Ο Αντώνης, ο Πούτιν και το μπάχαλο…

20:55 25/1/2012 - Πηγή: MediaGate

Καλά, το ΠΑΣΟΚ είναι μπουρδέλο. Ο καθένας κάνει ό,τι θέλει. Δεν υπάρχει κόμμα, δεν υπάρχει πρόεδρος. (Κι ο Γιώργος κάνει βόλτες στην Κόστα Ρίκα…). Η Νέα Δημοκρατία, όμως; Που θέλει και να κυβερνήσει; Που ο Αντώνης το ‘χει για σίγουρο ότι θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός; (Και μάλλον δε θα διαψευστεί, για πόσο θα κάτσει στο Μαξίμου δεν ξέρω…).

Οι ΠΑΣΟΚοι, χτες το βράδυ στη Βουλή,

γράψανε στα παλιά τους τα παπούτσια κυβέρνηση, κόμμα, γραμματείς και αρχηγούς. Ψήφισε ο καθένας ό,τι τον βόλευε, με ένα και μόνο σκεπτικό: «Τι θα έχω εγώ να απαντάω, όταν γυρίσω στο χωριό μου και μου πετάνε γιαούρτια. Ποια πράξη μεγαλειώδους αντίστασης θα έχω να αντιπαραθέσω, όταν με λένε προδότη και πουλημένο». Όχι ότι θα πείσουν κανέναν, βέβαια, αφού με τις υπογραφές τους οδήγησαν τη χώρα –μια ώρα αρχύτερα- στην καταστροφή, αλλά… έτσι κουτοπόνηρα το σκέφτηκαν, έτσι έπραξαν.

Η Ν.Δ. όμως; Το ξέφραγο αμπέλι σε όλο του το μεγαλείο. Κανένας συντονισμός, καμία συνεννόηση… Εφτασε η ώρα της ονομαστικής ψηφοφορίας για το πολυνομοσχέδιο και οι γαλάζιοι βουλευτές ιδέα δεν είχαν τι να ψηφίσουν! Αρχίζουν, λοιπόν, από το προεδρείο την ανάγνωση του καταλόγου με τα ονόματα. Όπως πάντα, πιάνουν τους βουλευτές από το Επικρατείας. Κανονικά, ακολουθεί η Α’ Αθηνών, η Β’ και πάει λέγοντας. Ψηφίζουν οι ΠΑΣΟΚοι του Επικρατείας. Φτάνει η σειρά των Νεοδημοκρατών. Ο πρώτος στον κατάλογο, Δημήτρης Σιούφας, την έχει κάνει με ελαφρά πηδηματάκια, για να μη δυσαρεστήσει τους συναδέλφους του τους δικηγόρους ψηφίζοντας το άνοιγμα του επαγγέλματος. Απών. Ακολουθεί η Τσουμάνη-Σπέντζα της Ν.Δ., η οποία -ενώ βρίσκεται στην αίθουσα- δε μιλάει. Κοιτάει αμήχανα, γύρω-γύρω. Αναστάτωση. Διακοπή της ανάγνωσης του καταλόγου. Συνεννοήσεις επί συνεννοήσεων. Και -ω του θαύματος!- η ανάγνωση πηδά από το Επικρατείας στο ψηφοδέλτιο των Ιωαννίνων, όπου πρώτο όνομα είναι ο Κώστας ο Τασούλας. Ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν.Δ. έχει βρει έναν απολύτως πρωτότυπο τρόπο για να δώσει τη γραμμή στους γαλάζιους συναδέλφους του: από μικροφώνου, στα έδρανα της Βουλής!

Μετά απ’ αυτό τον τραγέλαφο, λοιπόν, όσοι γαλάζιοι είχαν αποφασίσει να μείνουν πιστοί στην κομματικοί γραμμή ψήφισαν «ναι σε όλα, όχι στο (άρθρο) 29». Το ζήτημα, όμως, είναι τι συνέβη ΠΡΙΝ την ψηφοφορία. Διότι εκεί εστιάζεται και η διογκούμενη γκρίνια των γαλάζιων βουλευτών. Κανείς δεν τους τηλεφώνησε, κανείς δεν τους κινητοποίησε ενόψει ενός τόσο κρίσιμου νομοσχεδίου, δεν προηγήθηκε καμία ενημέρωση, καμία εσωτερική ζύμωση, τίποτα. Αυτοί που είχαν αποφασίσει να διαφοροποιηθούν, ουδέποτε έλαβαν κάποιο τηλεφώνημα. Κάποιος να διερευνήσει τις προθέσεις τους, ρε παιδί μου. Κι έτσι, οι 26 λούφαξαν και περίμεναν μέχρι την τελευταία στιγμή για να στείλουν το μήνυμά τους στον Αντώνη Σαμαρά. (Μάλιστα, οι 16 αποχώρησαν -έτσι απλά….- στη διάρκεια της συνεδρίασης, για να μην ψηφίσουν τη σύσταση των δικηγορικών εταιρειών). Δεν ήταν μήνυμα υπονόμευσης. Ηταν καμπανάκι. Όπως έλεγε σε συνεργάτες του, έμπειρος γαλάζιος βουλευτής που βρισκόταν χτες