Τα μυαλά που κουβαλάς: μια ταινία που δεν πρέπει πραγματικά να τη χάσει κανείς

01:07 15/9/2015 - Πηγή: Jenny.gr

Αφού είχαμε δει το «Ψηλά στον Ουρανό» και το «Μπαμπούλες Α.Ε.» δεν υπήρχε περίπτωση να χάσουμε το «Inside Out» ή αλλιώς «Τα μυαλά που κουβαλάς» του οσκαρικού σκηνοθέτη Pete Docter. O γιος μου είχε ετοιμαστεί από νωρίς και δεν τον σταματούσε κανείς. Πάντα το cinema είναι από τις πιο ευχάριστες βόλτες και μετά το trailer που είχαμε δει, περιμέναμε με ανυπομονησία την προβολή.

Η ταινία έχει να κάνει με τα συναισθήματα, με έναν ολοζώντανο κόσμο που υπάρχει μέσα μας, μας καθοδηγεί και μας διαμορφώνει. Η ηρωίδα, η μικρή Riley,

με αφορμή την καινούργια δουλειά του μπαμπά της αναγκάζεται να μετακομίσει στο Σαν Φρανσίσκο. Η μικρή ηρωίδα, στην προσπάθειά της να προσαρμοστεί στη νέα της ζωή, αφήνει το συναισθηματικό της αρχηγείο να τη συμβουλέυσει για τη νέα της πραγματικότητα.

Ο Φόβος, η Αηδία, η Θλίψη, ο Θυμός και η Χαρά είναι τα πέντε συναισθήματα που κατέχουν το κέντρο ελέγχου στο μυαλό της Riley. Η αλλαγή φέρνει αναστάτωση και παρόλο που η Χαρά, το κυρίαρχο και σημαντικότερο συναίσθημα της Riley, προσπαθεί να διατηρήσει το ηθικό υψηλό, τα υπόλοιπα συναισθήματα συγκρούονται μεταξύ τους για το πώς να διαχειριστούν μια διαφορετική πόλη, ένα νέο σπίτι κι ένα καινούριο σχολείο.

Η ταινία μας ενθουσίασε! Τα είχε όλα! Χιούμορ, συγκίνηση, ωραία ροή και άφθονο γέλιο. Καταφέρνει να ξεδιπλώσει όλες τις αλλαγές και τις μεταπτώσεις που μικροί μεγάλοι περνάμε με κάθε μας αλλαγή. Η ευφυέστατη σύλληψη περιγράφει μέσα από έντονα χρώματα και σπιρτόζικους διαλόγους την πολυπλοκότητα των συναισθημάτων και χωρίς δεύτερη σκέψη είναι μια ταινία για μικρούς και μεγάλους. Περνάει πολύ όμορφα και αληθινά μηνύματα για τη ζωή, την οικογένεια και τους προβληματισμούς των παιδιών.

Η συναισθηματική ανάπτυξη και νοημοσύνη των παιδιών είναι μια περίπλοκη υπόθεση που αποτελεί cocktail πολλών και διαφορετικών συστατικών. Κι αυτό καταφέρνει να το αποδόσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Υπήρξε στιγμή μάλιστα στην ταινία που μας «συνέλαβα» όλους ανεξαιρέτως να έχουμε βουρκώσει.

Από τα don’t miss αναμφίβολα…