Ευκαιρία

Η φθινοπωρινή εκστρατεία ανατροπής της κυβέρνησης εξελίχθηκε κατά τις ασφαλέστερες προβλέψεις: εξέπνευσε πριν κλείσει εβδομάδα και οι ανατροπείς διαλύονται ησύχως.

Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης

Λογικό. Αναμενόμενο. Και καλό.

Λογικό επειδή στη δημοκρατία οι κυβερνήσεις δεν πέφτουν από τη μια ή την άλλη δυσαρεστημένη επαγγελματική τάξη διότι τότε θα έπεφταν συνεχώς. Δυστυχώς, πάντα θα υπάρχουν δυσαρεστημένοι.

Αναμενόμενο επειδή έχει επιχειρηθεί και στο παρελθόν χωρίς ποτέ να αποδώσει. Αρα, μάλλον κάτι φταίει στο κόλπο.

Και καλό για πολλούς.

Πρώτα για τον

τόπο. Η πολιτική αστάθεια υπονομεύει ευθέως την προσπάθεια να βγούμε από το Μνημόνιο επειδή αυξάνει το κόστος της προσαρμογής.

Αποτελεί κοινό τόπο πως η Ελλάδα θα βρισκόταν σήμερα σε καλύτερη κατάσταση, αν σε πολλά ζητήματα οι κυβερνήσεις της είχαν ενεργήσει νωρίτερα αγνοώντας τις αντιδράσεις.

Ως εκ τούτου, η όποια κοινωνική αναταραχή έχει εθνική σημασία μόνο ως επιχείρημα της κυβέρνησης απέναντι στους δανειστές. Τα υπόλοιπα είναι αγωνιστικά κουραφέξαλα.

Υστερα για την κοινωνία. Ολα δείχνουν ότι εκπνέει πλέον το είδος του κομματικού συνδικαλισμού που (μεταξύ άλλων) μας οδήγησε στα Τάρταρα.

Εννοώ έναν συνδικαλισμό κυρίως στον δημόσιο τομέα που δεν έχει μάθει να διαπραγματεύεται το είδος, το κόστος και τη μέθοδο των αλλαγών αλλά να κρίνει ή να απορρίπτει τη σκοπιμότητά τους. Εναντι ανταλλαγμάτων.

Δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν τριάμισι χρόνια μετά το Μνημόνιο, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες εξακολουθούν να συμπεριφέρονται με αντιλήψεις, μεθόδους και προσδοκίες της εποχής που συνδιαχειρίζονταν ένα πελατειακό κράτος αποκομίζοντας ψεύτικες εφημερίες και επιδόματα.

Αν λοιπόν οι συνδικαλιστικοί αγώνες των τελευταίων χρόνων κατέληξαν σε Βατερλώ δεν είναι επειδή οι εργαζόμενοι είχαν άδικο, κάθε άλλο.

Είναι επειδή οι συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν κατόρθωσαν να προσαρμοστούν και να ανταποκριθούν στη νέα κατάσταση της χώρας.

Κοινώς, επειδή χρεοκόπησαν και αυτές - έστω και αν καθυστερούν να το καταλάβουν...

Η εξέλιξη αυτή όμως μπορεί να κάνει καλό και στον ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι η ευκαιρία της αξιωματικής αντιπολίτευσης να συνειδητοποιήσει το αδιέξοδο της κοινωνικής σύγκρουσης και να μεταπηδήσει στον χώρο της πολιτικής διαπραγμάτευσης.

Ολες οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν την τεράστια ζημιά που τους κάνει η έλλειψη κυβερνησιμότητας. Σχεδόν είκοσι μονάδες χωρίζουν τον Σαμαρά από τον Τσίπρα ως επιλογή Πρωθυπουργού!

Ολες οι δημοσκοπήσεις στέλνουν το ίδιο μήνυμα. Το ρεπερτόριο της οργής, της φασαρίας, της καταγγελίας και του ακτιβισμού εξαντλήθηκε. Ο κόσμος είναι πλέον πιο ώριμος και πιο υποψιασμένος.

Το παιχνίδι θα το κερδίσει λοιπόν όποιος ακολουθήσει τους πολίτες σε αυτήν τη διαδικασία ωρίμασης.

Οποιος δηλαδή εκφράσει πληρέστερα όχι μόνο τις παλαιές απαιτήσεις αλλά και τα νέα δεδομένα της κοινωνίας μας.

Το διαβάσαμε στο tanea.gr

Φωτογραφία: Eurokinissi

Keywords
Τυχαία Θέματα