Χρόνια πολλά μπάσκετ!

11:36 17/2/2016 - Πηγή: KoolNews

Σήμερα έχει γενέθλια ο Μάικλ Τζόρνταν. Σήμερα λοιπόν το μπάσκετ κλείνει τα 53 του χρόνια.

Γράφει ο Κώστας Βαϊμάκης

Ψάχνοντας να βρω κάτι ωραίο για ανθρώπους που γεννήθηκαν στις 17 Φεβρουαρίου, αντιγράφω από το astrology.gr. «Σύμβολο: ένας άνθρωπος που πίνει βιαστικά, μέσα από ένα φλασκί». Όπου «φλασκί», θα μπορούσε να είναι η κούπα του πρωταθλήματος. Κι όπου «πίνει», θα μπορούσε κάλλιστα να είναι σαμπάνια. Οκ, βεβαιώθηκα. Τον «Μιχαλάκη» εννοούν.

Δεν έχει σημασία να παραθέσεις στατιστικά

και πόντους όταν μιλάς για τον Μάικλ Τζόρνταν. Μπορείς απλά να κάνεις ένα μακροβούτι στο μυαλό σου κι όταν ξαναβγείς στην επιφάνεια, να κρατάς σφιχτά όλα εκείνα τα πράγματα που θυμάσαι από τον μεγαλύτερο και σπουδαιότερο μπασκετμπολίστα όλων των εποχών. Όλα αυτά που σε έκαναν να αγαπήσεις το μπάσκετ, να ξενυχτάς για να δεις έναν αγώνα Του, να ψάχνεις βιντεοκασέτες σε μια εποχή χωρίς ίντερνετ, χωρίς συνδρομητική τηλεόραση, χωρίς dvd.

Καμία στατιστική δεν μπορεί να μιλήσει καλύτερα για τον άνθρωπο που μας έμαθε μπάσκετ, από την ψυχή αυτού που τον είδε να παίζει, έστω κι από την τηλεόραση. Διότι όπως ο Γκάλης μας έμαθε μπάσκετ στην Ελλάδα, άσχετα αν δεν πήρε ποτέ Ευρωλίγκα, άσχετα αν ο ένας θεωρεί μεγαλύτερο όλων τον Διαμαντίδη κι ο άλλος τον Σπανούλη, ο Τζόρνταν έμαθε μπάσκετ όλο τον πλανήτη. Και αυτό εγώ προσωπικά δεν το διαπραγματεύομαι, δεν μπαίνω σε κανενός είδους συζήτηση ή debate, όσοι «επόμενοι Τζόρνταν» και να βγουν, όσοι «γουοναμπίδες», όσους και να σπρώξει το ΝΒΑ για να μπορέσει να βρει το επόμενο τοτέμ, Τζόρνταν είναι μόνο ένας. Κι έχουν προσπαθήσει φιλότιμα όλα αυτά τα χρόνια να βρουν τον επόμενο, έχουν βαφτίσει next best thing τον κάθε πιθανό κι απίθανο τύπο, τον κάθε «πουθενά» και το κάθε πιτσιρίκι που πήδαγε ψηλά ή ήταν λίγο αλητάκος ή έπαιζε με τη γλώσσα έξω, αλλά μάταια... Τζόρνταν είναι μόνο ένας και ο μόνος που τον πλησίασε κάπως, η πιο πετυχημένη του φωτοκόπια, είναι ο μεγάλος Κόμπε Μπράιντ. Που βλέπεις τώρα τι πανηγύρι γίνεται σε κάθε γήπεδο που επισκέπτεται για τελευταία φορά στην καριέρα του και αναρωτιέσαι: αν κάνουν έτσι για τη φωτοτυπία, τι θα έπρεπε να γίνει για τον αυθεντικό; Άλλη κουβέντα αυτή, που θα την κάνουμε μια άλλη στιγμή.

Ο Μάικλ Τζόρνταν ήταν αρχηγός εντός και εκτός γηπέδου. «Πατέρας και μητέρα και μεγάλος αδελφός μαζί» για τους συμπαίκτες του. Ήταν αυτός που έπαιρνε το τελευταίο σουτ, αυτός που κόλλαγε τις 40άρες και τις 50άρες, αυτός που έπαιζε άμυνα, αυτός που έκανε καλύτερο και τον τελευταίο παγκίτη. Είχε τον καλύτερο προπονητή δίπλα του, τον Φιλ Τζάκσον, που έχτισε δυο φορές την ομάδα γύρω του και ανταμείφθηκε με 3+3 δαχτυλίδια πρωταθλητή, είχε δίπλα του σε διάφορες περιόδους παραστάτες σαν τον Πίπεν, τον Χόρας Γκραντ, τον Κερ, τον Κούκοτς, τον B.J. Άρμστρονγκ, τον Ρόντμαν, για κάποιο λόγο δεν είχε ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ, σε καμία από τις μεγάλες ομάδες των Bulls ένα σπουδαίο «πεντάρι» δίπλα του.

Είχε πάνω του όλη την προσοχή των αντιπάλων και τους έκανε πλάκα. Πλάκα ανελέητη. Τους γλένταγε σε κάθε ευκαιρία, με κορυφαίο σε αυτό τον τομέα τον καημένο τον Τζον Σταρκς, έναν εξαιρετικό αμυντικό και πολύ ωραίο τύπο, που για κάποιο λόγο ήταν το κόκκινο πανί για τον «Air»: έχει επιστρέψει στο μπάσκετ μετά το αγροτικό του στο μπέιζμπολ, με το «45» στην πλάτη, είναι σκουριασμένος στα πρώτα του ματς με κακά ποσοστά και εμφανώς έξω απ' τα νερά του. Μέχρι που αντάμωσε με τον Σταρκς σε έναν αγώνα με τη Νέα Υόρκη. Ε, καλώς τα παιδιά – καλώς τις 40άρες!

Για μένα ο Τζόρνταν είναι μια εικόνα, η στιγμή του τελευταίου πρωταθλήματος των Bulls μέσα στη Γιούτα: η μπάλα στα χέρια των Τζαζ, με τη Γιούτα μπροστά στο σκορ. Ο Τζόρνταν κλέβει τη μπάλα μέσα από τα χέρια του Καρλ Μαλόουν και κατεβάζει τη μπάλα με ηρεμία. Οι συμπαίκτες του πηγαίνουν στις ακρούλες τους, διότι ξέρουν ότι Εκείνος ξέρει τι πρέπει να κάνει. Τον μαρκάρει ο Ράσελ. Ο MJ είναι περίπου στο ύψος των βολών, του σκάει τη σταυρωτή, τον «χαϊδεύει» απαλά στη μέση ίσα – ίσα για να τον βγάλει εκτός πορείας. Ο Ράσελ ξαπλώνει στο παρκέ. Ο Μάικλ σηκώνεται και μας αφήνει μια τελευταία, σπουδαία εικόνα με το χέρι του τεντωμένο και «σπασμένο» καρπό, την ώρα που η μπάλα καταλήγει στο καλάθι. Καληνύχτα σας και να μας ξανάρθετε.

Είναι ατέλειωτες οι ιστορίες που μπορείς να πεις για τον Μάικλ. Όπως και οι φάσεις από την καριέρα του, τα highlights, οι αλητείες, τα καρφώματα, τα σπασίματα στον αέρα, ο ατέλειωτος χρόνος παραμονής στη στρατόσφαιρα την ώρα που δυο και τρεις αντίπαλοι πάλευαν με το πεπρωμένο τους. Το #23 είναι το νούμερο του Θεού, το νούμερο που κανένας άλλος δεν θα έπρεπε ποτέ ξανά να φορέσει, για να μην μπαίνει σε μια σύγκριση που πάντα θα αδικεί όποιον άλλον το φοράει (ακούς Λεμπρόν παιδί μου;) Απολαύστε υπεύθυνα μερικά πράγματα απ' αυτά που έκανε και τα οποία δεν θα φτάσει ποτέ κανένας άλλος, όσο σκληρά κι αν προσπαθήσει. Χρόνια πολλά Μάικλ Τζόρνταν. Χρόνια πολλά μπάσκετ.

The post Χρόνια πολλά μπάσκετ! appeared first on KoolNews.