατική οργάνωση.Οι συνεχείς βομβαρδισμοί από τη Χεζμπολάχκατά στρατιωτικών και πολιτικώνεγκαταστάσεων στο βόρειο Ισραήλ, απότα μέσα Οκτωβρίου 2023 μέχρι και τώρα,είχαν ως αποτέλεσμα τον αναγκαστικόεκτοπισμό πάνω από 80.000 Ισραηλινώνπολιτών. Σε πολιτικό επίπεδο η ισραηλινήκυβέρνηση δεν μπορούσε να παραμείνειγια πολύ ακόμη προσηλωμένη στη στρατηγικήτης “μετρημένης κλιμάκωσης”, με τηνοποία αντιμετώπιζε την Χεζμπολάχ τουςπροηγούμενους 12 μήνες. Υπάρχει εδώ καικαιρό τεράστια πίεση στην ισραηλινήκυβέρνηση για αποκατάσταση της ασφάλειαςστό βόρειο τμήμα της χώρας.

Τασυντριπτικά πλήγματα που υπέστη ηΧεζμπολάχ από το Ισραήλ είναι φανερόότι έχουν σοκάρει την ηγεσία του Ιράν,η οποία είναι σε επιχειρησιακό, ιδεολογικόκαι οικονομικό επίπεδο η πραγματικήπροϊσταμένη αρχή της τζιχαντιστικήςοργάνωσης. Οι αγιατολλάδες της Τεχεράνηςκαι οι Φρουροί της Επανάστασης του Ιράνέχουν προβεί σε μια τεράστια επένδυσηστη Χεζμπολάχ τις τελευταίες δεκαετίες.Χωρίς την αμέριστη αρωγή του Ιράν, ηΧεζμπολάχ θα ήταν μια μετρίου μεγέθουςσιιτική οργάνωση του Λιβάνου μεπεριορισμένες στρατιωτικές δυνατότητες.Η θρησκευτική και στρατιωτική ηγεσίατου Ιράν καλείται τώρα να αποφασίσειμε ποιόν τρόπο πρέπει να απαντήσει σταπλήγματα που υπέστη μια βασικότατηπτέρυγα του πολυδιαφημισμένου “Άξονατης Αντίστασης” κατά του Ισραήλ.

Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότιτο Ιράν θα απαντήσει άμεσα και μαζικά,τη στιγμή που ο βασικός του σύμμαχοςδίπλα στο μαλακό υπογάστριο του Ισραήλείναι δραματικά αποδυναμωμένος. Αυτόπου θα μπορούσε να κάνει θα ήταν μιαμαζική πυραυλική επίθεση κατά του Ισραήλμε ταυτόχρονη εκτόξευση εκατοντάδωνπυραύλων και drones, ώστενα φέρει την ισραηλινή αεράμυνα σταεπιχειρησιακά της όρια. Μια τέτοια όμωςεπίθεση είναι απολύτως βέβαιο ότι θαπροκαλέσει την άμεση απάντηση τωνΗνωμένων Πολιτειών, και οι αγιατολλάδεςδεν είναι καθόλου βέβαιοι ότι θα είναιπρος όφελος του καθεστώτος τους έναςολοκληρωτικός πόλεμος, με τη συμμετοχήκαι των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η άλληάγνωστη παράμετρος είναι το ενδεχόμενοστρατιωτικής επιχείρησης του Ισραήλστον Νότιο Λίβανο, για τη δημιουργίαμιας “απο-χεζμπολαχοποιημένης” ζώνηςεύρους περίπου 30 χιλιομέτρων εντός τηςεπικράτειας του Λιβάνου, ώστε να γίνειδυνατή η επιστροφή των εκτοπισμένωνΙσραηλινών πίσω στις εστίες τους στοβόρειο Ισραήλ. Οι Ισραηλινοί φέρουν ωςεπιχείρημα για μια τέτοια επιχείρησητο γεγονός ότι οι επίσημες αρχές τουΛιβάνου και ο λιβανικός στρατός δενέχουν καταφέρει να εφαρμόσουν τηναπόφαση 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείαςτου ΟΗΕ από το 2006, που προβλέπει τονπλήρη έλεγχο του Νοτίου Λιβάνου από τιςεπίσημες ένοπλες δυνάμεις της χώραςκαι την παύση εχθροπραξιών από τηΧεζμπολάχ κατά του Ισραήλ. Οι ισραηλινοίαξιωματούχοι έχουν ένα σοβαρό επιχείρημαόταν λένε ότι αφού το επίσημο κράτοςτου Λιβάνου δεν μπορεί να εφαρμόσει τιςαποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας τουΟΗΕ, τότε το Ισραήλ έχει καθήκον ναφροντίσει για την ασφάλεια των πολιτώντου.

Τοενδεχόμενο ασύμμετρης κλιμάκωσης τουπολέμου με την ενεργό εμπλοκή του Ιράνείναι ένα σενάριο που είναι λογικό καιαναμενόμενο να ανησυχεί και τις γειτονικέςχώρες, όπως είναι η Ελλάδα και η Κύπρος.Όλοι θυμόμαστε τις απειλές που είχεεξαπολύσει κατά της Κύπρου ο ΧασάνΝασράλα πριν από μερικούς μήνες. Οι -ενμέρει- δικαιολογημένοι φόβοι έναντιτης κλιμάκωσης δεν πρέπει όμως νααποπροσανατολίσουν τις ηγεσίες τηςΕλλάδας και της Κύπρου από το γεγονόςότι για τα ευρύτερα ελληνικά στρατηγικάσυμφέροντα δεν πρέπει να επικρατήσειο τζιχαντιστικός “Άξονας της Αντίστασης”και η ισλαμιστική τρομοκρατία στη ΜέσηΑνατολή. Και ο στόχος αυτός δενεπιτυγχάνεται μόνο με ευχολόγια και μεεύηχες εκκλήσεις για “ειρήνευση”.

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr

Keywords
Τυχαία Θέματα