My travel destinations by Πέτρος Κωστόπουλος: Πάτμος Guide

14:53 25/6/2014 - Πηγή: KoolNews

Στην Πάτμο πάω καμιά 15αριά χρόνια και δεν ξέρω πώς γίνεται, αλλά κάθε φορά βλέπω και καινούργια πράγματα. Ο Πέτρος Κωστόπουλος γράφει για ένα νησί που αγαπά...

Η Πάτμος έχει κάτι μοναδικό ίσως. Ενώ είναι σαφώς κοσμοπολίτικο μέρος, διαθέτει μια σεμνότητα. Είναι σαν να πηγαίνουν άλλες ράτσες εκεί, από ό,τι στα νησιά των Κυκλάδων ή των άλλων Δωδεκανήσων. Δεν θα έλεγα ότι είναι το νησί με τις καλύτερες παραλίες, γι’ αυτό και χρειάζεσαι ένα μικρό βαρκάκι, ή να το έχεις ή να το

νοικιάσεις. Λειψοί, Αρκοί, Ασπρονήσι και Μαράθι είναι σε απόσταση δυο τσιγάρων. Εκεί η θάλασσα είναι υπέροχη. Η βραδινή θέα του φωτισμένου κάστρου που μέσα βρίσκεται το μοναστήρι είναι το σήμα κατατεθέν της μεγαλειότητας της βυζαντινής Ελλάδας. Από μόνο του δημιουργεί ένα δέος. Στην Πάτμο δεν πας για να δεις και να σε δουν. Πας για να κάνεις διακοπές. Πάμε λοιπόν.

Μια υπέροχη παραλία είναι η Ψιλή Άμμος. Υπέροχη, τύπου Καραϊβικής. Απλά πρέπει να περπατήσεις 20 λεπτά (δηλαδή 1,2 χιλιόμετρα) για να ζήσεις μια υπέροχη εμπειρία πέρα από το ηλιοβασίλεμα. Εκεί έχει και μια ταβέρνα, στην οποία θα πάθετε πλάκα με το κοκκινιστό κατσικάκι και τα φρέσκα φασολάκια. Ούτε ρεύμα δεν έχει. Με γάιδαρο πάνε τα φαγητά. Σε οργανωμένη παραλία, η καλύτερη μάλλον είναι ο Κάμπος. Με δάσκαλο τον Αντρέα, μπορείς να μάθεις στα πιτσιρίκια αλλά και στον εαυτό σου όλα τα θαλάσσια σπορ, ή να την αράξεις στο beach bar για να ξαναθυμηθείς πώς ήταν στα ’70s. Άλλες παραλίες είναι το Λιβάδι και η Πέτρα, όπου έχει και ένα ωραίο εστιατόριο για το μεσημέρι, το Κτήμα Πέτρα, με παραδοσιακό φαγητό και πολλά λαχανικά.

Τώρα, για το βράδυ, αν είσαι πάνω στη Χώρα, η καλύτερη περίπτωση για να φας είναι η ταβέρνα του Γιάγκου, που τα ψήνει όλα, μπριζόλες, μπιφτέκια, λουκάνικα, χταπόδια, σε ένα μαγκάλι, και έχει την καλύτερη περατζάδα. Όλοι θα περάσουν από εκεί, θέλουν δεν θέλουν. Ωραίο στη χώρα είναι και το Πάνθεον, ένα ουζερί με σαλάτες, λιαστό χταπόδι και ωραία σκορδαλιά. Το κυριλέ εστιατόριο, με πιο γκουρμέ προσανατολισμό, είναι ο Μπενέτος, λίγο παραπέρα από το λιμάνι. Την τελευταία φορά έτρωγα πλάτη - πλάτη με τον Τζον Μάλκοβιτς. Είναι ίσως το μόνο μέρος στο οποίο χρειάζεσαι κράτηση. Επίσης στη Σκάλα, στο λιμάνι δηλαδή, υπάρχουν και τα Σουβλάκια του Παππού, στα οποία άπαξ και κάτσεις δεν σταματάς να τρως. Και τη βγάζεις και ψιλο-τζάμπα. Τώρα βέβαια, αξίζει τον κόπο να πας με βαρκάκι, νοικιασμένο ή όχι, ή με καΐκι, για μπάνιο στα νησάκια που λέγαμε. Εκεί για μένα είναι στους Αρκιούς η ταβέρνα του Τρύπα, με ωραίες μουσικές και φοβερή λεμονόπιτα. Εκεί είναι να πηγαίνεις μετά το μπάνιο. Καθαρόαιμο παλιομοδίτικο, και η μεγάλη ατραξιόν είναι να δείτε τον Σωτήρη Καλυβάτση στη θέση του ψήστη.

Στο Μαράθι, στο πιο μοδάτο και το πιο στυλάτο, τρως στην ταβέρνα του Παντελή και πίνεις ποτό το ηλιοβασίλεμα στο new entry μπαρ του Μανώλη. Μια άλλη καλή ταβέρνα, must θα έλεγα, είναι στην παραλία της Λάμπης, που κι αυτή είναι ’70s. Και η παραλία και η ταβέρνα. Τώρα το βράδυ, μετά το φαγητό, δύο είναι τα μέρη. Τα μπαρ στην πλατεία και το Θαλάμι, με σήμα το χταπόδι (από εκεί βγαίνει το «θαλάμωσα», το στρίμωξα, γιατί είναι η φωλιά του χταποδιού). Πολύ ωραίο μπαρ, με υπέροχα vintage ποτήρια. Αλλά ό,τι κι αν κάνεις, θα καταλήξεις στην Αστοιβή. Αν βέβαια δεν έχεις πάει νωρίτερα να φας κιόλας, γιατί έχει και ωραίο φαγητό. Η Αστοιβή είναι 3 σε 1, και είναι ένα από τα πιο ιστορικά μπαρ - κλαμπ του Αιγαίου. Έχει εστιατόριο, μπαρ και μέσα κλαμπ. Είναι το μόνο στο οποίο η μουσική μέσα παίζει δυνατά και ώρες - ώρες γίνεται της κολάσεως, αλλά με ένα ωραίο στιλ, παλιού τύπου. Όχι στημένο. Έχει πάντα ωραίο κόσμο, πιο ωραίο ας πούμε από αυτόν που μπορείς να βρεις στα μπαρ της Μυκόνου, ειδικά τον Αύγουστο.

Εννοείται ότι πρέπει να επισκεφτείς το Μοναστήρι, που είναι από τα πιο ωραία που υπάρχουν στην Ελλάδα. Εννοείται ότι η Χώρα είναι από τους πιο όμορφους οικισμούς του πλανήτη και πρέπει να κόψεις πολλές βόλτες, ατελείωτες, και να μπεις και σε μερικά αρχοντικά.

Τα καλύτερα μέρη να μείνεις, για μένα, είναι πάνω στη Χώρα το υπέροχο Αρχονταρίκι, της Άννυς. Μεγάλη μούρη η Άννυ. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην ξέρει, είναι το National Geographic, αλλά και το concierge του νησιού. Φιλενάδα μου. Μπουτίκ από τη μία, αρχοντικό του 1597 από την άλλη και πρώην guest house του Αγά Χαν. Σπάνιος συνδυασμός.

Περιττό να σας πω ότι όλοι οι διάσημοι από εκεί έχουν περάσει, παρότι χωράει 10 άτομα. Πολύ όμορφο επίσης και μοντέρνο είναι στο Γροίκο το Πάτμος Ακτίς. Εκεί υπάρχει και κεντρικό ξενοδοχείο, όπου από θαύμα ένα παλιό, παρατημένο Ξενία έγινε ωραίο μοντέρνο οίκημα, συμπληρωμένο από πίσω με διώροφα μπανγκαλόου. Εδώ η παραλία με ψιλή άμμο είναι στα 10 μέτρα από το δωμάτιό σου… Πάρα πολύ καλό σέρβις και καλό φαγητό στη διπλανή ταβέρνα, όπου όταν τρως το χταποδάκι έχεις και τα πόδια στη θάλασσα. Λίγο παραπέρα, είναι το Καρνάγιο, που κι εκεί έχει μια ταβέρνα, τον Ταρσανά, με πολύ καλό φαγητό. Στο Καρνάγιο πας για να φτιάξεις το φουσκωτό ή το σκαφάκι που σου χάλασε. Εκεί βρίσκεται ο Πέρος, ο καλύτερος μηχανικός του Αιγαίου, που και νεκρούς (κινητήρες) ανασταίνει. Πέρα όμως από μηχανικός, είναι από τα καλύτερα παλικάρια που έχω γνωρίσει. Πιστεύω ότι αυτός, με την Άννυ και τον φοβερό Νικόλα με το τσιγκελωτό μουστάκι, που μας κουβαλάει τα κατσίκια και τις μυζήθρες, είναι τα σήματα κατατεθέντα του νησιού.