Αν το Ποτάμι ήταν ποδοσφαιρική ομάδα

13:08 1/3/2016 - Πηγή: KoolNews

Το «κίνημα-θαύμα του πολιτικού μάρκετινγκ» μπορεί να τείνει αργά αλλά σταθερά προς την άβυσσο της λήθης, η μιντιακή του παρουσία ωστόσο έχει την ακριβώς αντίθετη πορεία. Σαν κάτι παίκτες που ξέρεις ότι δεν «τραβάνε» αλλά τους τρως στη μάπα γιατί «έτσι πρέπει» ή γιατί έτσι τα ‘φερε η ζωή.

Επιλέγει 11άδα ο Γιάννης Τσαούσης

Τερματοφύλακας: Τζο Χαρτ

Διανύει τον έκτο του χρόνο ως βασικός στην Μάντσεστερ Σίτι και οι γκάφες που έχουν στοιχίσει στην ομάδα του κοντεύουν να φτάσουν αυτές του «θρύλου της γκέλας» Ντέιβιντ Τζέιμς. Παρόλη τη μετριότητά του εξακολουθεί να βρίσκεται

στη θέση του, αφενός γιατί η Σίτι δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά με την περίπτωση «τερματοφύλακας» και αφετέρου διότι... αν δεν παίζουν Χαρτ και Στέρλινγκ η ομάδα θα πρέπει να μετονομαστεί σε Mercenaries F.C.

Αριστερός μπακ: Άσιερ Ιγιαραμέντι

Το 2013 η Ρεάλ δαπάνησε 26 εκ. ευρώ για πάρτη του και τον παρουσίασε ως «το αριστερό φουλ-μπακ της επόμενης δεκαετίας». Δύο σεζόν και αρκετές μέτριες εμφανίσεις ως αμυντικός χαφ αργότερα, ο Βάσκος επέστρεψε στην Σοσιεδάδ και πιθανότατα δεν θα ξανακούσουμε ποτέ γι’ αυτόν.

Κεντρικός αμυντικός: Κρις Σμόλινγκ

Ο «επόμενος Ρίο Φέρντιναντ» οδεύει προς τα 27 κι ακόμη ψάχνουμε να βρούμε τα κοινά του στοιχεία με τον Ρίο, εκτός από το χρώμα του δέρματός τους και το ότι αμφότεροι είναι ψηλοί και αδύνατοι. Α ναι, ο Φέρντιναντ ήταν ποδοσφαιριστής!

Κεντρικός αμυντικός: Ζεράρ Πικέ

Από τη στιγμή που αποσύρθηκε ο Πουγιόλ φάνηκε ξεκάθαρα η γύμνια του, όσο κι αν προσπαθεί να την καλύψει φιλότιμα ο Μαστσεράνο. Προφανώς και δεν είναι κακός παίκτης, προφανώς δεν είναι τόσ καλός ώστε να είναι βασικός και αναντικατάστατος σε Μπαρτσελόνα και εθνική Ισπανίας. Τρανταχτό του μειονέκτημα η συχνότατη αστάθεια στην απόδοση, τρανταχτότερο πλεονέκτημά του (έτσι ώστε να διαβάζουμε συνέχεια γι’ αυτόν) η Σακίρα.

Δεξιός αμυντικός: Άλβαρο Αρμπελόα

Ήταν για χρόνια ο «Τάσος Πάντος της Ρεάλ» κι αυτό είναι τίτλος τιμής, μόνο που για να παίζεις στη Ρεάλ χρειάζεσαι πολλά περισσότερα από το να σε συμπαθεί ο Τύπος και ο κόσμος επειδή «παρότι δεν ξέρεις μπάλα, είσαι λαϊκό παιδί και δουλευταράς».

Αμυντικός χαφ: Πέτρος Πασσαλής

Από τις τρανταχτότερες εν Ελλάδι περιπτώσεις. Όταν τον Ιανουάριο του 1995 τον απέκτησε ο Ολυμπιακός από τον Εδεσσαϊκό, έγινε ο πρώτος έλληνας ποδοσφαιριστής στο συμβόλαιο του οποίου μπήκε ρήτρα αποδέσμευσης. Και τι ρήτρα! Σχεδόν 4 δις. παλιές καλές δραχμούλες! Ε, δεν ήθελε και πολύ... ημι-βασικός επί μία εξαετία, αποθέωση από τον Τύπο και οι φανέλες με το «4» να πουλάνε σαν ζεστά καστανάκια. Ευτυχώς μετά ήρθε ο Καρεμπέ και λίγο αργότερα ο Στολτίδης και ισιώσαμε.

Αριστερός εσωτερικός μέσος: Τζακ Γουίλσιρ

Από τη σεζόν 2010-11 και μετά διαφημίζεται ως το «next best thing» του αγγλικού ποδοσφαίρου. Ατυχώς γι’ αυτόν από τα πέντε χρόνια που ακολούθησαν έχει περάσει πάνω από δύο «στα πιτς» λόγω τραυματισμών, παρόλα αυτά το hype που τον περιτριγυρίζει δεν λέει να κοπάσει ακόμα.

Δεξιός εσωτερικός μέσος: Μάικλ Κάρικ

Κανονικά ο ίδιος ο Κάρικ θα έπρεπε να κάνει μήνυση σ’ αυτούς που ένα βράδυ που ήταν λιάδα από τις μπύρες τον βάφτισαν «Ο άγγλος Αντρέα Πίρλο», καθότι το μοναδικό πράγμα που έχουν κοινό είναι το ότι δηλώνουν και οι δύο ποδοσφαιριστές (σ.σ. ενώ ο Κάρικ δεν είναι κιόλας).

Αριστερός μεσοεπιθετικός: Χουλκ

Ναι, άμα πάρει φόρα να σουτάρει καλό είναι να φύγεις από τη μέση ή να φοράς σπασουάρ φτιαγμένο από ανθρακονήματα. Ναι, έχει εξαιρετικό striking rate (227 γκολ σε 413 παιχνίδια), ΑΛΛΑ... για παίκτης που κόστισε 60 εκ. ευρώ στη Ζενίτ και δεν κατάφερε να βάλει ούτε ένα γκολ στο Μουντιάλ του 2014, ενώ επίσης δεν έχει αγωνιστεί ακόμα σε κάποιο από τα πέντε κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα για να μας πείσει ότι μπορεί να τα καταφέρει κι εκεί, σόρι, αλλά δεν θα «αγοράσουμε».

Δεξιός μεσοεπιθετικός: Νάνι

Ο «Ντενίλσον των 00s» περίμεναν στη Γιουνάιτεντ ότι θα τους βγει κάτι σαν Κριστιάνο Ρονάλντο, όταν τον αποκτούσαν το 2007. Αντ’ αυτού είδαν έναν παίκτη που πιο πολύ θα του ταίριαζε να βγάζει το ψωμί του συναγωνιζόμενος μία φώκια για το ποιος θα ισορροπήσει για περισσότερη ώρα την μπάλα στο κεφάλι του, παρά ως top-class winger. Δυστυχώς το κακό είχε ήδη γίνει και τώρα τον «λούζονται» οι Τούρκοι της Φενερμπαχτσέ μέχρι να βρεθεί το επόμενο κορόιδο.

Σέντερ φορ: Νικολά Ανελκά

Η ζωντανή απόδειξη ότι αρκεί να πείθεις για το ότι είσαι cool και γ@μάτος τύπος εκτός από -φυσικά- πολύ καλός επιθετικός, για να βγάζεις το παντεσπάνι σου μέχρι τα 37 σου στην Ινδία, έχοντας ουσιαστικά κάνει δύο μόλις αξιοσημείωτες χρονιές στην καριέρα σου (2003-4 με τη Σίτι και 2008-9 με την Τσέλσι). Νικολά Ανελκά μπράβο! Εσύ είσαι το Ποτάμι!

The post Αν το Ποτάμι ήταν ποδοσφαιρική ομάδα appeared first on KoolNews.