Εξελίξεις στη θεραπεία της Πολλαπλής Σκλήρυνσης

11:30 25/2/2014 - Πηγή: Jenny.gr

Ένα αυτόανοσο νόσημα που δεν γνωρίζουμε τα ακριβή του αίτια και φυσικά δεν υπάρχει πρόληψη. Κανείς δεν ξέρει γιατί ο εαυτός μας στρέφεται εναντίον του.

Ας μάθουμε όμως τι ακριβώς συμβαίνει:

Η Πολλαπλή Σκλήρυνση ή Σκλήρυνση κατά Πλάκας είναι μία χρόνια, νευρολογική, αυτοάνοση ασθένεια στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα προκαλώντας απομυελίνωση. Η νόσος εμφανίζεται απρόβλεπτα και χαρακτηρίζεται

από επεισοδιακή εμφάνιση νευρολογικών συμπτωμάτων με εξάρσεις και υφέσεις.

Η Πολλαπλή Σκλήρυνση ή Σκλήρυνση κατά Πλάκας αριθμεί περίπου 10.000 ασθενείς στη χώρα μας. Πρόκειται για μια νόσο που δεν μεταδίδεται, δεν κληρονομείται και δεν αποτελεί ψυχική διαταραχή. Η νόσος προσβάλλει κυρίως νεαρά άτομα με μέση ηλικία έναρξης τα 30 έτη και δείχνει να είναι γένους θηλυκού καθώς προτιμά τις γυναίκες σε ποσοστό δύο προς ένα, έναντι των ανδρών.

Δυστυχώς, δεν είναι γνωστά τα αιτία που στρέφουν το ανοσοποιητικό σύστημα εναντίον του ίδιου του του εαυτού, ωστόσο υπάρχουν θεωρίες για τους ενοχοποιητικούς παράγοντες που πυροδοτούν την εμφάνιση της νόσου όπως η έλλειψη της βιταμίνης D (γι’ αυτό και ο επιπολασμός της είναι μεγαλύτερος στις βόρειες χώρες που έχουν μικρότερη ηλιοφάνεια), το στρες και διάφορες λοιμώξεις.

Τα συνηθέστερα συμπτώματα εμφάνισης της νόσου είναι διαταραχές στην όραση (θάμπωμα, διπλωπία κλπ.), αδυναμία ή απώλεια αισθητικότητας στα άκρα, αστάθεια, διαταραχές στην ισορροπία και στο συγχρονισμό κινήσεων, απώλεια ούρων από ανεπαρκή έλεγχο της ουροδόχου κύστης, κ.λπ. Παρόμοια συμπτώματα δεν προκαλούνται μόνο από την πολλαπλή σκλήρυνση, αλλά κι από άλλες παθήσεις, γι’ αυτό ο ασθενής θα πρέπει να απευθυνθεί για τη διάγνωση σε νευρολόγο.

Μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί οριστική θεραπεία για την Πολλαπλή Σκλήρυνση. Από τις θεραπείες που διατίθενται, κάποιες αντιμετωπίζουν τις υποτροπές και κάποιες τροποποιούν την πορεία της νόσου. Πρόσφατα δεδομένα που προκύπτουν από τον οργανισμό Cochrane Collaboration έρχονται να δώσουν κατευθυντήριες συνταγογραφικές οδηγίες στους θεράποντες ιατρούς. Η Cochrane Collaboration, ο πιο αξιόπιστος και ανεξάρτητος οργανισμός μετα-αναλύσεων κλινικών μελετών, προχώρησε πρόσφατα σε μια αξιολόγηση όλων των θεραπειών της Πολλαπλής Σκλήρυνσης. Μέσα από μια ευρεία βάση δεδομένων από κλινικές μελέτες, δημοσίευσε μία μετα-ανάλυση στην οποία συγκρίνει την αποτελεσματικότητα των διαθέσιμων φαρμάκων στη μείωση του ρυθμού των υποτροπών και της εξέλιξης της αναπηρίας. Η μετα-ανάλυση επέλεξε για σύγκριση 44 ελεγχόμενες τυχαιοποιημένες μελέτες θεραπειών για την πολλαπλή σκλήρυνση, με μέση διάρκεια μελέτης τα δύο χρόνια και με συνολικό αριθμό 17.401 ασθενείς.

Τα αποτελέσματα της μετα-ανάλυσης έδειξαν ότι η ναταλιζουμάμπη (δεύτερης γραμμής ενδοφλέβια αγωγή) και η ιντερφερόνη βήτα-1-άλφα (πρώτης γραμμής, μόνο η μορφή που χορηγείται τρεις φορές εβδομαδιαία υποδόρια), είναι αποτελεσματικότερες θεραπείες συγκριτικά με τις υπόλοιπες για την αντιμετώπιση των υποτροπών και την εξέλιξη της αναπηρίας σε ασθενείς με υποτροπιάζουσα διαλείπουσα Πολλαπλή Σκλήρυνση. Η υπεροχή της υποδόριας μορφής της ιντερφερόνης βήτα-1-άλφα (τρεις φορές εβδομαδιαία) έγκειται στο γεγονός ότι κατά τη διάρκεια των μελετών της μείωσε κατά 55% τον αριθμό των ασθενών που εμφάνισαν υποτροπές στα 2 έτη, συγκριτικά με το placebo (εικονικό φάρμακο), ενώ παράλληλα μείωσε κατά 35% το σχετικό κίνδυνο εξέλιξης της αναπηρίας στα 2 έτη συγκριτικά με το placebo.

Πρόκειται για εύρημα που απευθύνεται κυρίως στον ιατρικό κόσμο, καθώς στη λήψη μιας απόφασης για το ποια είναι η πλέον ενδεδειγμένη θεραπεία για τον εκάστοτε ασθενή με ΠΣ, ο γιατρός πρέπει να στηρίζεται στις κατευθυντήριες οδηγίες των επιστημονικών εταιρειών και στις επίσημες ενδείξεις που έχει ένα φάρμακο. Όταν υπάρχουν περισσότερα του ενός φάρμακα, που καλύπτουν τις προϋποθέσεις αυτές για έναν συγκεκριμένο ασθενή, τότε αναζητούνται επιπλέον εργαλεία σύγκρισης των φαρμάκων, όπως η εν λόγω μετανάλυση.