Μια ιστορία για τα όνειρά μας

17:21 3/1/2014 - Πηγή: Jenny.gr

Ο Χριστόφορος Κολόμβος είναι εκείνος που θα μπορούσε να μας μάθει πολλά για τη σημασία που έχει να πιστεύεις και να κυνηγάς τα όνειρά σου.

Κάποιες φορές τα εγχειρήματα που μας αποφέρουν μεγαλύτερα κέρδη είναι εκείνα που μας οδηγούν μακριά απ΄το σπίτι ή μας προξενούν περισσότερα προβλήματα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν αξίζουν τον κόπο. Ο Χριστόφορος Κολόμβος γεννήθηκε και μεγάλωσε σε τόπο ναυτικών, ανάμεσα σε ακτές και κύματα, εμπορευόμενος, αγωνιζόμενος και έχοντας σωθεί από θαύμα αρκετές φορές.

Το τρίτο

απ΄τα πέντε παιδιά μιας καλοβαλμένης οικογένειας μεσαίας τάξης, είχε την ιδέα να αναζητήσει μια νέα ρότα για την Ινδία. Εκεί όπου όλοι έβλεπαν δυσκολίες, δρόμους κλειστούς από μάχες και ένα απροσπέλαστο όριο στο τέλος των γνωστών θαλασσών, ο Κολόμβος είδε μια ευκαιρία και μια λύση για τα θαλάσσια εμπορικά ταξίδια.

Μεγάλος οπαδός της μελέτης, ο εξερευνητής αυτός διάβασε όλα τα επιστημονικά συγγράμματα για τη μορφή της Γης που έπεφταν στα χέρια του. Στ” αυτιά του είχε φτάσει η είδηση ότι υπήρχαν στεριές πέρα από τις γνωστές θάλασσες, πράγμα που τελικά τον έκανε να καταλάβει ότι η Γη είναι στρογγυλή.

Παρόλο που έσφαλε στους υπολογισμούς του και φαντάστηκε τη γήινη σφαίρα πολύ μικρότερη απ΄ ό,τι είναι στην πραγματικότητα, η επιθυμία του για περιπέτεια και πλούτη άλλαξε την άποψη που είχαν την εποχή εκείνη για τον κόσμο.

Αλλά το ταξίδι του Κολόμβου δεν ήταν εύκολο: στην αρχή υπολόγιζε μόνο στην υποστήριξη του κύκλου του, ως επί το πλείστον μοναχών και ανθρώπων της χριστιανοσύνης που θα τον βοηθούσαν να επιτύχει τον σκοπό του.

Παρά την ορμή και το ζήλο του, όπου παρουσίαζε το σχέδιό του εισέπραττε και μία άρνηση: στην πορτογαλική αυλή, στον βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκο Η΄, στην αντιβασίλισσα της Γαλλίας Άννα ντε Μποζέ…

Όμως, ο Κολόμβος ήταν γεννημένος αισιόδοξος και δεν παραιτήθηκε, παρόλο που χρειάστηκε να φύγει από τα πορτογαλικά εδάφη εξαιτίας των χρεών που καταδίωκαν.

Τα οικονομικά του προβλήματα τον έδιωξαν μακριά από την πεθαμένη γυναίκα του και τα παιδιά του, αλλά τον οδήγησαν στην Ισπανία, όπου χάρη στη μεσολάβηση του καλού του φίλου μοναχού Χουάν Πέρεθ, κατάφερε να μελετήσουν το σχέδιό του οι Ισπανοί βασιλείς.

Η μελέτη του σχεδίου κράτησε χρόνια-δοκιμασία για την υπομονή του ναυτικού- και κατέληξε στην απέλασή του από τα ισπανικά εδάφη. Αλλά και πάλι ο Κολόμβος δε βυθίστηκε στην απελπισία και ξανάτρεξε στον φίλο του τον μοναχό Χουάν. Τελικά η Ισαβέλλα η Καθολική αποφάσισε να τον στηρίξει.

Ωστόσο δεν τέλειωσαν εδώ οι αντιξοότητες για τον Κολόμβο, αντίθετε, ήταν απλώς η αρχή της θαλάσσιας οδύσειάς του. Με πλήρωμα και με τρία πλοία, ο Κολόμβος σάλπαρε για το ταξίδι που σχεδίαζε όλη του τη ζωή. Αλλά οι υπολογισμοί του τον παραπλάνησαν και ξεμάκρυνε πολύ. Έχασε άντρες και πλοία και το πλήρωμα του ήταν ένα βήμα πριν την ανταρσία. Μόνο ένας αισιόδοξος πεισματάρης μπορούσε να αντέξει τόσες αναποδιές.

Ο Κολόμβος ήξερε ότι δεν ήθελε ακόμα πολύ, ότι τους περίμενε κάτι το απίστευτο πέρα από τον ορίζοντα, και συνέχισε να επενδύει στο όνειρό του. Τελικά, έφτασαν σε στεριά. Πρώτα στο Σαν Σαλβαδόρ και μετά στην Κούβα και στην Αϊτή.

Στη γη της επαγγελίας πλέον, κάποιος από το πλήρωμα, που ήταν ιδιοκτήτης ενός από τα πλοία, εγκατέλειψε τον Κολόμβο, ο οποίος αναγκάστηκε να επιστρέψει μόνο με ένα πλοίο στην Ισπανία.

Το ταξίδι ήταν δύσκολο, με φουρτούνες, και η αποστολή κατέληξε στην Πορτογαλία. Ο Ιωάννης Β’, ο Πορτογάλος μονάρχης, πληροφορούμενος την ανακάλυψη, αποφάσισε να κατασχέσει του θησαυρούς του πλοίου και να κάνει πορτογαλικά τα κατακτημένα εδάφη, αφήνοντας τον Κολόμβο χωρίς θρίαμβο και δόξα. Όμως, οι Καθολικοί Βασιλείς της Ισπανίας,που είχαν επενδύσει στην περιπέτεια του Κολόμβου εγκαίρως, δε δέχτηκαν την απόφαση του Πορτογάλου. Στο τέλος χρειάστηκε να παρέμβει ο πάπας Αλέξανδρος Στ΄και υπογράφηκε η Συνθήκη της Τορδεσίγιας.

Ο Χριστόφορος Κολόμβος έφτασε στην Ισπανία ως εξερευνητής και δεν ήταν μόνο ένας μεγάλος πρωτοπόρος εν ζωή, αλλά το όνομά του έμεινε και στην Ισπανία.

Οι περιπέτειές του συνεχίστηκαν και οι μάστιγες της μοίρας εξακολουθούσαν να τον χτυπούν, όμως ο Κολόμβος τράβηξε μπροστά, παλεύοντας με ό,τι έμπαινε ανάμεσα σ΄εκείνον και στον ορίζοντά του. Έναν ορίζοντα τόσο πλατύ όσο και η αισιοδοξία του.

Πηγή: «Το σκάφανδρο του αισιόδοξου: Οδηγός επιβίωσης σε δύσκολους καιρούς»