Tέλος εποχής

21:30 3/11/2011 - Πηγή: KoolNews

Αν και η σημερινή μέρα δεν είναι αρκετή για να αλλάξει τα μυαλά των πολιτικών τότε θα πρέπει να ξανανοίξει η Μακρόνησος. Και αυτό το αναφέρω ως καλή λύση. Γιατί η άλλη θα είναι να καεί το συμπάν. Στο φινάλε όπως έλεγε και ο χοντρός με το μούσι ενάμισι αιώνα πριν «ο φαλιρισμένος δεν έχει τίποτα να χάσει, πέρα από τις αλυσίδες του».

Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

Ότι και να γράψεις αυτή τη στιγμή κινδυνεύεις να εκτεθείς. Για αυτό έχω αποφύγει να γράψω από το πρωί κάτι -παρότι μου ‘ρθε κάμποσες φορές η φαγούρα στο χέρι. Οι εξελίξεις

είναι κατακλυσμιαίες και έχω την αίσθηση πια ότι αυτό που περιμέναμε εδώ και δύο χρόνια έφτασε. Ο πάτος, δηλαδή. Ήδη ο Σαμαράς έκανε το πρώτο άνοιγμα και είπε ότι δέχεται μεταβατική κυβέρνηση, ουσιαστικά συγκυβέρνηση, με ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής σε ρόλο πρωθυπουργού. Εννοείται ότι τόσο οι Ευρωπαίοι, όσο και η πιθανότητα δημοψηφίσματος πίεσαν τον Σαμαρά να ξεκολλήσει από την ανένδοτη στάση που κρατούσε. Τι να έλεγε, δηλαδή; Πάλι, όχι σε όλα;

Από την άλλη μεριά, ο Παπανδρέου προσπαθεί –τουλάχιστον μέχρι το μεσημέρι της Πέμπτης- να το σώσει, όμως οι τελευταίες πληροφορίες λένε ότι θα αποδεχθεί εν τέλει το ίδιο σκηνικό υπό τον όρο να εφαρμοστεί η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου. Κοινώς, “Les jeux sont fait” που θα έλεγε και ο Ζαν Πολ Σαρτρ. Τα χαρτιά έπεσαν στο τραπέζι, τα ζάρια τουμπάρισαν και το δράμα φαίνεται να πηγαίνει σε μια κάποια  λύση. Αυτό σημαίνει ότι σε λίγη ώρα πρέπει να ακούσουμε από τον Παπανδρέου για  την παραίτηση που θα ακολουθήσει -έστω και σε λίγες μέρες- αφού φυσικά τελειώσουν οι διαβουλεύσεις ανάμεσα στους πολιτικούς αρχηγούς σχετικά με τη νέα κυβέρνηση και το χρόνο των επερχόμενων εκλογών. Ασφαλώς, όπως έγραψα και σε παλιότερο post, δεν πρόκειται να γίνει κανένα δημοψήφισμα. Η κυβέρνηση αποτελεί παρελθόν. Δεν είναι θέμα πρόβλεψης, είναι θέμα γεγονότων. Δεν θα μπορούσε ποτέ να περάσει το δημοψήφισμα. Το μόνο που με χάλασε, βέβαια, σε αυτή την ιστορία είναι ότι για πρώτη φορά στην πραγματικότητα οι Ευρωπαίοι μας επέβαλλαν μια κίνηση εσωτερικής πολιτικής. Είπαν ότι δημοψήφισμα θα κάνετε στις 4 Δεκεμβρίου. Δεν θεώρησα ποτέ τον Ράιχενμπαχ απειλή της εθνικής κυριαρχίας. Ούτε την Τρόικα. Αυτό όμως το «κλύσμα» που έκαναν την Τετάρτη στον Παπανδρέου οι εταίροι μας  είναι ξεκάθαρα θέμα κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας. Και την αφορμή δυστυχώς τους την έδωσε ο ίδιος τη στιγμή που υποτίθεται ήθελε να κάνει έναν λεονταρισμό εναντίον τους. Τι κατάφερε; Να ζαλιστεί ο πλανήτης μαζί μας. Ακόμα και φιλικές δυνάμεις -όσες έχουν απομείνει- έπαθαν σοκ μετά τα παιχνιδάκια των δικών μας πολιτικών. Σοκ εννοείται ότι είχαν πάθει τόσο καιρό και με την ξεροκεφαλιά να μην συναινεί σε τίποτα ο Σαμαράς. Όπως και να ‘χει η Πέμπτη θα είναι μια πολύ δραματική μέρα, στην οποία για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση θα αποδειχθεί ότι ένας πρωθυπουργός (όπως λένε ένας «βασιλιάς) είναι γυμνός. Αν και η σημερινή μέρα δεν είναι αρκετή, λοιπόν, για να αλλάξει τα μυαλά των πολιτικών νομίζω ότι θα έπρεπε να ξανανοίξει η Μακρόνησος.