Daily Post by Πέτρος Κωστόπουλος – Πατέρας και γιος: Μια σχέση Die Hard

17:40 2/10/2015 - Πηγή: KoolNews

Άκουγα μια ζωή, όταν ήμουν μικρότερος, συζητήσεις γονιών για το ποιο παιδί αγαπούν περισσότερο. Υπάρχει μια απλοϊκή λογική: δε μπορείς να έχεις την ίδια αγάπη για διαφορετικά πρόσωπα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη βλακεία, σας πληροφορώ όσους δεν το ξέρετε.

Κατ' αρχήν η γονική αγάπη δεν έχει όρια. Δεν έχει συγκεκριμένη ποσότητα, δεν έχει κιλά, χιλιόμετρα, είναι βαριά σαν τη Γη και μπορεί να φτάσει μέχρι τον Ήλιο. Δε μπορείς να αγαπήσεις ένα παιδί περισσότερο από ένα άλλο. Αυτή είναι η δική μου γνώμη. Και μετά συγχωρήσεως αν προσβάλλω κάποιον, αν κάποιος αγαπάει ένα παιδί του παραπάνω από

το άλλο, ο ίδιος έχει πρόβλημα και όχι το λιγότερο αγαπημένο παιδί. Πρόβλημα που πρέπει γρήγορα να το κοιτάξει στον γιατρό του. Την αγάπη ανάμεσα σε παιδιά δεν την μοιράζεις διά δύο , τρία ή τέσσερα, προσθέτεις άλλη τόση κι άλλη τόση, κι άλλη τόση και πάει λέγοντας. Κι αγόρια και κορίτσια είναι το ίδιο. Μόνο ως ανέκδοτο μπορείς να το δεις αλλιώς. Για μένα πάντα και τα τρία τους ήταν οι 3 Σωματοφύλακες κι εγώ ο Νταρντανιάν.

Όμως, έχω την αίσθηση ότι αλλιώς ζεις τη σχέση σου σαν πατέρας με ένα κορίτσι (όσο ανοιχτός πατέρας κι αν είσαι κι όσο και να τ' αγαπάς, παθολογικά) και αλλιώς με ένα αγόρι. Με τις κόρες μου και αγκαλιά να τις πάρω μπορεί να λιποθυμίσω από την αδυναμία που τους έχω. Όμως τώρα που το σκέφτομαι ποτέ δεν έπαιξα μαζί τους, όσο παίζω με το γιο. Ποτέ δεν περάσαμε τον ίδιο χρόνο μαζί. Αισθάνομαι και λίγο ένοχος. Στην αρχή σκέφτηκα ότι ίσως αυτό οφείλεται και στα λίγα καλά, μέσα στ' αρκετά κακά, που φέρνει στις οικογενειακές σχέσεις ένα διαζύγιο. Ποιο καλό; Ότι ένας πατέρας, για πρώτη φορά έχει τη δυνατότητα να αφιερώσει αποκλειστικό χρόνο σε ένα μικρό παιδί. Ένας πατέρας στο σπίτι θα το δει ευκαιριακά, δεδομένο. Θα γυρίζει από τη δουλειά, όπως γύριζε ο πατέρας μου, και θα το βλέπει κανά μισάωρο πριν κοιμηθεί. Οκ, θα πας και για καμιά μπάλα το Σαββατοκύριακό, αλλά και πάλι μαμά , φίλοι, δικές σου δουλειές, ή η δική σου διασκέδαση δεν σε αφήνουν να έχεις πολύ και ποιοτικό χρόνο με το παιδί.

Τελικά κατάλαβα ότι δεν είναι αυτό ή μόνο αυτό. Η σχέση του πατέρα με το γιο είναι αλλιώτικη.Εσύ βλέπεις σε αυτόν ένα "mini me" κι αυτός βλέπει σε σένα ένα role model. Σιγά σιγά μεγαλώνοντας, αρχίζεις να έχεις και τις ίδιες συνήθειες, που δεν μπορούσες να έχεις με τα κορίτσια. Δε μπορείς να παίζεις μπάσκετ ή μπάλα μαζί, να βλέπετε με τις ώρες Fast & Furious, Επικίνδυνες Αποστολές και Die Hard, να ξεκοκαλίζεις παϊδάκια με τα χέρια, να παίζεις ξιφομαχία στο κατούρημα, να πηγαίνεις γήπεδο, να ρεύεσαι (sic, σόρι κορίτσια) και να απαντάς σε ερωτήσεις ασταμάτητες για αυτοκίνητα, για όπλα, για τα μυστικά της φύσης και να χασκογελάς ξεφυλλίζοντας ένα βιβλίο του Ράσελ ή του Χερμπ Ριτς, με ημίγυμνες γυναίκες. Όχι δεν είναι ακόμα καιρός να μιλάς για γκόμενες. Αυτό έρχεται μετά τα 12. Με τα κορίτσια δε γινόταν. Όλο κουζινούλες έφτιαχναν, ξύλινες αμερικάνικες κούκλες είχαν, κοτσιδάκια ήθελαν, και σε αυτά με τη μαμά τους μπορούσαν να συνεννοηθούν καλύτερα. Κι ερωτευόταν από τα 4! Αυτά λειτουργούν με κηροζίνη, καταλαβαίνω τώρα, στα ερωτικά. Κι εμείς με βαρύ ντίζελ! Τα ζαμ' αργά που λέγαμε με ντοπιολαλιά και στο Βόλο. Οκ, με τον μπαμπά θα μάθαιναν κολύμπι, με το μπαμπά θα πήγαιναν στα συγκρουόμενα και τα go kart, αλλά από κει και πέρα η μαμά τα καταλάβαινε καλύτερα και ήταν και το πρότυπο τους. Αλλά από τις κόρες μου πήρα μεγάλο μάθημα: μου έμαθαν δηλαδή πως είναι οι γυναίκες στην πραγματικότητα. Και μου γέμισαν την ψυχή με τρυφερότητα.

Η μαμά τους είναι καλή μαμά και με έβαζε και μένα στο κόλπο, να παίζω μαζί με τα κορίτσια και να κάνουμε κοινά πράγματα. Το πόσο καλή είναι το δείχνει και τώρα, από το ότι μου δίνει το γιο μου κάθε Σαββατοκύριακο κι όχι κάθε 15 που λέει ο νόμος. Κι εγώ δεν θα χάσω κανένα από αυτά τα Σαββατοκύριακα.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο ToraTora.gr

The post Daily Post by Πέτρος Κωστόπουλος – Πατέρας και γιος: Μια σχέση Die Hard appeared first on KoolNews.